Bugün tarihler 1 Mayısı gösteriyor. Dünyanın pek çok ülkesinde olduğu gibi bizim ülkemizde de takvimlerimiz 1 Mayısı gösterdiğinde, Emek ve Dayanışma Günü olarak kutlanıyor.

Alın teri, kazanılmış haklar, çalışılıp kazanılmış helal para, helal kazanç, insanların evlerine alın teri ile kazanılmış paraları götürüp, ailesine sofrasına helal lokma konulması, insanlık adına en büyük kazanç.

Bunun içinde, el emeği, gücüyle, zihniyle, fikir ve becerisiyle çalışıp kazananları tebrik etmek istiyorum. Hepimizin 1 Mayıs Emek ve Dayanışma günü kutlu olsun. İşçi Bayramımız kutlu olsun.

Önce, 1 Mayıs tarihi neyi anlatıyor? Önemi nedir? İnsanlık adına ne gibi kazanımlar elde edildi? Bu soruların cevaplarına bir göz atalım.

1 Mayıs İlk kez 1856'da bugünden tam tamına 169 yıl önce Avustralya'nın Melbourne kentinde taş duvar ustaları ve inşaat işçileri yoğun çalışma süresinin günlük 8 saate düşürülmesi talebinde bulunarak iş bıraktı. İşçiler, taleplerini dile getirmek için 21 Nisan'da 1856'da Melbourne Üniversitesi'nden Parlamento Evi'ne kadar yürüdü.

Avustralya'nın ardından ABD'deki işçiler de 1884'te işverenlerden çalışma saatlerini azaltmalarını talep etti. ABD'de günlük çalışma süresinin 12 saatten 8 saate indirilmesi için başlatılan mücadele, 1886'da kitlesel grevlerle yaygınlaşıp küresel nitelik kazandı.

Milletlerarası İşçi Kardeşliği Teşkilatı'nın 1889'daki Paris Kongresi'nde, yılın bir gününün dayanışma amacıyla işçilerin ortak bayramı ilan edilmesi kararlaştırıldı. ABD'li sendikacıların önerisi üzerine o gün "1 Mayıs" olarak belirlendi. O tarihten itibaren 1 Mayıs, dünyanın dört bir yanında "Emek Bayramı", "İşçi Bayramı" ve "1 Mayıs Bayramı" gibi adlarla kutlanmaya başlandı.

Ülkemizde, Cumhuriyet döneminde ilk resmi kutlama 1923'te oldu. Osmanlı'da 1 Mayıs ilk kez 1911'de Selanik'teki tütün, pamuk ve liman işçilerince kutlandı. İstanbul'daki ilk kutlama ise 1912'de yapıldı. Osmanlı'nın ardından, Cumhuriyet döneminde Sovyetler Birliği ile dostluk ilişkisi çerçevesinde 1 Mayıs 1922'de Ankara'da İşçi Bayramı olarak kutlandı. Resmi olarak kutlanması ise ilk kez 1 Mayıs 1923'te oldu.

Birde, ülkemizde yaşanılan ve bugün dahi hatırlamak istemediğimiz kanlı olaylar var 1 Mayısın tarihinde yazılı olan. Taksim Meydanı'nda 1977'de düzenlenen 1 Mayıs programında, DİSK Genel Başkanı Kemal Türkler'in konuşması sırasında meydandakilere ateş açılması sonucu 37 kişi yaşamını yitirdi, yüzlerce kişi yaralandı. İşte bu yüzden de 1 Mayısın kaos değil, işçi bayramı olması dileğimiz var.

Bu olay da gerekçe gösterilerek 12 Eylül askeri darbesinin ardından 1 Mayıs, bayram olmaktan çıkarıldı ve kutlanması yasaklandı. Darbecilerin resmi tatil olmaktan çıkardığı 1 Mayıs, yıllar sonra 2009'da "Emek ve Dayanışma Günü" adıyla tekrar resmi tatil ilan edilerek, kutlanmaya başlandı.

Bu sene 1 Mayıs İşçi Bayramını TÜRK-İŞ Bursa'da, HAK-İŞ Kocaeli'de kutlayacak. Hakkında marşlar bestelenen, kitaplar yazılan, sinema filmleri çekilen 1 Mayıs, çalışanların sorun ve taleplerinin gündeme getirildiği en özel gün olma niteliği de taşıyor. Sendikalar kitlesel 1 Mayıs kutlamaları için bu yıl da farklı illerde olacak.

Bu kapsamda TÜRK-İŞ, önemli sanayi kentlerinden Bursa'da etkinlik gerçekleştirecek. "Vergide Adalet" temasıyla düzenlenecek programda TÜRK-İŞ, gelir vergisi başta olmak üzere çalışma hayatının sorunlarını gündeme taşıyacak.

HAK-İŞ, 1 Mayıs'ı bir diğer önemli sanayi şehirlerinden Kocaeli'de kutlayacak, programda, çalışma hayatının sorunlarının yanı sıra Gazze'de yaşananlar da gündeme getirilecek.

1 Mayıs'ı İstanbul'da çeşitli sivil toplum kuruluşu ve meslek örgütleriyle kutlama geleneğini sürdüren DİSK ve KESK, bu yıl da programını aynı şehirde yapmayı planlıyor.

Bu yıl 1 Mayıs'ta Memur-Sen Samsun'da, Türkiye Kamu-Sen ise İzmir'de program düzenleyecek.

İşçi Bayramının kutlanması, ayrı bir önem ve çalışana, alın terine verilen önemi, özeni gösteriyor. Bu göstergeler insanlık adına, toplumsal, barış ve uzlaşma, hoşgörü adına sevindirici.

Birde madalyonun öbür yüzü var. Sendikalaşma. İşçilerin, bir ve beraberce güç elde etmeleri. Toplumsal huzur adına, çalışma hayatının sorunlarının el birliği içinde çözümlenmesi konusu.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının, işkollarındaki işçi ve sendikaların üye sayılarına ilişkin 2024 Ocak ayı istatistiklerine göre, Türkiye'de genelde çalışan ve Sosyal Sigortalar Kurumu kayıtlarına göre 16 milyon 395 bin 275 işçiden, 2 milyon 495 bin 423'ü herhangi bir işçi sendikasına üye. Bu rakamlara göre, işçilerin sendikalaşma oranı yüzde 15,22.

Hizmet-İş Sendikası, sahip olduğu 301 bin 456 üyeyle tüm işçi sendikaları arasında ilk sırada yer aldı. Hizmet-İş'i 282 bin 715 üyeyle Türk Metal Sendikası, 203 bin 424 üyeyle de Öz Sağlık-İş Sendikası takip etti.

İşte, asıl dikkat edilmesi gereken konu burası. Her yüz çalışandan 15 tanesi sendikalı. Avrupa ülkelerinde ise bu rakam nerede ise yüzde yüz dolayında. Hayalini kurduğumuz Avrupa Birliği üye ülkelerinde ise daha çok özel sektör çalışanları sendika üyesi. Kamu sektöründeki çalışanların sendikaya üye olma sayıları isteğe bağlı olarak düşüş gösteriyor.

Bizim ülkemizde ise durum tam tersi. Kamu çalışanları sendika üyesi. Özel sektör çalışanlarının sendika üyeliği oranı nerede ise yüzde bir gibi çıkıyor karşımıza.

Bu rakamlar dikkate alındığında çalışma hayatı, sendikalaşma ve çalışanların sendikaya üye olma tercihleri arasında ülkemizde sıkıntılar yaşanıyor diye düşünülüyor.

Beklentiler ve asıl amaç ise her çalışanın hakkını layıkıyla alabilmesi için, sendikaların üye sayılarının artması. Sarı Sendika ve Yeşil Sendika gibi söylemlerin son bulup, sendika yöneticilerinin de ideolojik körlük içinde işçi kardeşlerimizi, çalışanlarımızı kendi emelleri için değil, ülkemizdeki iş, istihdam ve ekonomik gelişmeler için mesai harcamaları.

1 Mayıs İşçi Bayramımız kutlu olsun. İşçiler olarak, çalışanlar olarak hep mutlu olalım.