Zamanın geçmesinden korkmuyorum.
Kırışıklıklar beni incitmez, sarkmış ten beni utandırmaz.
Gümüş saçlarım bana ölümü değil, yaşamış olduğum tarihi hatırlatır.

Daha yavaş yürümekten ya da bir detayı unutmak­tan korkmam. Ama başka bir şeyden korkarım: Yük olmaktan.

Yaşlılığım, başkalarının sabrı pahasına sürsün istemem.
Kendime yardım etmek, sevdiklerimin yüzlerini kırıştıran, omuzlarını ağırlaştıran bir zorunluluğa dönüşmesin isterim.
Ellerimin, yıllardır hissettiğim utançtan daha fazla titrediğini fark etmek istemem.

Yolumun son düzlüğünü onurlu bir şekilde geçmek isterim.
Günlerim taze çekilmiş kahve kokusu ve pencereye vuran yağmur sesiyle dolsun.
Özgürlüğüm — çok değer vererek kazandığım özgürlüğüm — mutlak bir bağımlılığın esiri olmasın.

Yaşlılığım bana ait kalsın.
Bedenim ağrısa da gülmeye devam edeyim, hafızam tökezlese de öğrenmeyi sürdüreyim, gücüm azalsa da sevmekten vazgeçmeyeyim.

Yaşlanmaktan korkmuyorum; sadece kaderin beni, varlığımın sevgimden ağır bastığı bir köşeye hapsetmesinden korkuyorum.
Çünkü son nefesim geldiğinde, canlı gitmek istiyorum… ve asla bir yük olarak değil.
Alıntı
Yeni bir yaş almışken hissettiklerim, dün benim doğum günümdü.
Yeni yaştan tek dileğim,başta sağlık sonra huzur ve sevdiklerimle birlikte sağlıklı nice yıllarım olsun.
Tekrar görüşünceye dek,
Sevgiyle kalın.