Bu gün temizlik yaptım...
Ruhumda ki gereksiz yükleri boşalttım.
İçimin her köşesini kendime ayırdım ...
Ne varsa beni yoran, ruhumu acıtan, kalbimi ağrıtan hiç birini bırakmadım attım...

Kim ne demiş, niye demiş
Aman derseler derler ağız diyenlerin kötü söz sahibinin boşverdim ...

Üzüntü veren anıları bile sildim.
Durdukça mutluluk vermiyorlar nasılsa.
Kötü diyenlere bile kızmayı bıraktım ...
Kime göre, neye göre kötüydüm şöyle bir baktım.
Aynaya değil bana bakmışlar demek ki anladım...
Bende kendi kötülüğünü görmüşler dedim tebessüm ettim ...
İyisin diyenler geldi aklıma.
İyilik karşılıklıdır
siz demek ki iyisiniz ki, ben iyiyim dedim.
Teşekkür ettim ...

Olgunlaşıyormuyum ?büyüyormuyum ?
Bende anlamadım ama,
Doğru bir şey yaptığım dan adım kadar eminim...

Oh be dünya varmış

Şimdi içim alabildiğine benim. Hepsini umutla mutlulukla doldurmaya niyetliyim.
Güzel anılar biriktirmeye başladım bile.
Mesela müzik dinliyorum şuan kahvemi içerken gülümsüyorum ..
Çünkü ne ben kimsenin umrundayım mutlu da olsam, mutsuz da olsam...
Ne de kimse benim umrum da...

Artık bir kendimi dinler, bir kendime hesap veririm...
Bu arada da kahvenin tadı harika.
Size de tavsiye ederim ...

Kalp çarpıntısı da yapmıyor.
Mutlulukla huzurla içtiğinizde...

Yani hepsi hurafe…

Her şey beyinde bitiyor...
İnsanları takmanın verdiği zararların yanında
Kahve çok masum kalıyor...!
Alıntı
Bu haftalıkta böyle olsun.
Tekrar görüşünceye dek,
Sevgiyle kalın…