Bursa’nın en büyük markası olan ama yıllardır hiç de layık olmadığı bir konumda bulunan Bursaspor, nihayet düştüğü yerden kalkmaya başladı.

Enes Çelik başkanlığında oluşturulan yeni yönetim, attığı akılcı adımlarla resmen Bursaspor’a hayat öpücüğü verdi.

Sezona iyi başlayan, kupa maçında da yedek kadrosuyla tur atlayan Bursaspor, ligin ikinci haftasında, sahasındaki ilk karşılaşmada muhteşem bir taraftar kitlesinin önünde maça çıktı.

SEYİRCİ REKORU KIRILDI
Bursaspor - Tokat Belediye Plevne Spor maçını yaklaşık 41 bin yeşil-beyaz taraftar takip etti ve 3. Lig'de seyirci rekoru kırıldı.
Daha önceki rekor, 28 bin 250 kişiyle Kocaelispor taraftarındaydı.

Protokol tribünü de uzun zaman sonra eski günlerine kavuştu. İktidarıyla muhalefetiyle, milletvekillerinin ve belediye başkanlarının Bursaspor yönetimiyle el ele tutuşarak seyirciyi selamlaması da çok özlenen bir tabloydu.

Yüzüncü Yıl Atatürk Stadı’na (benim için her daim Timsah Arena) yıllar sonra kulübede de olsa Pablo Martin Batalla’nın ayak basması ve tribünlerde tekrar onun bestesinin söylendiğini görmek çok güzeldi.

ÜÇ KUŞAK MAÇTAYDIK
Sezonun iç sahadaki ilk maçında ben de basın tribününde değil, maça gelmek isteyen oğlum ve babamla birlikte taraftarın arasında maçı izledim.

Üç kuşağın Bursaspor maçında yan yana gelmesi ve üç golle aldığımız galibiyet şahaneydi.

Taraftarın coşkusu ve şimdilik hala uyum sürecinde olan takımın ilerisi için umut vermesi de, günü keyifli geçirmemize neden oldu.

STAT DEĞİL ÇİLE MÜBAREK!
Buraya kadar her şey iyi de, taraftar olarak gittiğinizde Timsah Arena’nın bütün kusurlarını çok daha iyi görüyorsunuz.

Adeta bir hapishane gibi etrafı tamamen yüksek demirlerle çevrilen stada ulaşmak isteyen binlerce insan, açılan iki küçük kapıdan geçmek zorunda kalıyor.
Doğu ve batı yönündeki kapılar haricinde stada ulaşmanız imkansız. İki kapı arası da en an 1000 – 1500 adım mesafe.
Öncelikle bu demirler kaldırılıp, her yönden stada ulaşımın yolu açılmalı.

Aracıyla gelecek taraftarlar için stadın doğu tarafında oluşturulan park yeri ve bağlantı yolları yetersiz.
Halbuki fiziki şartlar çok daha büyük otopark kullanımına müsait fakat her yerin demirlerle kapatılması bunu engelliyor.
Bu iş, hızlı bir düzenlemeyle maliyetsiz çözülebilir. Bu yapılırsa, stadyumun etrafı sadece 15 günde bir maç günlerinde değil, her zaman kullanılabilir.

Bu düzenlemeler yapılırsa, özellikle hastane açıldıktan sonra, otoparktan tutun eczanelere ve yeme içme mekanlarına kadar kulüp çok sayıda gelir kalemine kavuşabilir.

Belediyenin birkaç küçük dokunuşla kısa bağlantı yolları yapması da elzem görünüyor.

KOLTUKLAR, AYDINLATMA, KAFE VE DÜZEN
Stadın koltukları yıllardır olduğu gibi çok kirli. Taraftar bu ligde bile takıma sahip çıkıp kapalı gişe maç oynatıyor, üstüne bir de 90 dakika susmuyorsa biraz saygıyı da hak ediyor.

Stat merdivenlerinde ve çevresinde aydınlatmalar çalışmıyor. Gece maçından çıkan taraftarlar (üstelik çok sayıda çocuk ve aile de vardı) telefonlarının ışıklarını açarak ilerliyor.

Başkan Mustafa Bozbey’in talimatıyla BURFAŞ’ın büfeleri aktif hale getirmesi çok iyi olmuş. Büfelere taraftarların ilgisi de büyüktü.

Sosyeteden normal tribünlere gittiğinizde, hele bir de merdivenlere yakın bir konumdaysanız görüyorsunuz ki, oturarak maçı izleyebilmeniz neredeyse imkansız.
Görevlerinden birisi de, merdiven boşluklarını açık tutmak olan güvenlik görevlileri ve polisler, kendileri gelip yanınızda dikilerek maç izliyorlar.
Ya riski göze alıp 5 dakikada bir uyarmak zorunda kalacaksınız ya da saha yanlarındaki pozisyonları cep telefonundan izleyeceksiniz.

MİNİK DOKUNUŞLARA İHTİYAÇ VAR
Yukarıda saydığım tüm bu sıkıntıların hepsi minik dokunuşlarla çözülecek şeyler. Öyle büyük yatırımlara da ihtiyaç yok.
Protokol tribününün müdavimleri diğer tribünlerde bir maç izlerseler bu sorunları görüp çözebilirler.

Son olarak da taraftara bir çift sözüm var. Saha içinde tribünler coşkulu ve muhteşemdi, ilk maçta tribünler arasındaki uyum da daha iyiydi fakat stat dışındaki görüntüler hiç hoş değildi.

Özellikle Dikkaldırım’a doğru, yani stadın önündeki yolun hemen güneyinden başlayarak yaklaşık iki bin adımlık mesafedeki onlarca sokak ve cadde açık hava meyhanesi gibiydi.

Her sokakta, her köşe başında üçer beşerli gruplarla içilen içkiler, yerlere atılan bira şişeleri, poşetler, paket gıda ambalajları stadyumun çevresini çöplüğe çevirmişti.

Bu görüntü kesinlikle Büyük Bursaspor taraftarına yakışmıyor.

Dün şunu fark ettim ki, stadın yanına meyhane açan kesinlikle köşeyi döner.