-Hanım benim emekli maaşı şimdiden suyunu çekti  haberin olsun; artık sendeniz.

-Olsun hayatım hiç olmazsa kirayı ve faturaları ödedik, kalanla da idare ederiz. Şunun şurasında maaşa on dokuz güncük var…

***

-Selami abi saat altı oldu kasada hala yirmi lira var…

-Şükret oğlum; kasasında o yirmi lirası bile olmayan kim bilir kaç esnaf vardır.

***

-Hayatım pandemi olmasaydı yazın o kır düğününü yapardık değil mi?

-Yapardık tabi aşkım. Ne yapalım kısmet değilmiş. Çocuklarımıza yaparız artık o kır düğününü.

***

-Şu aşı meselesi de karıştı kaldı birader.

-Sıkma canını; bak haberlerde söyledi daha bir doz aşıya bile ulaşamayan bi ton ülke varmış.

***

-Her şey ateş pahası; enflasyon çarşı pazarı yakıyor yahu…

-Bu da bi şey mi Rahmi? Dün gibi hatırlıyorum bir zamanlar Arjantin de ki enflasyon yüzde iki bin beş yüzdü de, ahali çarşı pazara içinde para dolu bavullarla gidiyordu.Öyle olsa daha mı iyiydi ?

***

-Koronadan vefat sayısı hiç düşmüyor; dün yine yüz yirmi kişi hayatını kaybetmiş.

-Allah rahmet eylesin de, dünya’da dakika da iki kişi den fazlası ölüyor salgından. Biz yine iyiyiz…

Bla bla bla…

Eğer karikatürlerde ki gibi konuşma balonlarımız olsaydı kuvvetle muhtemel ki hepsinin içindeki yazılar ayrı bir teslimiyetçiliğimize denk gelecekti.

Biz millet olarak tevekkül sahibiyizdir. Öyle hemen gemileri yakmayı pek sevmeyiz; yakmaya kalkanı pek sevmeyiz ya oda ayrı mesele.

Başımıza ne gelirse ondan kurtulmak yerine ona alışıp yine onunla yaşamak gibi garip bir antikor üretiriz.

Ne zaman bir sorunla karşılaşsak birbirimize o soruna dair en kötü örnekleri hatırlatır, sonunda da içinde bulunduğumuz durumu adeta aklarız bile.

Bu yüzden bu topraklarda ‘‘Züğürt tesellisi’’denilen bir kavram vardır.

Deyimin gerçek anlamı her ne kadar ‘‘Elde edilen  önemsiz bir şeyin, elde edilemeyen önemli şeyi aratmadığını söyleyerek kendini avutma’’olsa da biz bu tanımı hayatımızın her noktasına itina ile monte etmekte de bayağı maharetliyizdir.

Bu maharetimizde en çok politikacıların işine yarar.

Hatalı ne yaparlarsa yapsınlar millet olan biteni nasılsa daha kötü örneklerle mukayese eder, sonra da her şeye alışır gider diye düşünürler.

Belki istisnalar vardır ama, genellikle de bu düşüncelerinde haklı çıkarlar.

Kim bilir belki de bu, farkında olmadan geliştirdiğimiz ruhsal bir savunma sistemidir de, canımızı sıkacak,yakacak neyle karşılaşsak derhal kötünün iyisi düşünerek kendimizi rahatlatıyoruzdur.

Benim züğürt tesellim de sanal dünyadan.

Dün; uzun süre önce  maddi nedenlerden dolayı yitirdiğim ve takipçisi çok olan web sitemi bazı değişiklere kerhen evet diyerek kurtarma olasılığı doğdu.

Site her ne kadar ilk kurulduğunda ki gibi işlevlere sahip olmayacaksa da, en azından beni yenisini yaptırmak için katlanmak zorunda kalacağım büyük olasılıkla da yaptıramayacağım yeni bir site tasarımı masrafından kurtardı.

Şimdi hacı bekler gibi programcı kardeşimden gelecek ‘‘Abi işlem tamam’’haberini bekliyorum.

Yani durum yine hiç yoktan iyidire bağlandı gitti…

Demem o ki;

Bu züğürt tesellisi denilen şey,biz züğürt kaldıkça literatürümüzden hiç çıkmayacak.

Ama bu da bir yandan fena değil sanki;

Ya sadece tesellisiz züğürtler olsaydık…