3 Kasım 1986 tarihinde ilk kez sigortalı olmuştum yaşım 18’di. Bu yaşımda bile kalifiye bir elemandım iki yıl çalıştıktan sonra işi bırakmıştım, işverenimiz iki kardeşti işi bırakmamı istemiyorlardı çok ısrar ettiler kabul etmedim ve ayrıldım üç hafta sonra tesadüfen karşılaştık arabaya binmemi ve biraz konuşmak istediğini söyledi, kabul edip bindik tahmin ettiğim şeyleri söyledi ''biz senden çok memnunduk neden işi bıraktın pazartesi gel başla yeniden aynı işine devam et'' bende sigorta yapmadıkları için işi bıraktığımı söyledim, yemin ederek sigorta yapacağını söyledi 1986 yılının bahar aylarıydı bu konuşma olduğunda, peki diyerek kabul ettim ancak aradan 8 ay geçti bir türlü sigorta yapılmıyor soruyorum hep oyalanıyoruz!

Çalıştığım yer asma kattaydı diğer işçilerden ayrı çalışıyor ve işim bittiğinde paydos ediyordum gün ve saat şartım yoktu haftalığım da diğer işçilerin üç dört katı kadar fazlaydı fakat yaptığım iş te bir o kadar fazlaydı yani hak ederek kazanıyordum müzik setine hayranı olduğum Müslüm Gürses'in kasetlerini koyar kulağım onda gözüm ve elim seri bir şekilde işim de olurdu. Kasım ayının başıydı işverenin yeğeni alt katın sorumlusuydu bir anda tüm çalışanları dışarı gönderdi ve bana gelip “İsmet sende git sigortacılar geliyor” dedi, bende kızarak ''gitmiyorum'' dedim tabi bana karışma yetkisi olmadığı için bir şey diyemedi ve sigortacı geldi beni çalışırken gördü yanına çağırdı adımı aldı ve bundan itibaren sigortalı olduğumu söyledi bu şekilde sigortaya girişim oldu benim bu tavrım sayesinde altı kişi sigortalı oldu ve bu gün hepsi emekli. Yıllar sonra işverenin yeğeni ile karşılaştık ve ona ''sen işçileri oradan kaçırıyordun haklarının yenmesine sebep oldun şimdi pişmanlık duyuyor musun?'' diye sorduğumda ''tamam hareketim yanlıştı ama bende emir kuluydum''diyerek ezik bir şekilde cevap vermişti.

Sevgili okurlar üstte yazdığım olaydan 31 yıl sonra emekli olduk aslında 25 yıl sonra emekli olacaktık ancak kademeli emeklilik yasası sebebiyle 6 yıl daha uzamış oldu, sigortaya ilk girişimizde 25 yıl çalışacağız da emekli mi olacağız diyerek adeta gerçekleşmeyecek güzel bir hayale kapılmaktan öte bir şey değil gibi geliyordu.

28 Haziran ve 4 Temmuz tarihleri arası Emekliler haftası olarak kutlanıyor, geçmişte emekli olanlar ikramiyeleri ile bir ev bir araba alıp bir çocuğuna da düğün yapabiliyordu günümüzde ise bunları yapabilmek imkansız ötesi bir durum, ülkenin her yanı inşaat alanına dönse de normal bir daire en az 300 bin liradan başlıyor emekli maaşları düşük ve en azı dahi asgari ücretin altında olmamalıdır.

Bayramda verilen bin tl ikramiye yine esnafa harcanmış olup ekonomiyi canlandırmıştır, emeklinin parası iç piyasada dönüp bir hareketlenme getirir günümüz itibarı ile ülkemizde 12 milyon civarı emekli bulunuyor fakat acilen emekli maaşlarında iyileştirilme yapılmalıdır Temmuz ayı zam oranı ortalama yüzde 4,9 olarak belirlenmişti enflasyon oranı ise bu rakamın çok üstünde çıktı, buna göre emeklinin alım gücü bu altı aylık periyot ta daha da düşmüş olacak.

Bir kaç kutlama mesajı ve iyi dilekler ile emekliler haftası geçiştirilmemeli daha realist yaklaşımlar devlet ve iktidar yetkilileri tarafından ortaya konulabilmelidir. Daha yaşanılabilir bir Türkiye diliyoruz esenkalın.