Bugün bu köşede hayatımda çok önemli bir yerde olan üç insana yer vereceğim.

Benim bu mesleği seçmemde önemli payları olan üç insan…

Önce bu güzel üç insanla yolum nasıl kesişti ondan başlayayım.

İlk, orta ve lise eğitimimi Türkiye’nin en ücra ilinde, Ağrı’da tamamladıktan sonra benim için orada artık yapabilecek bir işim kalmamıştı. Ben de herkes gibi ver elini İstanbul ben geliyorum dedim.

Ve İstanbul maceram başladı…

Yol bilmez iz bilmez biri olarak 24 saatlik bir yolculuğun ardında İstanbul’da indim ve asıl hayat da başlamış oldu.

Bu zorlu günleri uzun uzadıya anlatmak elbette sayfalar yetmez…

Hemen kalacak bir yer ve bir iş buldum. Bir süre çalıştıktan sonra benim hem çalışıp hem okumam gerekiyor fikri sardı; ama bir sorun vardı.

Aldığım haftalık ücret benim ihtiyaçlarımı ve dershane giderini karşılayacak miktarda değildi. Kadıköy’de dershane işleten kalpleri güzel, yürekleri güzel iki insanla tanıştım…

Nesrin ve Salih Özilter hocalarım…

Salih hoca’yı kaybetmenin hüznü bende hala sürüyor. Nur içinde yatsın. Nesrin hocam ile hala görüşüyoruz, Allah uzun ömürler versin…

Evet!..

Bu iki insan bana Üniversiteye giden yolu açtılar. Hiçbir desteklerini esirgemediler. Ben ve benim gibi bir çok öğrencileri, evlatları oldu.

Onlara minnettarım, sizleri ve bana katkılarınızı unutamam…

Bu güzel iki insan sayesinde en büyük hayalim olan İstanbul Üniversitesi Gazetecilik eğitimim başladı.

Burda da üçüncü güzel insanla tanıştım. Prof. Dr. Suat Gezgin…

O günlerde İletişim Fakültesi Dekanı olan Suat Gezgin hoca, bütün öğrencilerin sevdiği, saydığı her öğrenciye baba şefkatiyle yaklaşan sadece bir eğitimci değil abi, arkadaş, dost, baba gibi ne kadar güzel kavramlar varsa kendisinde barındıran, muazzam özelliklere sahip bir hocamız idi…

Çoğu öğrencilere yardımı dokunmuş bu özel insana ne zaman yolum düştüyse kendisinin yanında çözümü ile birlikte ayrıldım.

Bütün öğrenciler tarafından sevilen ve girdiği derslerde tecrübesi ve  bilgisiyle bizi bu günlere hazırlayan ender bir eğitimci…

Siz de takdir edersiniz ki bazı insanları özel kılan bu yönleri, her zaman hatırlanır ve unutulmaz…

Prof. Dr. Suat Gezgin de hayatına dokunduğu insanlarda unutulmayan  insanlardan biri…

Sosyal medyada bir paylaşımını gördüm sevgili öğrencilerim diye başlayan…

“Hayatına dokunduğum, bir şekilde yolumuzun kesiştiği sevgili öğrencilerim; sizden kendinizi tanıtan, şu anda neler yaptığınızdan ve nerede çalıştığınızdan bahseden, detaylı iletişim bilgilerinizin de yer aldığı bir mail göndermenizi istiyorum.” diye bir paylaşım duyurdu bizlere…

Bir sonraki paylaşımda Suat hoca, yüzlerce binlerce mail aldığını, bundan çok memnun olduğunu dile getirdi.

Evet hocam; bana çok katkılarınız oldu emekleriniz oldu. Bunu burada kelimelerle ifade etmek, dile getirmek emeklerinizi karşılamaz; ama ben de sayenizde gazeteci oldum Bursa Haber’de çalışıyorum ve siz değerli büyüklerime burada bir teşekkür yazısı yazarak şükranlığımı dile getirmeye çalıştım…

Bu üç özel insana hayatımda kalıcı bir iz bıraktıkları için minnettarım.

İyiki tanıdım sizleri, İyiki varsınız!