Önceki gün Öğretmenler Günü etkinlikleri kapsamında yaptığım ziyaretler esnasında bir Profesör dostumuzun katılımcı olduğu iş insanları topluluğuna yaptığı eğitim sistemi üzerine konuşmasını dinledim. Değerli hocamız konuşmasına başlarken, "bizim gibi Ortadoğu ülkelerinde" ifadesine yer vererek açıklamalarda bulundu.

Bu cümle ışığında bugün Türkiye’nin hedeflerini, Avrupa Birliği kapısında süründüğümüz 40 yılı ve 40 yıldır süregelen terör sorunu başta olmak üzere Ortadoğu ve Asya mülteci göçüne değinmek istiyorum.

Türkiye’nin yıllardır süre gelen göçmen ülke gerçeği günümüzde mülteci sorununa dönüştü. Eğitim üzerinden süre gelen gerçekler ışığında siyaseti değerlendirdiğimizde görüyoruz ki, biz sorunlara akademik çözümler üretemiyoruz! Örneğin yıllardır süre gelen "Ermeni Soykırımı" konusunda detaylı araştırmalar yapan ve olayı aydınlatmak isteyen bir akademik kadro, üniversitelerde kürsü kuramadık.

Avrupa Birliği kriterleri üzerinden "Avrupa Şehri Bursa" söylemi üzerine yerelden genele bir değerlendirme yapalım. Bursa iş dünyasında son dönemde Afganistanlı, Pakistanlı ve Suriyeli çalışan gerçeğini gözlemliyoruz. Bugün ahşap ve mobilya konusunda Türkiye’nin yeni marka kenti olmaya aday İnegöl'e gittiğimizde bu acı tablo ile yüzleşiyoruz.

Türkiye’nin Avrupa ile ihracat oranlarını ve Ortadoğu ticaretini incelerken, inşaat sektöründe çok önemli bir detay gözümüze çarpıyor. Türkiye'nin genelinde yapılan inşaatların çoğu Ortadoğu ülkeleri başta olmak üzere Arap Dünyası tarafından tercih ediliyor. Peki, Avrupa ülkeleri ve diğer ülkelerden gelen satın alma oranları neden düşük?

Türkiye’nin her yerinde gözümüze çarpan mülteciler ile beraberinde sektörler bazında Türkiyeli çalışan oranlarını değerlendirerek aslında göze çarpan Ortadoğu sorununu ortaya çıkarabiliriz. Ülke ekonomisi açısından küresel verileri değerlendirdiğimizde ve yine Türkiye’nin ekseninin hızla Ortadoğu'ya kaydığını sokaktan duyduğumuzda üzülmüyor değiliz!

Peki, Türkiye bu duruma nasıl geldi? Ülkenin dış politika süreçleri ve yurt içinde artan mülteci yükü ile yurt dışına çıkmak isteyen genç nüfusu beraber incelediğimizde yarınlar Türkiye’ye yeşil ışık yakmıyor!

Enerji, sağlık, kültür ve turizm ile sanayi verileri üzerinden değil aynı zamanda tarım ve hayvancılık verileri üzerinden de değerlendirdiğimizde Türkiye’de artan Ortadoğu nüfusunu gözlemliyoruz. Türkiye'nin Ortadoğu ve Afrika ülkelerinden aldığı göçü değerlendirerek asgari ücret başta olmak üzere 2023 yılına dair toplumsal beklentileri incelediğimizde Ankara'da herkesin kendisini gözden geçirmesi gerekliliği ile yüzleşiyoruz.

Kısacası; Türkiye’nin Ortadoğu ülkesi olup olmadığını söylemesi gerekenler aynı zamanda Türkiye’nin neden 40 yıldır Avrupa Birliği kapısında süründüğünü de açıklamalıdır diyerek hepimize hayırlı Cumalar diliyorum.