Teker teker gidiyorlar...

Her yolculuk,binlerce, bazen milyonlarca yalnızlığa rast geliyor.

Bakıyorum bıraktıkları boşluğa,

Dolması zaten mümkün değil de

Giderken bizi kime emanet ediyorlar?

Bekir Coşkun,Seyfi Dursunoğlu,Timur Selçuk,Hüner Coşkuner,Atilla Pekdemir,Muammer Sun,Hikmet Karagöz,Ayşegül Atik,Sefa Ulaştır, Altan Karındaş…

Ve dün de Rasim Öztekin.

Teker teker gidiyorlar…

Cenazeleri milyonlarca haneden çıkıyor,namazlarını milyonlar kılıyor,helalliklerini yine o milyonlar veriyor.

Hepsi bu ülkenin çağdaşlık yoluna imza atanlar;

Kimi sesiyle,kimi kalemiyle kimi sahnesi ile…

Onlar memleketimin aydınlık yüzleri;

Her türlü ceberrutluğa sanatları ile direnen rol modelleri.

Ve yine hepsi türlerinin son örnekleri.

Değil yerlerinin dolması, giderken bıraktıkları boşluğun üzerinin kapanması bile mümkün görünmüyor.

İşte her defasında bu yüzden sorarım arkalarından

Giderken bizi kime emanet ediyorlar?

Sadece teker teker gidiyorlar;

Arkalarından kalan gök kubbede bir hoş seda oluyor.

Eğer fırsat bulursanız hayatlarını anlatan yazılara bir göz atıverin lütfen.

O paragrafların bir yerlerinde mutlaka kendinize de rastlayacaksınızdır.

Ben rastladım;

Hem de defalarca.

Işık saçtılar ömürleri boyu,

Işıklarında uyusunlar….