Sürekli imtihan halindeyiz.

Belki de sadece bu yüzden ders çalışmaya vakit bulamıyoruz.

Sokağa çıkıyoruz; Korona ile imtihan

Hastalanıyoruz; hastanelerle imtihan;

Aşı olmamız gerekiyor; aşı ile imtihan

Kar yağıyor,yağmur yağıyor,rüzgar esiyor; imtihan;

Çığ oluşuyor imtihan;

Deprem oluyor,sel basıyor; imtihan;

Uçağa biniyoruz inişi kalkışı; imtihan;

Arabaya otobüse, motosiklete,bisiklete biniyoruz trafik ile imtihan;

Konut satın alıyoruz temelinden çatısına imtihan;

Çarşı pazara çıkıyoruz enflasyonla imtihan;

Beslenmeye çalışıyoruz başta kanser olmak üzere bir ton hastalıkla imtihan;

Televizyon izliyoruz saçma sapan senaryolu dizilerle,lafazan tarafgirlerle,sürekli gözümüze kulağımıza saldıran reklamlarla imtihan;

İnternet bir başka alem, hazret küllüm imtihan;

İşi olanlarımız çalışıyor çabalıyoruz asgari ücretle imtihan;

Kendimizi yetiştirip liyakat peşinde koşuyoruz, liyakatsızlarla imtihan;

Dinimizi yaşayıp gereklerini yerine getirmek istiyoruz şarlatanlarla imtihan,

Çocukları okullara gönderiyoruz müfredatlarla imtihan;

Meslekler ediniyoruz alayının etik değerleri ile imtihan,

Üniversiteler bitiriyoruz işsizlikle imtihan;

Hayvan seviyoruz hayvan düşmanları ile imtihan;

Evleniyoruz erkeksek kadınla, kadınak erkekle ( kadınlar için en az iki kere olmak koşulu ile)imtihan;

Aşık oluyoruz dayakla,tacizle,tecavüzle ve hatta ölümle imtihan (bu da ağırlıklı olarak kadınlar için ne yazık ki);

Doğalgaz,elektrik,su,telefon,yakıt vs kullanıyoruz,faturalarla imtihan;

Maç izleyelim diyoruz; maçtan başka her şeyle imtihan

Sosyal iletişimler kuruyoruz birbirimizle imtihan…

Velhasıl Türk’ün hayata dair ne varsa onunla imtihanı bitmiyor.

Tabi hayata dair acıları da..

Atladıklarım vardır elbet onları da siz kendi imtihanlarınızın parantezine alıverin.

İstatistikler bu bitmez tükenmez imtihanlarımızın sonucunda geçip kaldığımızın açıklandığı sonuçlar gibi.

Son tahlilde borçlu geçtiklerimizi başarı sayıyoruz.

Kala kala da ite kaka mezun olup imtihanın en kallavisine giriyoruz.

Onun sonuçlarını da hiç birimiz bilemiyoruz.

O yüzden bu kadar çok sınanırken çalışmaya zaman bulamıyoruz diyorum.

Ne sınavlar bitiyor, ne yürürlükten kalkıyor. Müfredat hep aynı kalıyor.

Bir zamanlar ‘Söyle bakalım Alicaaan’diye skeç repliği vardı;

Kaldırın oradan Alican’ı koyun yerine kendi adınızı durum bu neredeyse.

Ne yaşıyorsak derinden derine bu soru kulaklarımızda.

Üstüne üstlük yeni yeni sınavlarımız da oluyor.

Birinden geçsek diğerinden mutlaka öğrenci deyimi ile çakıyoruz.

Albert Camus demiş ya;

‘Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın!’diye,

Ben de diyorum ki;

Ölmeden önce nelerle imtihan edildiklerini de atlamayın.

İpuçları orada;

İmtihanlar da…