Satılmış Erol ve umutsuz gençlik

2001 ve 2002 yılları arasında Yozgat organize sanayisinde üretim sorumlusu olarak çalışmıştım. Sanayi Yozgat'a 25, Yerköy ilçesine ise 15 kilometre mesafedeydi. Yurtiçi ve yurtdışına imalatlar yapıp gönderiyordum, bunlar bazen köprü, bazen arıtma tankları ve benzeri çalışmalar oluyordu. Eleman alımlarına da ben bakıyordum. Yozgat ve Yerköy de oturanlar ilk tercihimizdi, dışarıdan gelenlerde vardı. Bu gün hala dostluğumuzun devam ettiği, Orhan Çırak (mükemmel bir sanaatkardı) Erzurum'lu Mehmet Sıtkı Çelik, Hatay'lı İbrahim Konaç sevdiğimiz görüştüğümüz kişilerdir.

Yozgat’ın bizde güzel hatıraları vardı, yaklaşık iki veya üç yıl önce Facebook tan tanıdığımız Yozgat'lı genç kardeşimiz Satılmış Erol Bursa'da olduğunu ve görüşmek istediğini söyledi va memnuniyetle kabul ettik. Görüştük fikir alış verişi ve sohbet derken geçen yıl çalıştığı yerden ayrıldığını ve bir kaç yere form doldurduğunu bu konu da yardımcı olabileceğimi sordu. Bahsettiği yerin sahibini tanıdığımı ve arayacağını söyledim. Sağ olsun işveren dostumuz bizi kırmadı ve Satılmış kardeşimiz işe başladı.

İşin bundan sonra ki boyutunda Gelecek kaygısı yaşayan genç kuşağın sorunlarını kendi üzerinden ifade ederken, aslında büyük ve toplumsal bir meseleyi gözler önüne sermiş oldu. Bizde Satılmış kardeşimizin anlatımına dokunmadan paylaşıyor, bu sorunların en kısa zaman da çözülmesini umut ediyoruz.

SATILMIŞ EROL

Türkiye çok büyük bir ülke diyoruz, doğru da söylüyoruz. Ancak siyasal İslamcıların güzel ülkemizi getirdiği durum vahim.

Şimdi küçük yaşlarımdan itibaren siyasete ilgi duyan, Dünyaya Atatürk yolunda; Türkçü, toplumcu, bilimci bakışı olan bir genç olarak ülkemin bu vahim durumundan büyük endişe duyuyor ve bu endişemi yazıyorum.

Yozgat'ta çiftçilik yapan bir aileyiz. Köylüler tarlasına gitmek için traktörlerine mazot bulamıyorlar, tohumlarını gübresiz, ilaçsız ekiyorlar. Hayvancılık bitmiş durumda, yaylım alanları bulamıyorlar, yem, saman alamıyorlar. Gelişen iklim değişikliğinin farkında bile değiller, bilinçsiz çiftçilik yapılıyor. Burada girdiler çiftçilerimizin belini büküyor. Çiftçilerimiz bu ağırlıktan kurtarılmalı ve eğitilmelidir. Tarım Uygarlığını başlatan bir millet olduğumuzu unutmamalıyız. Çiftçinin durumu bu.

"Tahsildar da çıkmış köyleri gezer

Elinde kamçısı fakiri ezer

Yorganı döşeği mezatta satar

Hasırdan serilir çulumuz bizim"

Bir üniversite mezunu genç olarak Bursa'da asgari ücretle çalışmak zorundayım. Nice üniversite mezunu pırlanta gibi gençler asgari ücretle yıpranarak çalışmak zorundalar. Aldığımız maaş günümüzü dahi zor kurtarıyor. Gençler kendilerini geliştirmeye, sosyalleşmeye zaman bulamıyorlar.

Gençler siyasete ilgi duymuyorlar diye yakınıp duruyorlar. Acaba düşünüyorlar mı gençler siyasete niye ilgi duymuyor? Siyaset yapsak, bir şeyler yazıp çizsek Silivri çok soğuk, bilimle uğraşsak, bir şeyler ortaya koysak ya başımıza bir iş getirirlerse, ticaretle uğraşsak para kazansak ya mafya peşimize takılırsa diye büyük bir korku ve ümitsizlik taşıyorlar. Cumhuriyetimizin emanetçileri olan gençlerimizin hali de bu.

Peki, çözüm ne?

Birçok arkadaşla zaman zaman devlet millet meselelerini konuşuyor, tartışıyoruz. Şunu öncelikle söyleyeyim ki çoğunluğunun siyasilere zerre güveni yok. Ancak bu harami düzene karşı muhalefetin doğru hamleler yapmasını bekliyorlar. İdeolojilere, siyasi pozisyonlara takılıp kalmadan ortak bir payda da buluşulmak zorundalar.

Atatürk değerlerine sıkı sıkıya bağlı, cumhuriyetçi, ilerici uygar, genç, dinamik, ileriyi gören güler yüzlü ve bilge bir Liderin etrafında kenetlenmelidir. Birlikten kuvvet doğar bunu hiçbir zaman unutmayalım.

"Nesini söyleyim canım efendim

Gayrı düzen tutmaz telimiz bizim

Arzuhal eylesem deftere sığmaz

Omuzdan kesilmiş kolumuz bizim

Serdarî halimiz böyle n’olacak

Kısa çöp uzundan hakkın alacak

Mamurlar yıkılıp viran olacak

Akıbet alınır öcümüz bizim"

Satılmış Erol