Ertelenen 2020 Avrupa Futbol Şampiyonası’na başlangıcımızda İtalya, “karizmamızı” fena halde çizdi.  Maç öncesi, ülke olarak, A Milli Futbol Takımımızın en az yarı final oynayacağını düşünmüyor değildik. Hatta; “İtalya ile finalde bir kez daha karşılaşırız.” diyen yorumcular(!) bile vardı… Ancak, Cuma akşamı oynanan turnuvanın gala maçı gösterdi ki; omuzlarımızda hâlâ Hollanda ve Norveç maçının apoletlerini taşıyormuşuz. Alınan üç farklı mağlubiyet, umarım aklımızı başımıza getirir…

Teknik Direktör Roberto Mancini yönetiminde 27 maçtır yenilmeyen (22 galibiyet, 5 beraberlik) İtalya, serisine bir sayı eklemenin dışında, bize nasıl oynamamız gerektiğini de hatırlatmıştır inşallah. Eğri oturup doğru konuşmak lazım; sadece tek plan üzerinden İtalya maçına hazırlanmış Şenol Güneş ve ekibi. O da ön alanda rakibe pres yapmak… Takımımızı çok iyi analiz eden Mancini, bizi bizim silahımızla vurdu; ön alanda tam baskı… Maç boyunca bu taktiğe sadık kalan İtalyan futbolculara karşı yapamaya çalıştığımız tek şey, geriden uzun toplarla çıkmaya çalışmak oldu. Ancak bunu da başaramadığımızı göremedik ve bu planımızdan bir adım bile şaşmayarak(!) Gök- Mavi’li takımın ekmeğine yağ sürdük.

Günümüz futbolunda ön alanda baskı yiyen ve uzun topla çıkmaya çalışan takıma “büyük takım” denmiyor. Görerek ayağa verilecek paslarla, rakip sahaya geçmek meziyet. İşin tuhafı, defansımızın göbeğindeki iki stoperimiz Çağlar ve Merih, kendi liglerinde bu şekilde oyun kurmaya alışık tipte iki oyuncu. Dersine çok iyi çalışmış  Mancini, bu iki oyuncumuza sürekli baskı yaparak sistemimizi bozdu. Bu baskı karşısında Okay Yokuşlu üzerinden oyun kurma planını devreye sokmayı düşünmedik ne hikmetse… Kalecimiz Uğurcan’ın topu ayakla oyuna sokma girişimi, her defasında İtalya’ya taç kazandırdı. Ve ne yazık ki; ısrarla bu yanlış oyunu, tüm maç boyunca uygulamaya çalıştık.

Katıldığımız tüm uluslar arası turnuvalara mağlubiyetle başlamak, bizim geleneğimiz haline geldi. Geriye kalan iki maçımızı kazanarak, grup ikincisi olarak son on altı takım arasına kalmak için, Bakü’de mücadele edecek Ay-Yıldız’lı takımımız. Hakan Çalhanoğlu’nu göbeğe çekip, maç eksiği olsa da ayağı çizgide Cengiz Ünder’le oynama tercihinin Galler maçı için daha doğru olacağını düşünüyorum. Defans dörtlüsünü bozmadan ve Okay’ın yanına bir “hamal” ön libero daha ekleyerek daha sert ve efektif futbol oynayıp, Galler maçı ile geciken açılışı yapabiliriz umudundayım.

Futbol’da, “dün” asla yoktur, biten maçtan ders çıkarıp önünüze bakmak gerekir. “Bir musibet, bin nasihatten iyidir.” sözünü baş tacı yapıp ders çıkarırsak, Roma faciası ‘hayırlı’ olur.