Protez, eksik olan vücut uzuvlarını taklit edecek şekilde yapılmış aygıtların genel adı.

Miş,mış gibi aslında.

Bacakmış,kolmuş,gözmüş,dişmiş…

Gibi.

Vücut pek sevmez; mesafelidir proteze.

Çünkü ondan bir parça değildir. Kullanmaya çalışsa da alışamaz kolay kolay.

Bir yerden bir şekilde kurtulmaya çalışır dokusuna uymayan takma ayrıntısından.

Ne çare, kabul etse de etmese de alışsa da alışamasa da bir kere proteze mahkum oldu mu kabul kaçınılmazdır.

Protez kaybedilmişin, geriye gelmesi mümkün olmayanın bir tezahürüdür.

Yokun tezahürü.

Aslını taklit etse de, aslı gibi olmayanın.

Bu durum somut protezler için geçerli elbet. Elle tutulabilen, sayılabilen, zarar görürse onarılabilen ya da değiştirilebilen, yedek parçası üretilebilen.

Benim zorum somut olmayanı ile protezin.

Karakter protezi ile.

Haydi canım karakterin protezi mi olurmuş?

İster inanın ister inanmayın oluyor.

Hem de hiçbir cerrahi müdahale gerektirmeden takılıveriyor karakterin neresi arızalı ise orasına.Genellikle de arızadan öte olması gereken yerde ki boşluğa.

Takan da bizzat kendisi oluyor karaktersizin.

Montajı da çok kolay;biraz millet karakter görsün hinliği,biraz  ben neymişim abi egosu,biraz alacağına şahin vereceğine bakteri cin gözlüğü biraz bak abi ben de buradayım hezeyanı bir araya geldi mi protez yerine hiç uğraştırmadan oturtuluveriyor.

Bakıyorsunuz kelli felli,bakıyorsunuz ince dilli,bakıyorsunuz derya,bakıyorsunuz lafazan,bakıyorsunuz Şadan.

Ahan da adamın dibi diyorsunuz…

Ta ki,zurnanın zırt dediği yere gelene kadar.

İşte o zaman çıkıveriyor vücutla olmasa da insanlıkla uyuşmadığı ortaya.Sırım sırım sırıtıyor.

Müsibet hiç te renk vermiyor,ayırmak mümkün değil aslından.

Oynak protez sınıfındandır kendileri çünkü.

Tak çıkar yani…

Siz ne zaman takılı ne zaman değil anlayana kadar,iş işten geçer protez karekterli sizi can evinizden çoktan vurmuş olur.

Bakın çevrenizde ki,vicdan engellilere,kul hakkı yemeği adet edinenlere,yüreksiz ve midesizlere,nitelikli cahillere,söz verip dönenlere,dönmek için söz verenlere,yalan dolanı kayık yapıp binenlere  oradan buradan çıkıp tükürenlere…

Görün protez karakterleri.

Karakter protez olunca çıkı çıkıveriyor yerinden.Aslında bu onun iyi tarafı. Ne kadar gizlenmeye çalışılırsa çalışılsın arıza veriyor bir yerlerden. Bazen de  takma diş misali vuruyor; can yakamazsa iç yakıyor.

O vurdukça karakter boşluğu sızlıyor,ağırıyor bu benim değil, bu ben değilim diye feryat figan ediyor.

O yüzden hayatınızda ki pek çok aksiliğin sebebi olarak kimleri görüyorsanız onların  karakterinin protez olmasıdır diyorum.

Diyelim hazret iyi malzeme kullanmış, karakterinin protez olduğunu hiç te çaktırmıyor.

Anlamak için sorun verin kendinize bir

Protez mi değil mi?

Ben diyorsa sadece,sen hiç mühim değilsin diyorsa,vereceğim dediğinizde kuçudan ayak alıp koşuyor,ver dediğiniz de atomlarına ayrılıp kayboluyorsa,yüz yüze konuşurken gözünü gözünden kaçıyorsa,küçük dağların yaratılışından kendisine pay çıkartıyorsa, salladıkça sallayıp,salladığında sallanıyorsa,emeğinize ekmeğine sürdüğü tereyağ muamelesi yapıyorsa ve de siz ne yaparsanız yapın son tahlilde enayi olduğunuzu hissettiriyor daha da ötesi ve acısı bunu için için içinize  kabul ettiriyorsa…

Biliniz ki muhatabınızın karakteri protezdir.

İstediği zaman takar istediği zaman çıkartır ve hatta değişik modellerini takar çıkartır.

Siz iyi niyetinize sarmaladığınız umudunuzu korumaya çalışırken geçer yerinize alimallah sizi sizden çırak çıkartır.

Çok fenadır çok bu protez.

Bildiğiniz gibi değil.Hem sabit,hem oynak hem de tak-çıkar.

Ne diyeyim Allah vücut bütünlüğümüzü korusun;

Hiçbir organımıza halel gelmesin.

Karakter zaten kara borsa;

Diyar diyar gezdirip protez aratmasın