ÇOBANLIKTAN BAŞKANLIĞA İŞ ADAMI MEHMET SADIK SARSICI

HABER: Cevdet YILDIZ

MEHMET SADIK SARSICI NEREDEN BAŞLADI?

1974 yılında Bursa’ya geldim. Küçüklüğüm köyde geçti tarım ve hayvancılık ile uğraşıyorduk babam iyi bir esnaf olduğu için hep şehirdeydi böyle büyüdük. Ben tarımı pek sevmezdim hayvancılığı severdim bir abim de tarımla uğraşmayı severdi .17 yaşıma kadar kimse beni hayvanlardan koparamadı öyle hep gezdim dağlarda bayırlarda kuzlarla yağmur, kar, kış, hep onlarlaydım hiç korkmadım. Sebebi de babamın bana bir keresinde benim bu oğlum hiç korkmaz demesiydi.Kar, kış,  yağış, har, gür çok gece geçirdim.

Bu durumla ilgili birkaç önemli anım var, çoban çırağı vardır bizde beni de çoban çırağı olarak vermişler ama 12 13 yaşlarında varım çobana yardım ediyorum tabi sabahları soğuk suyun içinde dizlere kadar yaş geceleri de ormanda tulumun içinde yatıyorum çünkü hayvanlar kalkınca hemen müdahale etmem gerekli.

Bir gece hayvanların bağırışlarıyla uyandım uyandığımda tabi karanlık göz gözü görmüyor, yağmur yağıyor doğrulmamla ayıyla göz göze geldik. Ayı kollarını kaldırıp ayağa kalktı ulumaya başladı ve ben de o an köpeğime seslendim el kol işaretleri yaptım sonra komutumla köpek ayının üzerine atladı ayıyı kovalad bende onunla beraber kovalıyorum. Şu an düşünüyorum neden öyle bir şey yaptım ki diye o an ki cahil cesareti derler ya o olsa gerek bende anlamsız bir şekilde ayıyı kovaladım. Şu an öyle mi çocuğumuzu markete göndermeyiz.

Bir gün çoban bırakmış gitmiş köyde de kimse kendine güvenemiyor gitmek istemiyor çünkü az bir miktar değil beş yüz, altı yüz koyundan bahsediyorum ben gittim. O günde yağmur çamur ormana daldı koyunlar, kurtlar saldırıyor yalnız bir köpek yetiştirmişim çocukluktan arkadaş gibi. O yıl üç tane köy sürüsü vardı yirmi beş tanesini kurda verdiler ben o gece birine bile zarar gelmeden geçirdim bu zor bir şey göz gözü görmüyor ki koyunların ayak sesleriyle anlaşılıyor sadece ben o geceyi hiç unutamam.

BURSA’YA GELİRKEN SORUMLULUĞU ÜSTLENİP 20 NÜFUSU BURSA’YA TAŞIDIM

Bursa’ya gelme kararını da dayımın oğlu ile aldık ama ben askerliğimi daha yapmamıştım onu yapmalıydım yaşım tutmuyordu ben de yaşımı büyüttüm ve askerliğimi yaptım askerlikten dönünce Bursa’ya göç edecektik öyle planladım. Babam gitmek istemedi hayvanımız tarlalarımız var gitmeyelim dedi ama ben kararlıydım sonra madem istiyorsun gidersek bize sen bakacaksın dedi. Ben de tamam sizi götürüp bakacağım dedim.

20 nüfus aldım götüreceğim o zaman evli olan ablamı da eniştemle götürmeye karar verdim. Bir kamyon tutum tabi şu an ki gibi mobilya yok neyimiz var neyimiz yok yükledik kamyonetin içine ne ev tutuk ne de bir şey öylece yola çıktım.

Yine aynı diğer olay gibi bakıyorum buna da cahil cesareti herhalde diye şu an bakıyoruz askerden gelenler bir sene de dinleniyor ben döner dönmez yirmi nüfusu sırtlandım nasıl bunu düşündüm hayret içinde kalıyorum şu an.

Bursa’ya gelir gelmez dayım oğlunun bir evi vardı ufak içine doluştun köyde kalan parayla arsa alıp iki ay içerisinde ev yaptım iki katlı çalışan sadece iki kişiydik okuyanlar çalışmayanlar da vardı inşaata girdi kafalık, çıraklık, ustalık, taşeron, müttehitlik her aşamasını yaptım.

İki ay çıraklık yaptıktan sonra kendim işler almaya başladım kendi başıma da çok iş yaptıktan sonra yurt dışına gittim.

YURT DIŞINDA ÇALIŞMAYA GİTSEM DE MEMLEKETİMDEN HİÇ KOPAMADIM

İlk olarak Libya’ya gittim ve orda bir şirkette çalıştım sürekli gidip geldikten sonra bir buçuk sene kadar dolunca buraya tekrar temelli döndüm işimi burada kurdum.

Arabistan’a gitmek naip oldu ve Arabistan’a gitti orda işler yaptım müttehitlik yaparak buradan işçiler götürüp orda anahtar teslim olarak çalıştım on yılım öyle orda geçti. Bursa’ya tekrardan temelli dönüş yaptım sonra şirketlerimi kurdum ve memlekete yatırım yapmak için otomotiv yan sanayi için yerimi aldım, tescil belgelerimi çıkardım o zaman ki Allah rahmet eylesin cumhurbaşkanımız Turgut ÖZAL vefat edince benim projem öylece kaldı.

Bütün amacım burada başlatıp orda insanlara iş vermekti ama olmadı çok emek verip para harcadım olmadı buradaki işime devam ettim.

Emlak tan müttehitliğe benim projelerimi Sn. Mustafa BOZBEY isterdi. SARBEY inşaatın açılımı sarsıcın Sarı  boz beyin beyi şirket kurucuları olarak.

320 daireli bir inşaata beraber başladık ve bu inşaata devam ederken Mustafa BOZBEY ‘in işleri iyice yoğunlaşmaya başladı yapamadı bende istemedim ayrılmayı öyle ama olmadı hisseleri bana devretti.

O gün bu gündür devam ediyor iş hayatı.

FUTBOL KULÜBÜNE FUTBOL’U BİLMEDEN BAŞKAN OLUP ŞAMPİYONLUK ALDIK

Futbol hakkında hiçbir bilgim yoktur aslında bana yöneticilik için geldiklerinde bunu söyledim onlara bilmene gerek yok sen şirketleri işleri yönetiyorsun bunu da yönet dediler neyse böylelikle girdik.

Yavuz selim spor başkanı oldu ben o sıfatla arkadaşlarla parayı biriktirmek için esnafları gezmeye başladık.

Bir tekstil fabrikasına girdik hiç unutmam sekreter girdi ve çıkarken elinde bin tl ile döndü, bu ne demek ya diye çok sinirlendim ben para dilenmeye gelmedim ben Yavuz selim spor kulübünün başkanıyım bu mahallede oturuyorum bu kadar mı bu kulübün başkanın değeri yokmu? dedim

Tabi ben çok bozuldum durmadan binanın içinde dönüyorum, kapıya vurup içeri daldım sen nasıl bana dilenci muamelesi yaparsın diye tartışmaya başladım tabi insanlar araya girdiler. Tekstilci neyse ki hatasını anladı o bin tl gönderen insan büyük bir meblağ çek yazdı tabii çok detaya girmeye de gerek yok hatasını anladığı için bunu yaptı gönlümüzü aldı.

Sonraki gün başka bir yere gittiğimizde “ben sana bir kuruş vermem” dedi biri, ben de ona dedim ki kardeşim biz burada çocuklar kötü alışkanlıklardan kurtulsun senin camını kırmak yerine faydalı şeyler yapsın diye çabalıyoruz sen nasıl ben bir kuruş vermem diyorsun dedim çok sinirlendim rest çektim sonradan döndü aman yanlış anladınız diye neyse o da bizi anladı ve iyi bir bağışta bulundu.

Ben dışarıda çalışıp Yavuz selime harcadım ama buradan kazanan insanlar yanaşmadı böyle olma deyip hepsini topladım düzgün meblağ  vermeleri için bu günün şartlarıyla 10 20 bin işinizi görmüyorsa kişilerin kapısına gitmeyin fazla uzatmayalım çok uğraştık.

Bu kulübün bir ağırlığı bir yeri var.

Kulüp hipodrom da ne yapalım dediler ne yapacağımız belli alalım getirelim buraya o zaman dedim işte Yıldırım belediyesi sağ olsun var olsun çok büyük emek ve destekleri vardır hatta Yıldırım belediye sporu da beraber kurduk orda de ikinci başkanı bendim.

YAVUZSELİM KULÜBÜNÜN BİNASININ YAPILMA SÜRECİ

Evet, aldım ama ben burayı alınca Yavuz Selim’in hepsi karşı çıktı hata muhtarı bile yok efendim burada top mu oynatacaksınız günahtır diye toplandılar ama ben yine de aldım yeri yaptım.

Binayı yaptım birinci kat sonra ikinci kat kalorifer mermer o tarihler için bir lüks olsa de yaptırdım şaşırdı herkes ve aynı sene kulübü de şampiyon yaptım ve halı sahasına başladım onu yaptırdım, büfesini yaptık.

Sünnet törenleri başlattık her sene yüz, yüz elli tane çocuk sünnet ettik.

10 sene sonra tabi gençleri getirdim biraz da siz yürütün, dedik fakat kulüp açılışlarda bizi takdir etmediler.

Bu gün bize karşı çıkan insanların evlatları kulübe dört elle sarılıyor, geçen toplantıda söyledim babalarınız karşıydı şimdi ne oldu siz dört elle sarılmışsınız biz ortadan kalktık kulübü buraya getiren siz oldunuz Allah inkârcılığı sevmez neden inkâr ediyorsunuz.

Biz neler çektik Ankara’ya git gel ne paralar gitti, ne futbolcular aldık bu gün Zeki ÇELİK bizim kulüpten gitmedir bizdeyken 12 13 yaş gurubundaydı.

Ben onlara anlatırdım siz öyle böyle iyisiniz diye derdim ki siz neden Fenerbahçe’de, Beşiktaş’ta, Galatasaray’da neden oynayamayasınız hırs cesaret sizde neden olmasın benden hep böyle nasihatler dinlerlerdi futbol bilmem ama öğrendik orda boş durmadık biz de.

Maçlara giderdim orda en iyisi olmalıyız ben çobanken de en iyisi ben olmalıydım müteahhitken de gider her şeyi tek tek kontrol ederdim paramı veriyorum en iyisi olmalıydı hala bile inşaatlarıma yapı denetim yaparım böylece ben mesleğime aşık oldum ve hala da öyle şu an bir çok iş kolumuz var ama inşaat başladı mı ben oraya giderim.

BİR GÜN EVDE KALSAM KENDİMİ GEREKSİZ HİSSEDERİM

Hastalık dışında eğer ki gün içinde bir şeyler yapmazsam kendi işe yaramaz hissediyorum ama günde bir arkadaşımın işin bile halletsem o gün kendimi iyi hissediyorum bu beni teselli ediyor durmak olmuyor yapamıyorum.

Son olarak da en çok yaptığım ve bunu yapmayı çok sevdiğim bir konu gençlere yol göstermek ve onlara bir şeyler aktarmak çünkü bize bunu yapan yoktu.

Libya da kaldığım zamanlar bir grev yapmıştık Ahmet GÖKBAYRAK hiç unutmam bize nasihatler verdi siz de zor zamanlardan sonra büyük adamlar olup şirket kuracaksınız şaşırmıştım acaba biz de şirket sahibi olabilir miyiz diye o zamana kadar aklımın ucundan bile geçmiyordu.

Okul okumadım ben okumayı ben babamdan öğrendim diplomamı da haliçten aldım matematik için de hodri meydan yarışabilirim tabi benim kendi düzeyimde.

GENÇLERE NASİHAT ETMEK BENİM İÇİN ÇOK KIYMETLİ

Şimdi şunu demek isterim gençlere azim olmalı en iyisin yapacağım demeliler mesleklerini sevmeleri mesleğini severlerse kesinlikle başarı gelir.

İkincisi kimin işi olursa olsun asla dürüstlükten taviz vermesinler kendiişleriymiş gibi ona nasıl zarar vermem nasıl en iyisini yapabilirim demeliler.

Ben inşaata Mimar Sinan’ı örnek aldım tabi ki onun çeyreği olamayız ama ben örnek almışım yılların Mimar Sinan’ı bu işte onun adı kaldıysa benim de bu işten elimden geleni yapmam lazım, projelerimin bile farklı olması lazım kendine has olmalı asla benzerleri olmamalı.

Gençlere tasfiyem işlerinde dürüst olmaları, kimin işi olursa olsun ben hayatımı adadım en iyisini en doğrusunu yapmalılar azmi elden bırakmamalılar tembel olmamalılar gayrette ettiklerinde başarı burada.