Transfer tahtasının açılmasıyla birlikte Bursaspor’dan camianın beklentileri şimdi daha da katmerlendi...
Öncelikle Emin Adanur liderliğindeki yönetimin hakkını vererek konuya girelim. Zorun ötesinde de imkânsız gibi görünen bir sorun yumağını çözmek kolay bir iş değildi...
44 dosya 44 kişi demek... Bu kişilerin veya kurumların birer menajeri ya da temsilcisi olacağına göre çözüm masasına oturan sayısı 88’e çıkar. Geçmişte benzer uzlaşmalara tanık olmuş, işin içine avukatlar, mali danışmanlar hatta alacaklının aile büyüklerinin karıştığını görmüş bir olarak karşınızdaki muhatap sayısını daha da artması çok muhtemeldir...
Şimdi gelin kendinizi Emin Adanur’un yerine koyun, son söz onda olacağına göre müzakere masasında direksiyonu bir başkasına bırakma şansı yok. Çünkü son söz ve karar mercii kendisi. Yüzün üstünde hiç tanımadığınız kişiyle/ kurum temsilcisi ile pazarlık yapıyorsunuz... İçlerinde kurnazı/çakalı var, ‘ne koparırsam kârdır’ diye düşüneni var.
Her şeyin ötesinde işin ucunda kulübün/yönetimin kesesi var, geleceği düşünmek zorundasınız Günü kurtarayım diye yarınları yok edemezsiniz.
İşte böylesine bir dalgalı denizden gemiyi limana sağ salim yanaştırmak bana göre başarıdır...
Şimdi bundan sonra ne olur ya da ne olmalı sorusuna yanıt arayalım...
Bursaspor gibi taraftarını başarıya alıştırmış takımların sürekli mayalanıp kabarması gerek. Yıllardır izlediğin bir futbolcu ‘alleme-i cihan olsa’ tribündeki insanı sıkar, gün gelir bıkar.
Eskiler gidecek, yeni çehreler gelecek, formalar değişecek...
Kentin her köşesinde Bursaspor konuşulacak, tartışılacak. İnegöl’den Karacabey’e yani doğudan batıya, Mudanya’dan Gemlik kıyılarına vuran heyecan dalgaları, bir anda Bursa’yı sarıp sarmalayacak ki, Yeşil Beyazlı armada Türk futbolunda gündeme damgasını vursun..
Peki bunlar nasıl olacak?
Hoca eski ama yönetim yeni... Ancak her ne olursa olsun bu takıma acilen takviyeler gerekli. Nitekim ufaktan da olsa yeni isimlerin Özlüce’ye doğru yola çıktığını duyuyoruz, okuyoruz...
Bakın; futbol denilen yarış öyle bir olgudur ki; geride kalan zaferler, geleceğe yönelik projeler ne bugüne kefil olabilir ne de yarını kurtarabilir...
Bursaspor önündeki sezonda Süper Lig hedefinde koşmayı amaçladığına göre, deneyimi ve birikimiyle gençlerin eşliğinde rotayı çizecek takımın yükünü omuzlayacak en azından ‘2-3 baba topçuyu’ kadroya katmak zorunda.
Artık bu camia, ‘toplama gurbetçilerle’, Avrupa ile Afrika’nın çıkma- çakma futbolcularıyla ‘geleceğin takımını kuruyoruz’ masallarını dinlemek istemiyor.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Mustafa ÖZKESKİN
NE OLUR NE OLMALI?
Transfer tahtasının açılmasıyla birlikte Bursaspor’dan camianın beklentileri şimdi daha da katmerlendi...
Öncelikle Emin Adanur liderliğindeki yönetimin hakkını vererek konuya girelim. Zorun ötesinde de imkânsız gibi görünen bir sorun yumağını çözmek kolay bir iş değildi...
44 dosya 44 kişi demek... Bu kişilerin veya kurumların birer menajeri ya da temsilcisi olacağına göre çözüm masasına oturan sayısı 88’e çıkar. Geçmişte benzer uzlaşmalara tanık olmuş, işin içine avukatlar, mali danışmanlar hatta alacaklının aile büyüklerinin karıştığını görmüş bir olarak karşınızdaki muhatap sayısını daha da artması çok muhtemeldir...
Şimdi gelin kendinizi Emin Adanur’un yerine koyun, son söz onda olacağına göre müzakere masasında direksiyonu bir başkasına bırakma şansı yok. Çünkü son söz ve karar mercii kendisi. Yüzün üstünde hiç tanımadığınız kişiyle/ kurum temsilcisi ile pazarlık yapıyorsunuz... İçlerinde kurnazı/çakalı var, ‘ne koparırsam kârdır’ diye düşüneni var.
Her şeyin ötesinde işin ucunda kulübün/yönetimin kesesi var, geleceği düşünmek zorundasınız Günü kurtarayım diye yarınları yok edemezsiniz.
İşte böylesine bir dalgalı denizden gemiyi limana sağ salim yanaştırmak bana göre başarıdır...
Şimdi bundan sonra ne olur ya da ne olmalı sorusuna yanıt arayalım...
Bursaspor gibi taraftarını başarıya alıştırmış takımların sürekli mayalanıp kabarması gerek. Yıllardır izlediğin bir futbolcu ‘alleme-i cihan olsa’ tribündeki insanı sıkar, gün gelir bıkar.
Eskiler gidecek, yeni çehreler gelecek, formalar değişecek...
Kentin her köşesinde Bursaspor konuşulacak, tartışılacak. İnegöl’den Karacabey’e yani doğudan batıya, Mudanya’dan Gemlik kıyılarına vuran heyecan dalgaları, bir anda Bursa’yı sarıp sarmalayacak ki, Yeşil Beyazlı armada Türk futbolunda gündeme damgasını vursun..
Peki bunlar nasıl olacak?
Hoca eski ama yönetim yeni... Ancak her ne olursa olsun bu takıma acilen takviyeler gerekli. Nitekim ufaktan da olsa yeni isimlerin Özlüce’ye doğru yola çıktığını duyuyoruz, okuyoruz...
Bakın; futbol denilen yarış öyle bir olgudur ki; geride kalan zaferler, geleceğe yönelik projeler ne bugüne kefil olabilir ne de yarını kurtarabilir...
Bursaspor önündeki sezonda Süper Lig hedefinde koşmayı amaçladığına göre, deneyimi ve birikimiyle gençlerin eşliğinde rotayı çizecek takımın yükünü omuzlayacak en azından ‘2-3 baba topçuyu’ kadroya katmak zorunda.
Artık bu camia, ‘toplama gurbetçilerle’, Avrupa ile Afrika’nın çıkma- çakma futbolcularıyla ‘geleceğin takımını kuruyoruz’ masallarını dinlemek istemiyor.