Bu köşeyi göz ucuyla da olsa okuyanlar farkındadır; sezon başından bugüne kadar gerek teknik kadro gerekse alt yapı kaynaklı genç futbolculara yönelik olumsuz tek bir kelime etmedim.

Çünkü hepsi bizim çocuklar ve bende hepsinin sınırsız kredileri halen mevcut... Tamam; eldeki kadro bu, şartlar gereği takviye için ocak transferini beklemek gerek. Ancak bugün itibarıyla gözlemlediğimiz bazı aksamaları, arızaları pas geçemeyiz...
Zaten bu ligde garip sezon yaşanıyor. İki maç kazanıp araya bir de beraberlik sıkıştırıyorsun, al sana seri.

Bir anda zirvedesin. 

Çok da kasılıp gerinme. Rakiplerin de her an seriye bağlayabilir.

Bir anda başladığın yerdesin.!

Hayal kırıklığı ile peş peşe yaşanan yenilgiler, takımda çözülme sürecini başlattı…

Öncelikle söyleyelim; Bursaspor defansı rakibin ataklarını bulanık görüyor, müdahale edemiyor. Kazandığı maçlar da dahil savunma Ulucami’nin avlusu gibi; giren çıkan belli değil!

Kabul; son Erokspor karşılaşmasında hakem rakipten yana 12.adam olarak orta sahada oynadı(!), yönetim tarzı berbattı. Her ne olursa olsun evde alınan bu yenilgi hak ederek gelen bir mağlubiyetti.

Yeşil Beyazlı takımda kalite olarak da taktiksel zeka olarak da aroma eksikliği var.

Futbolcuların müthiş bir özgüven kaybı, isteksizlik ve mutsuzluk sarmalına bulandıkları açık ve net…

Ligin ilk haftalarındaki hırs/ahenk/mücadele/ heyecan gibi futbolun olmazsa olmazları giderek erozyona uğramış durumda.

Timsah’ın bir oyun planı yok, doğaçlama oynuyorlar. . “Onu kenara, bunu oyuna al” dışında bir planı var mı Bursaspor’un mesela?

Futbolda bir ezberiniz yoksa tesadüfen kazanırsınız.

Bu takımın patlayan gücü taraftar tribünde, ondan yana bir sıkıntı yok. Onlar takımı ateşleyip arkadan itiyor; haliyle pozisyon ve skor üretimi futbolcuların bireysel becerilerine kalıyor.

Her maçı Enver-Hasan-Kubilay gibi takımın 3 ağabeyi ile kurtaramazsınız; onların da taşıyabileceği yük bir yere kadar.       

Zaten bir varlar bir yoklar!

Nitekim Esenler maçında onlar durdu, Bursaspor stop etti!

Bir gerçeğin daha altını kara kalemle çizerek söyleyelim ki; son haftalarda verilen zayiatlar hedefe giden yolda yarışın dışında kalmak anlamına gelmiyor elbette.          Henüz biten bir şey yok! 

Ne var ki; bu takımın ciddi şekilde silkelenmesi, acilen kendine gelmesi gerek...

Kim ya da kimler mi yapacak?

Yönetim de bıraktığına göre ağlarım acı kaderime!