Atalarımız ne güzel söylemişler,” iğneyi kendine, çuvaldızı ise karşındakine batır          . İşte o zaman dünyanın kaç buçak olduğunu görürsün!”

Bursa’da bu konuyla ilgili olarak söylenmesi gereken o kadar söz var ki sormayın gitsin.

Bu kentin ana damarları tam tamına üç tane. Birisi Yalova, İstanbul yolu, ikincisi Balıkesir, İzmir yolu, üçüncüsü ise Eskişehir Ankara yolu. Bu üç ana arterimiz bu kentin can damarları. Trafik açısından can damarı. Ulaşım ve kentin ekonomik kültürü açısından can damarı.

Bursa-Yalova İstanbul yolu üzerinde bir tramvay çalışması var. Bu konuda şimdiye kadar pek çok yazı yazıldı. Sözler söylendi. “Bugün bitiyor, yarın bitecek”sözleriyle avunup durduk şimdiye kadar.

Son durum nedir? diye konuya biraz kulak kabartmak istedim. Belediye ile eski yapımcı firma arasındaki adli olaylar çözümlenmiş. Yeni ihale yapılmış. Yeniden işbaşı yapılacakmış.

Yani, bugün yarın şantiye kurulup müteahhit firma çalışmalara başlayacak inşallah…

Bugüne kadar inşallah ve maşallah diyerek biraz da sabır göstererek geldik.

Temelinin ne zaman atıldığını ben tam olarak hatırlamıyorum. Ama, temel atılma töreninde bu kentin ilgilileri, yetkileri, hükümetin temsilcileri söz verdiler, iki yılda tramvay çalışmaya başlayacak.

Kaç iki yıl geçti?

Ben hemen arşive şöyle bir göz attım. İhalesi 2015 yılında yapılmış. Aynı yıl temel atılıp inşaat başlatılmış. Sonra, 2018 yılına kadar işler sarpa sarmış. 2018 yılından sonra da iş adliyelik olmuş. Bugünkü tarih 2021.

Aradan tam 6 yıl geçmiş.

Gelmiş geçmiş ve kazaya uğramış bir proje olarak göze çarpıyor.

Bursa-Yalova, İstanbul yoluna yolu düşenler, tıkalı trafikte, tramvay nedeniyle daraltılan yolda, yandan yol açılmasına rağmen yine de çözüm bulunamayan Beşyol Kavşağına geldiklerinde galiba pek çok kişinin kulaklarını çınlatıyorlar.

Esnaf, artık olayları kanıksamış. Alışmışlar. Her sabah geldikmlerinde, akşam evlerine giderken, işyerlerine gelen müşterilerinin anlattıklarını dinlerken hep aynı şeyi düşünüyorlar;”ne bitmez tkramvaymış beeee..”

Evet, 1974 yılında rahmetli Necmettin Erbakan’ın, “ağır sanayi hamlesi” başlatıp, Türkiye’nin dört bir yanına temel attığına tanık olmuştuk. Hatırladığım kadarıyla 1980 yılında Bursa için atılan motor fabrikası temeli, çukurundan çıkarılıp Ankara’ya kadar götürülmüştü.

Esnaf şimdi aynı olayları hatırlayıp tramvay hattındaki durma, bekleme konusuyla ilgili olarak aynı şeyleri düşünüyor.

Yazık değil mi bu kadar zaman kaybına. Para kaybına?..

Beşyol esnafı gerçekten doğru konuşuyor. Bende kendilerinin anlattıklarına katılıyorum.

Diyorlar ki; “AK Parti 20 yıldır iktidarda. Bursa’da da 19 yıldır Ak Parti belediyeleri tarafından yönetiliyor. Şu anki tabloda aynı. Bir tramvay meselesi çıktı. Hepimiz sevindik. Yoldaki trafik ve gelen geçen araç sayısının azalma olacağı için mutlu olduk. Beşyol ve çevresine çeki düzen geleceği için mutlu olduk. Ama, bu şantiye kurulup inşaat başladığı günden bu yana hep toz soluyup toz yutuyoruz. Sabırlar artık bitti. Ülke genelinde iktidar ve Bursa mahalli idarelerde iktidar olan AK Parti senelerdir Bursa’nın tam merkezindeki bir ulaşım sorununu çözemedi.

Bu olayı kimseye anlatamıyorlar. Bizlerde artık sabır etmekten sabır taşına döndük. İktidar sizsiniz. Güç sizde. İstediğiniz zaman 45 günde hastane, iki yılda havalimanı, bir yılda otoyol yapabiliyorsanız, bir tramvay hattını neden 6 yıldır yapamıyorsunuz?

Bu işin izahı gerçekten zor..”

Evet, bizler Bursa halkı olarak çile çekmeye alışkın bir halk gibi gözüksek de yapılanları unutmayız. Yapanları da unutmayız.

Yerelden Ankara’daki yöneticilere seslenmek gerekiyor, Bursa bu kadar ihmale gelmez.

Pandemi sonrasında hükümet ağır yaralar almaya başladı. Ekonomik sıkıntılar halkın boğazına düğüm atmaya başladı. Birde böylesi projelerin uzun zaman alması, yolun kapalı kalması, vatandaların işyerlerine gelip giderken çile üstüne çile çeker duruma gelmesi dayanılacak gibi değil.

Artık laf ve bahane değil, konuya kalıcı çözüm ve projenin en kısa zamanda bitirilmesi için ne gerekiyorsa yapılmasını bekliyoruz.

Gerçekten de ne bitmez tramvaymış!...