Meslek seçimi, tüm bireyler için hayatlarında vermek zorunda oldukları belki de en zor ve en net olması gereken kararlardan biridir. Bu zor kararın alınması ergenlik dönemine denk geldiği için dönemde alınan kararlarda duygusal nitelikler etkili olduğundan anne babanın bu konuda rehber olması ve yönlendirmesi şarttır. Hayatın akışında zamanımızın önemli bölümünü karar verdiğimiz iş ile geçiriyoruz. Bazen seçtiğimiz meslek hobilerimizi, yaşan tarzımızı belki eş seçimimizi bile etkileyebiliyor. İşte bu durum meslek seçerken çok araştırmacı olmamızı ve seçtiğimiz meslekte yıllarca kalıp emek vermemiz gerekeceğinin bilincinde olmamızı gerektiriyor.  Tam da bu noktada aslında meslek seçimi hayatımızın yönünü değiştiriyor.

Meslek seçiminde kişinin kendisini çok iyi tanıması yeteneklerini, ilgi alanlarını ve belkide fobilerinide farketmiş olması gerekir. İlk düşünüldüğünde hangi işi yaparsam mutlu ve ikinci seçenek olarak başarılı olurum sorusunu yanıtlayabilmek gerekir. Çocuğun ailesinin, çevresinin ne düşündüğünün değil tamamen kendisini mutlu hissedeceği mesleği seçmesine izin verilmelidir. Ailenin buradaki rolü tüm meslek gruplarını araştırması ve yakından görmesini sağlamaları, zorlukları ve kolaylıkları ile ilgili muhakeme yapabilmesinde desteklemesi olmalıdır.

17-18 yaşlarında gençlerin üniversite sınavına hazırlıkla beraber artık daha gerçekçi kararlar vermeye başlarlar. Genelde ailelerinin ve öğretmenlerinin fikirlerini önemserler bu dönemde. Örneğin; eğer mutfak ile vakit geçirmeyi çok seven ve kendini mutlu hisseden bir erkek öğrenci nasıl gastronomi alanını seçebilme hakkına sahipse (yeğenim ŞEF EREN YILMAZ’a selam olsun.), mekanik materyaller üzerine ilgi duyan kız öğrenciler de makine mühendisliğini gönül rahatlığıyla seçebilmelidir. Bu konuda aile ve toplum baskısı göz önünde bulundurulmamalı hatta dikkate alınmamalıdır.

                İlk olarak çocuğun önceliklerini sormakla başlayabilirsiniz. İş, duygusallık, maddiyat hangi konuya daha önem verdiği anlaşılmalıdır. Tüm bunlar öğrenildikten sonra eksileri artıları araştırılarak kendisinin bu mesleği yapabilip yapamayacağını anlaması amaçlanmalıdır. Bunlar çocuğun fikirleri alınarak ve önemsendiği hissettirilerek yapılırsa anlam kazanır.

                Bazı ailelerde topu tamamen çocuklara bırakır ve kenara çekilir. Bu da doğru bir tutum değildir. Doğrusu çocuğa nasıl bir yol izlemesi gerektiği ile ilgili araştırmalar yapmasına ve karar verme de nasıl ilerlemesigerektiğine ön ayak olmaktır.

                Bazı aileler ise çocuğundan performans ve kapasitesininde üstünde beklentilere girer. Bu aileler başarıya doymaz ve çocuklarının aksi bir tutum sergilemesinden çok korkarlar. Bu korkularının başına gelmemesi için devalı olarak çocuklarına istedikleri kılıfları giydirmeye çalışırlar. 5 beden fazla olsada…

Yanlış meslek seçimi ne gibi sonuçlar doğurur:

· Üniversitenin ilk yılında başarısızlık ve mutsuzluk

· Bölüm değişimi

· Sene kaybı

· Öğrenimi tamamlayamama

· Performans ve motivasyon düşüklükleri

· Başarısız olacağı ve beraberinde mutsuzluğu yaşayacağı ömür boyu istemediği bir işe maruz kalmak ve stres bozuklukları

Özetle meslek seçimi tamamiyle çocuk insiyatifine bırakmamak ile birlikte seçimi yapabilmelerine rehber olmak. Denemek istediği meslek grupları ile araştırma yaparak, mesleğin uygulandığı alanlardaki meslek gruplarıyla sohbet ettirebilmek, eksilerini ve artılarını ölçüp tartmasında destek olmak gerekir. Çünkü aile desteğini hisseden çocuklarda kaygı ve stres azalır. Kendine güven duyar. Mesleklerinde işini iyi ve mutlu yapan insanlar görmek istiyorsak bu anlamda elimizi taşın altına koymalı, doğru davranışlar sergilemeliyiz.

Sağlıkla kalın…