Köyümün okullarını hatırlarım zaman zaman… Eylül ayındaki 
hasat sonrası büyük bir neşe ve azimle başlanırdı eğitim ve 
öğretime… Elma ve ceviz toplama işi uzarsa eğer, çocuklar 1 ay 
sonra başlarlardı okula, hiç de sorun çıkmazdı…
1’inci 2’inci ve 3’üncü sınıflar bir derslikte, 4 ve 5’inci 
sınıflar diğer derslikte derse girerlerdi. Tam gün eğitim alan 
öğrenciler, odun sobasıyla ısınan sınıflarında karınlarını; 
evden getirilen haşlanmış patates, içinde peynir olan sıkma ve 
sacda pişirilmiş çökelekli börekle doyururlardı. 
Bugün, Arslanköy’den İbat Sevim’in bir paylaşımını özetle 
sizlere okutmak istiyorum… Sesi, sesimiz olsun… 
“Okulları kapalı tutarak bir nesli mahvetmek üzereyiz” diye 
başlıyor. İçinde yanan kor ateşi hissediyorum… 
“Ocak ayının 11’ine geldik ve neredeyse hiç konuşmadığımız ama 
konuştuğumuz diğer birçok şeyden çok daha önemli bir meselemiz 
var: Kapalı olan okullarımız.
Türkiye, okullarını en uzun süre kapalı tutan ülkeler 
listesinde en yukarılarda. Pandemi başladığından bu yana yani 
Mart 2020’den beri -aradaki kısa bir süre belli sınıflar için 
uygulanan haftada 2 gün modelini saymazsak- milyonlarca 
öğrenci okula gidemiyor. Çocuklar okula gitme alışkanlığını 
kaybetmek üzereler.
Okula gidemeyen çocuklar her gün sokaklarda, mağazalarda! 
Hafta sonu kısıtı bittikten sonra pazartesi sabahtan itibaren 
her yer hınca hınç doluyor. Biz büyükler çocuklarımızı dip 
dibe dükkanlara sokuyoruz ama okulları riskli buluyoruz…
Peki dünya ne yapıyor? Bunu konuşuyor muyuz? Buna bakıyor 
muyuz? Okullar her yerde mi bu kadar uzun süredir kapalı?
Hayır. Kesinlikle değil.
HANGİ ÜLKE NE YAPIYOR?
Almanya’dan bahsedeyim mesela… Yalnızca pandemi başında kısa 
bir süre okulları kapattılar. Ona da her eyalet kendi 
sayılarına bakarak karar verdi. Sonbahar boyu açıktı.

Angela Merkel "Gerekirse her yeri kapatalım ama okulları açık 
tutalım" dedi.
İlkokullar her halükarda kapatılmamaya çalışılıyor. Berlin’de, 
Hessen’de bugün yüz yüze eğitim yeniden başlıyor. Bremen ve 
Hamburg zaten hiç kapatmadı, tercihi anne-babalara bıraktı.
Fransa’ya bakalım… 
Fransa okulları kapatmamak konusunda en kararlı ülke. 
Üniversiteler hariç okullar açık. Fransa’da "Okullar 
sokaklardan daha güvenlidir" mottosu ile hareket ediliyor. 
İtalya’da Noel’de kapanan ilkokullar geçen perşembe yeniden 
açıldı, liseler de bugün açılıyor.
MUHALEFETTEN DE EĞİTİMCİLERDEN DE NEDEN SES YOK
Bizde tuhaf olan, okulların kapalı olmasının konu bile 
edilmemesi. Sevgili dostlar, Afrika ülkelerinde bile bu kadar 
uzun süre okulunu kapalı tutan yok! Bakın Tunus’ta açık… 
Daha da tuhaf olan Türkiye’de muhalefetten de eğitimcilerden 
de okulları açma yönünde bir talep, bir çağrı olmaması…
Mesela vaka sayısı kaça düşünce açılacak? Nasıl bir plan 
çerçevesinde dönüş olacak? Bilen yok!
Üniversite ve liseleri bir kenara koyuyorum. Hadi 
ortaokullularda idare eder diyelim ama ilkokul çocuklarının bu 
kadar uzun süre yüz yüze eğitimden mahrum kalmasının telafi 
edilemez zararları var.
Bu gidişle bir kuşağı kaybedebiliriz. Covid için risk grubu 
içinde bile olmayan gelecek nesilleri eve kapayarak ne kadar 
büyük bir risk aldığımızın farkında mıyız? Yaşlılarımızı riske 
atmamak için çocuklarımızı riske atıyoruz! 
ÖĞRETMENLER RAHATA ALIŞTI
Öğretmenler olduğu yerden uzaktan eğitime devam ediyor. Onlar 
da farkında uzaktan eğitimin neredeyse hiçbir geri dönüşünün 
olmadığının. Ne sınav var, ne sağlıklı bir kontrol.
Hele Anadolu’da, köylerdeki durumu unutun! Ama öğretmenler de 
öğrenciler de okulsuzluğa, rahata alıştı sanki…
Hakikaten isyan ediyorum! Okulları açmaya ne zaman öncelik 
vereceğiz?”