Korkaklık her zaman tırsaklık anlamına gelmez.

Biraz tuhaf olacak belki ama, yine her zaman korkaklık anlamına da gelmez.

Hatta cesaret anlamına geldiği yerler bile vardır.

Çünkü onun yüzden pek çok şeyden vaz geçebilmek her babayiğidin harcı değildir.

Bebekliğimizi aştığımız andan itibaren korkaklıkla aramıza mesafe konulur yaş aldığımız sürece de bu mesafeyi açmak için heder oluruz.

En korkağımız bile aynaya baktığında karşısında cengaver görür.

Tabi korkaklığın her türlü herzeyi yiyip sonra da kuyruğu kıstırıp ortadan kaybolma, suspus olup bir yerlere saklanma ya da her an yakalanırsam diye ecel terleri dökme anlamından söz etmiyorum.

Aymazlığın, hainliğin bile bile kul hakkına girmenin getirdiği korku da değil kastettiğim.

O alçaklığın korku haline gelmişi ki, Tanrı hepimizi bu duyguyu yaşamaktan esirgesin.

Evet kabul;

Bizim coğrafya da korkak olmak hastalıklı olmakla eş tutulur ve birine korkak denildiğinde iş ya hastanede ya karakolda biter.

Korkaklığı lanetleyen onlarca atasözü, yüzlerce de özlü deyiş var; onlar da kabul.

Ancak yerinde bir korkunun insanı güvenli tarafta tutma gücü var ki işte onu alelade korku ile karıştırmak çok tehlikeli.

Bu verileri yazmaktan nefret ediyorum ama sözümün özünü başka türlü anlatamam;

Sağlık Bakanlığının dediğine göre 19 Nisan 2021 itibarı ile Türkiye'de 318 bin 869 Kovid-19 testi yapılmış, 55 bin 149 kişinin testi pozitif çıkmış,341 kişi hayatlarını kaybederlerken ağır hasta 3 bin 319 olmuş.

Tablonun tek iyi tarafı  48 bin 947 kişinin Kovid-19 tedavisinin/karantinasının sona ermesiyle iyileşen sayısının 3 milyon 736 bin 537'ye yükselmiş olması.

Aşılama çalışmalarında da tevatür gırla…

Artık iyice su yüzüne çıktı ki,ne kadar lanetlersek lanetleyelim bizi ulusça bu tablodan kurtaracak tek duygu

Korku

Hadi fıtrata aykırı dedik kendimiz için korkmadık.

Peki ya bu Tarkan cesaretimizin sevdiklerimize, birlikte yaşadıklarımıza, birlikte yaşamayıp hatta tanış bile olmayıp ta toplu taşım araçlarında, çarşı pazarda, AVM lerde omuz omuza seyahat edip alış veriş yaptıklarımıza da bir faydası olacak mı?

Yoksa korkusuzluğumuz(!) binlerce başka korkuyu tetikleyecek biz de ‘Ulan bu gün virüse amma gider yaptım’ diyerek başımızı yastığa koyar koymaz ertesi gün kendi vodvil sahnemizde sergileyeceğimiz yeni kahramanlık hikayelerimiz de başrol oynamak için uykuya mı dalacağız?

Valla kızan kızsın, yeren yersin, gülen gülsün

Ben korkuyorum.

‘Sadece bana bir şey olsa mühim değil ama sevdiklerimde var’ filan gibisinden sahte kahramanlık cümleleri de kurmuyorum.

Hem kendim hem de temas halinde bulunduğum herkes için alenen korkuyorum.

Çünkü bu belayı hamasetle değil sadece onu ciddiye alarak ve ona sağlığımızı peşkeş çekmeden atlatabileceğimize inanıyorum.

Dolayısı ile de korkmakta da haklıyım.

Sen de kork be kardeşim;

Biliyorum kendine bile söylemeyecek kadar gururlusun da,

Baksana bu meret özdeyişi bile değiştirecek kadar güçlü.

Hani derler ya korkunun ecele faydası yok diye

Burada var işte.