"Kahvemi de aldım geldim, biraz sohbet edelim.

Mesela bir türlü geçmeyen kırgınlığından bahsetmek ister misin?
İnsanlara güvendiğin için yarı yolda kalışın, güvendiğin dağlara yağan kar senin suçun değil bilmelisin!

En çok, çok sevdiklerin kırdı biliyorum.
Zaten gücüne giden de bu anlıyorum.
Yaraymış, kırıkmış bir şekilde geçiyor da, sevdiklerinden miras kalınca geçmiyor acını hissediyorum.

Dün "her şeyim" dediklerinin "hiçbir şeyin" olduğu bu gün, "her şeyin" anlamını yitirdiğini biliyorum, inan çok üzgünüm. Soğutma bir yudum al hadi kahvenden ve lütfen biraz gül asılmasın yüzün.

Varlığını anlamlı kılan biri ya da birileri değil ki, arkalarına bile bakmadan gittikleri için neden değer yitiresin?
Hadi bana söz ver, kendini değerli hissetmek için kimseye ihtiyacın olmadığını bir an önce öğreneceksin.

"Keşke" dediğin şeylere de sünger çek gitsin bence.

Boş ver, iyi veya kötü yaşanması gerekenler yaşandı, bitti işte.

Hiçbir şey için kendini suçlama!
Her şeyi kontrol altında tutamıyor maalesef insan hayatta.

Elinden gelmeyenler de başına gelmiş oluyor tabii bu arada.

Unutmadan, sen görmüyorsun ama sana çok yakışıyor gülücükler.

Ayrıca, kahve için çok teşekkürler.“

Alıntı Cihad Kök

İşte böyle...
Zaman geçiyor.
Hayat bitiyor.
Değer mi ?
Değmez tabi.
Hadi artık kendimize,
Değer vermeyi,
kendimizi değerli kılmayı,
Geç olmadan öğrenelim artık.

Bu hafta da böyle olsun.
Tekrar görüşünceye dek,
Sağlıklı kalın...