Gidene kal demeyeceksin. ..

Gidene kal demek zavallılara,

Kalana git demek terbiyesizlere,

Dönmeyene dön demek acizlere,

Hak edene git demek asillere yaraşır.

Hiç kimseye hak ettiğinden fazla değer verme, yoksa…

Değersiz hep sen olursun…

Düşün kim üzebilir seni, senden başka?

Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen?

Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?

Kim yıkar, yıpratır, sen izin vermezsen?

Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?

Her şey sende başlar, sende biter…

Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşam sevgisini…

Öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm, cehennemi de.

Öyle bir aşk yaşadım ki tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.

Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendimi bir sahnede buldum

Oynadım.

Öyle bir rol vermişlerdi ki okudum okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde, hem kızdım hem güldüm halime

Sonra dedim ki söz ver kendine;

Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin,

Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin,

Uçmayı biliyorsan, düşmeyi de bileceksin,

Korkarak yaşıyorsan, hayatı yalnızca seyredeceksin.

Öyle hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.

Öyle değerliymiş ki zaman,

Hep acele etmem bundan.

Anladım.

***

Keşke bana ait olabilselerdi ama yukarıda ki satırlar F. NIETSZCHE’in.

Yüzlercesi gibi bir geceyi daha sabahla buluşturmakla görevliymişçesine güneş nöbeti tutarken rastladım NIETSZCHE’in adını ‘Hayat’ koyduğu cümlelerine.

Tam da kendi hayatımı sorguladığım gecelerimden birine denk geldi.

Canım bir yandı ki sormayın.

Dedim ki;

Bu gün gazetede ki köşem onun olsun;

Yazının adını da yine o koysun.

Bazen böyle oluyor işte,hayat uyutmuyor insanı.

Hah,sabah ezanı okunuyor

Nöbet bitiyor demektir.

Sıra gün nöbeti tutmada…

Parola umut

İşareti hayat