Gece sabaha kadar sivilgundemplatform.net namlı sitemizin karışmış olan yazı formatı düzeltmeye çalıştım.

Artık nece konuşuyorsa hazretle diyalog kurabilmek için harcadığım çaba ve giriştiğim tek taraflı sinir harbi  beni çok yormuş olacak ki,‘Seni yapanlar Allahlarından bulsunlar’ diyerek ilk defa pes edip gün ışırken uyumaya karar verdim.

Tam bilgisayarı kapatıyordum ki sürekli izlediğim bir haber portalının günün ilk manşeti belirdi ekranımın sağ alt köşesinde.

Konu uzun süredir beni de rahatsız ettiği için bizim huysuz siteye çemkirmeyi bıraktım ve haberin devamını okumak için portalı tıkladım.

Haberin içeriği uzundu da meali site ile giriştiğim kör dövüşünü unutturacak kadar yürek serinleticiydi…

Hadi sabahın beşinde uyku sersemi sizi de çıldırtmayayım da haberi yazayım.

İçişleri Bakanlığı, marketlerde (zincir ve süper marketler dahil) vatandaşların zorunlu temel ihtiyaçları kapsamındaki ürünlerin dışında herhangi bir ürün satışına yani  elektronik eşya, oyuncak, kırtasiye, giyim ve aksesuar, ev tekstili, oto aksesuar, bahçe malzemeleri, hırdavat, zücaciye vb. ürünlerin satışına izin verilmeyeceğini bildirmiş.

Hani bir zamanların bir lafı vardı

Yetmez ama evet diyorlardı.

Söyleniş nedeni çok çok farklı olsa da burada da sözcüklerin yer değiştirmiş  hali geçerli bence;

Evet ama yetmez.

Genelgeye evet; ama bu yasaklamanın sadece sokağa çıkma kısıtlaması sürecinde geçerli olmasına; yetmez…

Yetmez çünkü marketler klasik olacak belki de iğneden ipliğe akla gelebilecek her şeyi raflarına koyarak,çoğunlukla da mağazalarının önlerini de raflarından sayarak  dolayısı ile de kantarın topuzunu iyice kaçırarak milyonlarca küçük esnafın ve zenaatkarın ekmeklerine kan doğruyorlar.

Fiyatlama konusunda da hem gözlerinin hem de ellerinin ölçüsü yok. Her gün sürekli etiket değiştirip kafalarına göre takılıyorlar.

Onların indinde el işi bir fotoğraf çerçevesinin elektrikli matkaptan hiç farkı yok.

Raflarına ne koyarlarsa  ucuza alınabilecek ederinin iki katına satılacak birer mal.

Elemanlarını bu ürünler konusunda eğitmeye bile gerek görmüyorlar ki ürün ile ilgili soru sorup bilgi alabileceğiniz bir muhatabınız olmuyor o şıkırtılı mekanlarda.

Bendeniz bu yasağın artık kalıcı olarak uygulanmasını düşünenlerdenim.

Hatta endüstriyel gıda ve temizlik ürünleri dışında gazete bile satmalarının gereksiz olduğunu düşünenlerden.

Bırakın insanlar yufkalarını, açık peynirlerini, zeytinlerini, yumurtalarını, ekmeklerini,şarküteri ürünlerini,sebze meyvalarını  ve daha yüzlercesini geçimini sadece onları satmakla sağlayan ve her birinin üzerine titizliklikle eğilen bakkaldan,yufkacıdan, unlu mamülcüden, manavdan, kasaptan,tuhafiyeciden,zücaciyeciden  kısacası ekonominin bel kemiği küçük esnaftan alsınlar.

Aslında bu küçük esnaf lafına da mesafeliyim.

Evet esnaflar bu dev rakipleri karşısında  nitelik açısından belki küçük sayılabilirler ama nicelikleri hizmeti lafta bırakıp işi tamamen al gülüm ver gülüme indirgemiş,sattığının arkasında lütfen duran çoğunlukla da durmayan o koca koca  marketlere nal toplatır.

Hem şerden hayır doğmasının bir sınırı olmalı.

Salgının karına kar kattığı kaç sektör var bu marketlerden öte.

İşin tuhafı sektörlerinin adına tezatlar;

İç çamaşırının,ayakkabı boyasının,cep telefonunun,turşu kavanozunun vesairenin gıda sektöründe ne işi var?

Hadi işi var; peki kahvaltıda ayakkabı çekeceği, öğlende gazoz açacağı, ikindi de döner ekmek niyetine parmak arası terlik akşamda potin  yiyen var mı?

Demem o ki;

Haksız rekabet sözcüğünün tam karşılığı olan bu market sultasına bir çeki düzen vermenin zamanı çoktan geldi geçiyor.

Keşke bu genelge genele yayılsa da genelge olarak kalmayarak mecliste yasalaşsa da hem ürünlerin gerçek satıcıları birer birer piyasalarından çekilmek zorunda kalmasalar hem de o meşhur Z kuşağı yaşayarak öğrense ‘‘Mahalle Esnafı’’ deyiminin ne anlama geldiğini…

Belki aralarından Ahiliği,Loncayı merak edip araştıranlar bile çıkar.

Kim bilir ?