Anne baba olarak dengeli beslenin. Çünkü çocuğunuz siz ne yerseniz onları yemeye alışacaktır. Dolayısıyla öncelikle evde dengeli bir beslenme düzeni oluşturun ve farklı besinleri tatması için onu teşvik edin. Yemek hazırlarken çocuğunuzun size yardımcı olmasına izin verin. Böylece çocuğunuzun yeni ve farklı bir yemeğe ilgi duymasını da sağlayabilirsiniz (Martin, 1997). Çocuğunuzun sevdiği yemeklerden en azından bir tanesini pişirin. Yemekte birden fazla seçenek olmalıdır. Çocuğunuzun sevdiğini bildiğiniz en az bir çeşit yemeğin hazırlanmasında yarar vardır (Martin, 1997). Yemek yemesini kolaylaştırın. Bıçakla yemekleri kesmekte zorlanıyorsa etleri kesin ya da havuçları bölün (Martin, 1997). Çocuğunuzun masada göstereceği çocukça tavırlara tolerans gösterin. Çocukların yemek sırasında hiç hareket etmeden durmalarını beklemeyin; ama normalden daha az hareket etmesi istenilen bir durumdur. Yemek yemeyi istemiyorsa ya da yemeğini bitirdiyse masadan kalkmasına izin verilebilir (Martin, 1997). Yemek yenilen ortam önemlidir. Yemek yerken rahatlık önemlidir. Okul öncesi çocuğunuza uygun ebatlarda masa, sandalye, tabaklar kullanmaya özen gösterin (Martin, 1997). Dolayısıyla çocuğun kullanacağı kaşık ve çatal çocuğun eline ve ağzına uygun büyüklükte olmalı, oturuş yüksekliği masaya göre ayarlanmalıdır. Küçükken yemekleri belli bir program dâhilinde verin; ama büyüdükçe istemiyorsa da zorlamayın. Çocuğunuz çok acıkmadan, yorulmadan ya da huysuzlaşmadan yemekleri bir programa koyun. Bir çocuğun yeterli miktarda besin ve kalori almasını sağlamak için düzenli olarak yemek yemesi gerekmektedir (Martin, 1997). Fakat büyüdükçe sizin onun için belirlediğiniz zamanlarda yemek istemediğini ya da beklediğinizden az yediğini görebilirsiniz. Porsiyonların küçük olmasına özen gösterin. Okul öncesi çocuklara uygun porsiyon miktarı genellikle yetişkin porsiyonunun yaklaşık dörtte biri kadardır (Köse, 2007). Yiyeceği yemeğe ve miktarına çocuğunuzun karar vermesini sağlayın Tabağındaki yemeklerden hangisini yiyeceğine ve ne kadar yiyeceğine çocuğunuzun kendisinin karar vermesini sağlayın. Hiçbir şey yemezse, sorun etmeyin. Bir sonraki öğün de acıkacaktır. Yemeğini kendisinin yemesine teşvik edin. Ancak yemek yerken yetişkinler kadar becerikli olması beklenmemelidir. Dolayısıyla üstüne ve etrafına dökmesi durumunda çocuğa olumsuz bir tepki verilmemelidir. Sofraya birlikte oturun ve beraber yemek yiyin. Çocuğunuzu tanıyıp beslenme düzenini ona göre oluşturun. Örneğin, bazı çocuklar kahvaltı çok yiyemezler. Uyandıktan sonra yemek yemeleri için belirli bir süre geçmesi gerekir. Bu gibi durumlarda ya bu süre beklenmelidir ya da sabah erken kahvaltı yapılacaksa baskı yapılmamalıdır. Çocuğunuzun acıkmasına fırsat verin. Çocuğunuz ana öğünlerini yemiyorsa, ara öğünleri keserseniz bir süre sonra acıktığını göreceksiniz.