Genellikle tuvalet eğitimi döneminden 5 yaşına kadar bu sorunsal görülür. Tuvalet eğitiminin öğretildiği bu yaş aralığında bazı faktörler çocukları etkiler. Bu dönemde çocuk büyük tuvaletini yaparken vücudundan bir parçayı kaybettiğini düşünür. Bu problemi ortaya çıkaran bir çok faktör vardır. Mesela, çocuklar dışkının çok büyük olacağını düşünür ve canının yanacağından endişelenerek tutma eğilimine girer. Bu korkuyu yenmesi uzun sürerse bu durum kısır döngü şeklinde ilerler. Çocuk tuvaletini tutmaya canı acıdığı için başlar. Tuvaletini tutması kabız olmasına neden olur ve sonrasında gerçekten canı acıdığında kendini haklı olarak görür devamında bu sorunsal birbirini tekrarlar.

Bu nedenler genelde psikolojik ya da çevresel faktörlerden kaynaklanır. Bu sorunu çözmede ebeveynlerin yaklaşımları önemlidir.

Genelde 2-5 yaş arasında görülen bu sorun tam da çocuğun özgürlük, benlik duygusunun hakim olduğu döneme denk gelir. Kontrolün kendinde olduğunu ve o ne zaman isterse o zaman yapacağını düşünebilir. Yetişkin klozetleri çocuklar için büyük olduğundan ürkütücü olabilir. Çocuk tuvalet eğitimi döneminden daha erken zorlanmış, hazırbulunuşluk halinde değil ise bu durum onu olumsuz etkileyebilir. Emzik bırakma, boşanma, taşınma gibi değişikliklerde çocukları etkilediğinden büyük tuvaletini tutma eğilimine itebilir. Tuvelet eğitiminde destek olan kişinin değişmeside çocukta bu sorunu tetikleyen faktörlerden olabilir. Ebeveyn tutumu bu konuda en önemlilerindendir. Ebeveynler sabırlı ve zorlayıcı değil rahatlatıcı ve ikna edici olmalıdır. Çocuğu tehdit etmek zorlamak kendini hazır hissetmediği durumda can acısıyla bunu eziyet halinde görmesine neden olur. Çocuklar bu süreçte bizler kadar dikkatli olmayabilir. Ailenin mükemmelliyetçi tavrıda çocuklarda bu sorunun çıkmasına neden olabilir. Çocukların alışkın oldukları tuvalet ve bakımını yaptığı birey değiştiğinde de bu sorun yaşanabilir. Mesela, anaokuluna başlayan çocuklar genelde ilk haftalar bu sıkıntıyı ve kaygıyı yaşayabilir. OKB, kaygı bozukluğu, çocuk depresyonu gibi sıkıntılar yaşayan çocuklarda bu durum sıkça görülebilir. Hazır ve katkı maddeli besinler, çok yağlı ve şekerli gıdalar beslenme düzeninden çıkartılmalıdır. Bu süreçte lifli gıdalar tercih edilmelidir. Yulaf, elma, buğday gibi besinler örnek olarak verilebilir.

BU SÜREÇTE NE YAPMALIYIZ?

Her yaşanan ve gözlemlenen durumda olduğu gibi ilk önce çocuğun fizyolojik bir durumu olup olmadığını öğrenmek için doktora başvurulmalıdır. Çocuğun evde kendini güvende hissetmesi ve konfor alanını koruması önemlidir. Bu nedenle çocuk boyu klozet yada çocuklar için klozet aparatları kullanılabilir. Çocuğu tuvalete alıştırmadan önce lazımlığa bez ile oturma, lazımlığa bezsiz oturma ve tuvalete gitme şeklinde aşamalar halinde ilerlenmelidir. Bu durum hakkında sık sık konuşulmamalı çocuğun gözünde büyütülmemelidir. Çocuk bunu sıradan bir durum olarak kabul edebilmelidir. Tuvalet sırasında farklı kitaplar okunabilir. Bu saat ilgisini çekecek hale getirilebilir. Hatta büyük tuvaleti için zorlanan çocuklara özel hazırlanmış, konuyu içeren hikaye kitaplarıda vardır.