Hava Durumu
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文

Bir Beyefendinin Ardından…

Yazının Giriş Tarihi: 25.11.2020 00:03
Yazının Güncellenme Tarihi: 25.11.2020 00:03

Bazı  kişilikler vardır;

‘Ler’ dediğime bakmayın aslında çok enderdirler.

Sadece şanslı olanların karşılarına çıkarlar.

Bazen, bazen uzak-yakın akraba, bazen dost, bazen arkadaş, bazen de sadece tanış…

Fırtınalardan sonraki meltem gibidirler, içine içine eserler insanın.

Varlıkları ruhlara iyi gelir.

Onları tanımak için sıkı fıkı olmak gerekmez; İlk andan itibaren benimsenirler;

Kim ise muhatapları, hayranları olurlar.

Onlar seçmezler hiç birini; sadece yürürler, yollarında kime denk gelirlerse takarlar kollarına onlarla birlikte yürürler… 

Yüzleri hep güneşe dönüktür, karanlığı sevmezler.

Bakın gölgelerine; anlarsınız.

Yolun daha başından itibaren bizim olurlar, yolculukları bitince de yoldaşlarının yolları bitene kadar bizim kalırlar.

Zarafetleri ve naiflikleri hayatlarımıza dayatılan binlerce vandallığın kefaretiymiş gibidir;

Karşılarındakilere her an kırılacak biblo gibiymiş bakarlar. Hiç birini de kırdıkları görülmemiştir.

Ondandır insan kolleksiyonlarının zenginliği.

Karun’u kıskandırırlar…

Birini bulup ta tanışsam diye çaba harcasınız da nafile;

Dedim ya sadece şanslı olanların karşılarına çıkarlar;

Kim bilir belki de melektirler.

Kanatlarını göremesek te altında hissederiz kendimizi.

Ben o kanat altında ki şanslılardan biriyim.

Biri benim de karşıma çıktı çünkü.

Nazım Sevgel Beyefendi

Ona adı ile hiç hitap etmedim.

Nazım ismini de çok severim tabi de;

Beyefendi sözcüğünü yakıştırabileceğim birisini bulmuşken ondan nasıl esirgerdim sonuna dek hak ettiği sıfatını.

Öyle çok sık bir araya gelmezdik ama geldiğimizde kaldığımız yerden devam edebilecek kadar hatırımız vardı birbirimizde.

O hatırın bende ki kısmı  şimdi helalliğim oldu.

Eşinin dostunun yazdıkları taziye mesajlarından ulaşabildiklerimi tek tek okudum.

Gördüm ki sadece benimle değil, yolu kiminle kesiştiyse onun da beyefendisi olmuş.

Hep diyorum; bilmiyorum daha ne kadar diyeceğim

Teker teker gidiyorlar...

Her yolculuk,bin yalnızlığa rast geliyor.

Bakıyorum bıraktıkları boşluğa,

Dolması zaten mümkün değil de

Giderken bizi kime emanet ediyorlar?

Bursa gerçek bir beyefendisini kaybetti;

Benim beyefendi diyebildiklerim daha da azaldı.

Dilerim onlar da bitmeden göçüp giderim bu dünyadan;

Arkalarından el sallamak öyle ağır ki…

Sevgili Nazım Sevgel’e rahmet; yasını tutanlara sabırlar diliyorum.

Orada karşılaşırsak;

Kaldığımız yerden devam etmek üzere beyefendi

Yorum Ekle
Gönderilen yorumların küfür, hakaret ve suç unsuru içermemesi gerektiğini okurlarımıza önemle hatırlatırız!
Yorumlar
Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.