Hava Durumu
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文
TR
Türkçe
English
Русский
Français
العربية
Deutsch
Español
日本語
中文

Barıştık…

Yazının Giriş Tarihi: 16.06.2021 00:03
Yazının Güncellenme Tarihi: 16.06.2021 00:03

Bazı meslekler vardır erbapları farklı konularda faaliyet yürütseler de meslektaştırlar.

Sağlık çalışanları ve güvenlik güçleri gibi.

Her iki meslekte de ön koşul  yürek,insan sevgisi,fedakarlık,bilgi,tecrübe ve uzmanlıktır.

İster maaş deyin,ister görev tazminatı,ister fazla mesai;

Ne verirseniz verin haklarını bu dünyada ödeyemezsiniz.

Kahramanlığı meslek edinmişlerdir.

Bazen canınızı emanet edersiniz bazen cananızı.

Canınıza ve cananıza değer biçmeniz mümkün mü ki?

Dün sabaha karşı bir kez daha canım emanetti beyaz önlüklü olanlarına.

Günlerdir tarifi gayri mümkün çektiğim acılar canıma tak deyince yine onlara koştum.

Sağlığın paraya, sağlık hizmetinin hizmet sözcüğünü utandırırcasına ticarete dönüştüğü, hasta kavramının müşterinin yağlısı yağsızı ayrımına indirgendiği bir  ülkede çölde vaha gibiydi yine Çekirge Devlet Hastanesi ve onun acil servisinde ki meleği.

Aslında onlara değil ama babamı morgundan aldığım üç yıldır hastanenin binasına küstüm.

Önünden geçmem gerektiğinde bile insiyaki olarak başımı öte yana çeviriyordum; sanki bakmayınca anılar geçmişe hapsolacaklarmışcasına.

Bilmesine biliyordum elbet anıların özgürlüklerine ne denli düşkün olduklarını da hani belki diyordum içimden,bahçesinde ki banklardan,acilden,yoğun bakımdan, morgtan fırlayıp ‘Heyyy bak biz hala buradayız.Saklanamazsın hiç birimizden’ diye yolumu kesmezler diye nafile umutlanıyordum.

Oysa ne binanın bir suçu vardı ne de bölümlerinin.

Cananını kaybetmenin ağır travması kendisine hafifletici neden arıyordu ve hepsi bundan ibaretti.

Ama artık barıştık;

Bizi barıştıran da ruhunun iyiliği gözlerinden okunan Acil Tıp Uzmanı Doktor N.Sezin Hacıoğlu oldu. 

Onun sayesinde  hayatımızı soluklandırmak için canımıza canım diyerek daha acilden elimizi tutup bizi hayata monte edenleri,bu vahayı oluşturan hizmetlisinden, hemşiresine, laborantından hekimine,tıbbi sekreterinden güvenlik elemanına, teknik personeline ve her zaman kahramanım kalacak 112 acil ekiplerine kısacası tüm vaha sakinlerine ne çok ihtiyacımız olduğunu bir kez daha hatırladım.

En çokta insanın çaresizlik yağmuruna yakalanınca üzerine açılan şemsiyenin kıymetini.

Ama yine de hatırladım dediğime bakmayın siz; hiç birini zaten unutmamıştım ki.

Dedim ya; küskünlüğüm sadece binaya idi.

Onunla da barıştık işte.

Barıştıran sağ olsun…

Yorum Ekle
Gönderilen yorumların küfür, hakaret ve suç unsuru içermemesi gerektiğini okurlarımıza önemle hatırlatırız!
Yorumlar
Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.