"Bazen "olsun" dediğin şeylerin olmadığına,
bazen "olmasın" dediğin şeylerin olduğuna
sonradan sevinirsin...
Ne hüzün içinde debelenişlerin,
ne sevinç içinde tebessüm edişlerin,
senin için hayır olduğundan emin olabilirsin...
Başına gelen her şeyde bir ders,
düz giden her yolda bir ters,
her selamete gidişte
sabrın gerçek anahtar olduğunu,
yaşayarak öğrenirsin...
Yediğin yemeğin bile güzel olduğunu,
hazmetmeden söyleme kızım...
Ne karşılaştığın insanların,
ne yüzüne gülenlerde sarf edilen lisanların,
ne okkalı bir şamar gibi, damarına basanların,
ne tutturduğun yolda yoldaş olup,
ilk kavşakta tozanların,
ne yalnız bırakanların,
ne etrafını saranların günahı var...
Onlar kimi zaman senin üstüne bereket, yağmur,
kimi zaman kış, boran, kar, çamur,
kimi zaman bahar, bahçe, çiçek olur...
Sabrı öğrenirsin kızım,
sabrı öğrenirsin...
"Gelmişse başa,vardır mutlak bir hayır"demeyi,
eninde sonunda becerir,
ceremesini ödediğin acılara,
güler geçer
kim bilir belki de toyluğuna bilenirsin...
Şu geçirdiğimiz bir yılda öyle şeyler öğrendik ki.
İlk önce her şeyin başı sağlıkmış bunu iyice öğrendik.
Özgürce nefes almak çok büyük ödülmüş maskeyi takınca öğrendik.
Bazı şeyler çok gereksizmiş evlere kapanınca öğrendik.
Ölümün bizlere ne kadar yakın olduğunu öğrendik.
Sevdiklerimizi ve kendimizi korumak için,zor da olsa onlardan uzak durmayı öğrendik.
Görmediğim dokunmadığım şeylere inanmam ve korkmam diyen insanların,görmediği dokunamadığı şeyden nasılda korktuğunu gördük öğrendik.
Şimdi düşmanımız ortak tüm insanların hayatı tehlikede belki şimdi empati yapabilir,birbirimizi anlayabiliriz.
Ne dersiniz değişebilir,miyiz?
Sağlıklı günlerde tekrar görüşünceye dek..
Sevgiyle kalın...