LİG öyle bir duruma geldi ki; ince eleyip, sık dokumanın zamanı geçti..Hem tepeyi kovalayanlar, hem de dipte iğneli fıçıda olanlar, ‘iyi oynadım da kaybettim’ denilecek halden çıktı...

Verilen onca puan kayıplarına rağmen ligin ne üstü ne de altındaki boy sıralaması neredeyse hiç değişmiyor. Ne oynadığına değil, ne kazandığına bakılacak 90 dakikalar yaşanıyor.

Geçen hafta boyunca futbolcularla başkan arasındaki karşılıklı yazılı/sözlü atışmalarla süren iç kavganın boyutunu bilemem.  Öğrenmek de istemem...

Benim derdim Yeşil Beyazlı futbolcuların nasıl bir ruh hali ile sahada mücadele edecekleriydi...

Onlar; umutsuzluğun getirisiyle kongre kararı almış, futbolcular dâhil herkesi suçlamış bir başkanı adeta tekzip edercesine karamsar ve ligden kopmuş tempoda değildi.

‘Çıkmayan canda umut vardır’ hesabı, maça ciddi anlamda asıldılar. Bu da, takdir edilecek profesyonel bir yaklaşım.

Önemi/değeri/anlamı var...

Tabii anlayana!

Maç öncesi oluşan puan tablosuna baktığımızda, hafta içi elektrikleri kesilmiş Bursaspor alt taraf ile selamı-sabahı kesmiş, üst tarafa gözünü dikmiş, Adanaspor ise tehlike hattını belirleyen kırmızıçizginin 3 tık üstünde düşme korkusuyla titreşen bir takım görüntüsündeydi.

Mustafa Er maç önü Toros Kaplanları’nı iyi analiz etmiş olmalı ki; uyguladığı taktik ile tribünde oturmasına rağmen galibiyetin görünmeyen mimarıydı. 

Sezon boyunca 5 teknik adam değiştiren Adanaspor sonunda langırt takımı haline dönüşmüş! Geri dörtlü sanki el ele tutuşuyor, birbirinden hiç ayrılmıyor. İleri doğru oynamayı düşünen bir yapıda hiç değil. Langırt takımının devamı da orta saha. Aynı hizada oynayan bir kalabalık...

 ‘Gol yemeyeyim, nasıl olsa atamam, beraberlik benim işime gelir’ diye düşünen bir takım. Böyle bir rakibe karşı kilidi duran toptan ya da bireysel hatalardan açabilirsiniz. Nitekim 29’da penaltıdan gelen gol galibiyeti getiren çilingir niteliğindeydi.

Yediği golün altından kalkmak isteyen can derdindeki ev sahibinin can havliyle hücuma çıkınca arkada bıraktığı boşlukları Yeşil Beyazlı ayaklar iyi değerlendirince Adana temsilcisinin can vermesine neden oldu!

Puan cetvelinin ne altında ne üstünde, tam ortasında yer alan Bursaspor; bulunduğu noktanın rahatlığı içinde, kasmadan/kasılmadan oynadı.

Güzel sokuluşlar-dokunuşlarla 3 puanı 3 golle aldı. Süper Lige giden yolda rakiplere de ‘pes etmedim yarışta ben de varım’ mesajı yolladı...

Bu şunu gösterir:

Yeşil Beyazlı bu çocuklar futbolda maçları bazen ‘forma kazanır’ gerçeğini kavramış olmalılar ki; ligde ilk altı takımın arasına sıkışmayı ‘boş heves’ olarak görmemişler ve bu maratonda prensip olarak kendilerine ‘ekmek çıkacağı’ inancını sonuna kadar benimsemişler...

Helal olsun onlara...

Maçın Hakemi: 10 numara 5 yıldızlık bir maç yönetti. Gördüğünü çaldı, görmediğini uydurmadı...