8-8. 30 Arkadaşlarla günlük plan toplantısı, dış ilçe ziyareti için yola çıkış
09-12. 00 Dış İlçe ziyareti, partililer ile toplantı, (……) dernek başkanı ile görüşme, partililerle öğle yemeği, Bursa merkeze dönüş
12. 00-13. 00 Şehir merkezinde gazete röportajı
13. 30-14. 30 (…..) Derneği ziyareti
15-15.30 Broşür dağıtanlar ile dağıtım konusunda görüşme
15.30-16.30 Parti üyeleri ile toplantı
16. 30-17.30 Kadın kolları başkanı (……)hanım ile istişare
17. 30-18.00 Bir diğer dış ilçe de partililerle sohbet
18. 30-19.00 İlçe başkanı ve parti üyeleri ile toplantı
19-00-21.00 Hep birlikte ilçe örgütünün yemeğine katılım
21.00-21.30 Merkeze dönüş
22.00-22.15 (…..)’ın düğün törenine katılıp altın takma
22.15-23.30 Düğünün yapıldığı semtteki kahvehanelere uğrayıp halk ile konuşma
24.00-01.00 Arkadaşlarla günü değerlendirme toplantısı
01.30 Eve varış-hanımla hasbıhal (ya da, bey ile)
01.30-02.00 Ertesi güne hazırlık
02.00 Yatış
06.00 Kalkış ve aynı yoğunlukta geçecek yeni güne başlangıç.
Can dayanmaz bu tempoya. Ama aday adayı dayanır.
Emin olunuz ki, aday adayların günlük programları yukarıda yazdığımdan çok farklı değil. Hepsi son derece yoğun bir tempo içerisinde bulunan aday adaylarının yaptıkları iş, maaşla bile yapılacak cinsten değil bence.
Hem fiziki, hem de zihinsel performans gerektiren yoğunluktan nasıl hasarsız çıktıklarını anlamak mümkün değil. Düşünsenize; sabah uyanıyorsunuz önünüzde yoğunluğun izdihama dönüştüğü bir gün karşılıyor sizi; bir sürü toplantıyı, bir sürü yolu, bir sürü etkinliği yüklenmiş, tutmuş yakanızdan, katmış önüne sürüklüyor. Siz günün içerisinde yuvarlana yuvarlana yol alırken, o kendi havasında, saat saat ilerliyor.
Çoğu görüşme söyleşiden çok toplu konferansı andırıyor. Aday adayı bana yanıt verirken, aynı zamanda çalan telefonuna ve etrafındaki meraklıların sorularına da kayıtsız kalamıyor. “Nerde kalmıştık?” Söyleşilerin joker sorusu. Sık sık başa dönülerek ilerlenebiliyor ancak. İnsan aday adayına soru sorarken de tereddüt ediyor;’’acaba yanıtlaması uzun bir soru mu sordum diye, düşündüğüm çok oluyor söyleşi esnasında. Ne de olsa yüzümde gözüm var, muhatabımın zamanla ejderha ile savaşan Conan misali mücadelesini görüyorum.
Peki bu kadar yoğunlukta aday adayları kendilerini net olarak ifade etme olanağını buluyorlar mı? Bunun yanıtını seçim sandığı verecek elbette.
Bu seçimlerde gördüğüm bir farklılığı da paylaşmak isterim sizinle. Aday adaylarının çoğu (partileri mühim değil) o eski seçim jargonunu çoktan terk etmişler. “Kendim için bir şey istiyorsam namerdim” diyenine hiç rastlamadım. Söyleşi yaptığım tüm aday adayları ülke gerçeklerini biliyor, sorunları çözüm önerileri ile birlikte gündeme getiriyorlar. Çoğunun ortak paydası da üniversite mezunu olmaları ve mesleklerinde uzman düzeyini yakalamışlar. Durum böyle olunca siyasette kalite de artıyor doğal olarak.
Artık seçmen de, eski seçmen değil; en azından yarısı değil. Aday adaylarına çok ciddi sorular yöneltiliyor toplantılarda ve doyurucu yanıt vermeleri bekleniyor. Artık politikacı gelsin de beleş çay içelim diye bekleyenlerin de sayıları azaldı. İnsanlar hayati sorunlarına çözüm getirebilecek kişileri görmek istiyorlar karşılarında. İşkembe-i kübradan sallayanlar, pek rağbet görmüyorlar.
Günümüzde bilgiye dolayısı ile habere ulaşmak çok kolay. Kendini düşünmeye tamamen kapatanların dışında izleyen, ülke gerçeklerinden haberdar olan, sorgulayan, endişelenen bir toplum var artık siyasilerin karşısında. Ülke yönetiminde söz sahibi olmak için yola çıkanlar, hem bu olguyu hem de yukarıda ki günlük programı göze almak zorundalar.
Vesselam aday adaylığı zor zenaat…
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Olcay ERÖZDEN
Zor zenaat
06. 00 Kalkış
06. 30 Evden çıkış
07-08 İş yerinde işle ilgili yapılacaklar
8-8. 30 Arkadaşlarla günlük plan toplantısı, dış ilçe ziyareti için yola çıkış
09-12. 00 Dış İlçe ziyareti, partililer ile toplantı, (……) dernek başkanı ile görüşme, partililerle öğle yemeği, Bursa merkeze dönüş
12. 00-13. 00 Şehir merkezinde gazete röportajı
13. 30-14. 30 (…..) Derneği ziyareti
15-15.30 Broşür dağıtanlar ile dağıtım konusunda görüşme
15.30-16.30 Parti üyeleri ile toplantı
16. 30-17.30 Kadın kolları başkanı (……)hanım ile istişare
17. 30-18.00 Bir diğer dış ilçe de partililerle sohbet
18. 30-19.00 İlçe başkanı ve parti üyeleri ile toplantı
19-00-21.00 Hep birlikte ilçe örgütünün yemeğine katılım
21.00-21.30 Merkeze dönüş
22.00-22.15 (…..)’ın düğün törenine katılıp altın takma
22.15-23.30 Düğünün yapıldığı semtteki kahvehanelere uğrayıp halk ile konuşma
24.00-01.00 Arkadaşlarla günü değerlendirme toplantısı
01.30 Eve varış-hanımla hasbıhal (ya da, bey ile)
01.30-02.00 Ertesi güne hazırlık
02.00 Yatış
06.00 Kalkış ve aynı yoğunlukta geçecek yeni güne başlangıç.
Can dayanmaz bu tempoya. Ama aday adayı dayanır.
Emin olunuz ki, aday adayların günlük programları yukarıda yazdığımdan çok farklı değil. Hepsi son derece yoğun bir tempo içerisinde bulunan aday adaylarının yaptıkları iş, maaşla bile yapılacak cinsten değil bence.
Hem fiziki, hem de zihinsel performans gerektiren yoğunluktan nasıl hasarsız çıktıklarını anlamak mümkün değil. Düşünsenize; sabah uyanıyorsunuz önünüzde yoğunluğun izdihama dönüştüğü bir gün karşılıyor sizi; bir sürü toplantıyı, bir sürü yolu, bir sürü etkinliği yüklenmiş, tutmuş yakanızdan, katmış önüne sürüklüyor. Siz günün içerisinde yuvarlana yuvarlana yol alırken, o kendi havasında, saat saat ilerliyor.
Çoğu görüşme söyleşiden çok toplu konferansı andırıyor. Aday adayı bana yanıt verirken, aynı zamanda çalan telefonuna ve etrafındaki meraklıların sorularına da kayıtsız kalamıyor. “Nerde kalmıştık?” Söyleşilerin joker sorusu. Sık sık başa dönülerek ilerlenebiliyor ancak. İnsan aday adayına soru sorarken de tereddüt ediyor;’’acaba yanıtlaması uzun bir soru mu sordum diye, düşündüğüm çok oluyor söyleşi esnasında. Ne de olsa yüzümde gözüm var, muhatabımın zamanla ejderha ile savaşan Conan misali mücadelesini görüyorum.
Peki bu kadar yoğunlukta aday adayları kendilerini net olarak ifade etme olanağını buluyorlar mı? Bunun yanıtını seçim sandığı verecek elbette.
Bu seçimlerde gördüğüm bir farklılığı da paylaşmak isterim sizinle. Aday adaylarının çoğu (partileri mühim değil) o eski seçim jargonunu çoktan terk etmişler. “Kendim için bir şey istiyorsam namerdim” diyenine hiç rastlamadım. Söyleşi yaptığım tüm aday adayları ülke gerçeklerini biliyor, sorunları çözüm önerileri ile birlikte gündeme getiriyorlar. Çoğunun ortak paydası da üniversite mezunu olmaları ve mesleklerinde uzman düzeyini yakalamışlar. Durum böyle olunca siyasette kalite de artıyor doğal olarak.
Artık seçmen de, eski seçmen değil; en azından yarısı değil. Aday adaylarına çok ciddi sorular yöneltiliyor toplantılarda ve doyurucu yanıt vermeleri bekleniyor. Artık politikacı gelsin de beleş çay içelim diye bekleyenlerin de sayıları azaldı. İnsanlar hayati sorunlarına çözüm getirebilecek kişileri görmek istiyorlar karşılarında. İşkembe-i kübradan sallayanlar, pek rağbet görmüyorlar.
Günümüzde bilgiye dolayısı ile habere ulaşmak çok kolay. Kendini düşünmeye tamamen kapatanların dışında izleyen, ülke gerçeklerinden haberdar olan, sorgulayan, endişelenen bir toplum var artık siyasilerin karşısında. Ülke yönetiminde söz sahibi olmak için yola çıkanlar, hem bu olguyu hem de yukarıda ki günlük programı göze almak zorundalar.
Vesselam aday adaylığı zor zenaat…