Uludağ’ın eteklerindeki Timsah’ın mabedi Arena dün akşam Bursaspor ile Trabzonsporlu 22 çift kramponun kıyasıya bir mücadelesine sahne oluyordu…

İkinci yarıda sadece tek galibiyet alabilen Bursaspor’a karşı son 5 maçında 4 kez kazanıp hiç kaybetmeyen Karadeniz temsilcisi kıyasıya bir 3 puan savaşı veriyordu.

İstatistiklere bakıldığında teknik adam değişikliklerinin ilk haftalarda takımlara yaradığı gerçeğinin dün gece bir kez daha tescillenir mi diye düşünen herkes gibi biz de merak içindeydik…

Nitekim Bursaspor’un çiçeği burnundaki yeni hocası Bakkal’ın çocukları ‘Süpermarket’ zenginliğinde oyuna büyük bir iştahla atıldı.

Öyle ki; son 5 maçında toplamda atamadığı kadar köşe vuruşun sadece ilk yarıda kullandı.

8 korner ile oyun neredeyse mahalle maçlarının o unutulmaz ‘3 korner 1 penaltı’ kıvamına ulaştı.

Alanya’nın başındayken Trabzon’u yenmenin morali ve güveni ile takımını hazırladığı belli olan Mesut Bakkal’ın görevi devraldığı Samet Aybaba’nın formatından farklı bir oyun anlayışı ile sahaya çıkmadığı ilk düdükle birlikte anlaşıldı.

İlk 45 dakikanın golsüz kapanmasına karşın seyrederken gözünüzü bir an kırptığınızda mutlaka bir şeyler kaçırma ihtimali yüksek bir oyun oynandı.

Ne var ki; ikinci yarının başlamasıyla birlikte görüldü ki hocası yeniydi ama ilk devredeki o cevval futbolunu terk eden geçmişteki pasif aciz futboluna dönüş yapan Bursaspor yine eskisi gibiydi.

68’deki Abdülkadir Ömür’ün uzun menzilli golü ile sönüverdi Timsah Arena’daki o coşkulu bayram havası!

Ardından hakem Bülent Yıldırım’ın ‘VAR’dan var ettiği’ penaltı ile işin tadı iyice kaçtı.

Kaleci Okan’ın pençeleri ile geçit vermediği penaltı sonrası tribünlerin de yüklenmesiyle Yeşil Beyazlı ayaklar var gücüyle rakip kaleye yüklendi. Ev sahibine pozisyon üstüne pozisyon geldi ama beklenen gol gelmedi.

Hakemin vicdan azabından olsa gerek 5 dakikalık uzatmayı iki katına çıkarması(!) Timsah’ı iştahlandırdı ama sonuç değişmedi.

Özetlersek Bursaspor yeni hocasıyla kötü kaderini yine değiştiremeyince taraftar için ‘Yine bana hüsran’ şarkısını dillendirmek tek çareydi…