Gol olmayan maçları sevmiyorum. İzlemek zulüm oluyor. İki takım da buna razıysa ya da gol yollarında beceriksizlerse futbol da sıkıcı oluyor. İlk 10 dakikada maça iyi başlayan Bursaspor’un iki pozisyonundan biri gol olsa eminim maç çok zevkli geçecekti.

Ya da ikinci yarı daha iyi oynayan Göztepe, pozisyonları değerlendirebilse yine maç zevkli bir hale bürünecekti. Ama basit top kayıplarının yaşandığı, pas tercihlerinin yanlış olduğu ve hatta iki takımın da gol yemekten korktuğu bir doksan dakika oldu.

Rakibin sağ kanadını felç eden Umut Meraş-Latovlevici ikilisinden Halil korkusu nedeniyle hücumda hiç etkili olamadıklarını gördük. Öyle ki rakip ceza sahasında Lato’yla dönüşümlü cirit atan Umut Meraş ilk kez rakip sahaya 41. dakikada geçti. Umutlar sağdan Lima’nın getireceği toplardaydı ama hem kendi kaçırdığı gol hem de Umut Nayir’e yaptığı asistlik pas haricinde etkili olamadı.

Kaleci Okan yerine maça Muhammet’le başlayan Bursaspor için dün de yazdığım gibi  bir puan fena değil ama bu futboluyla Göztepe deplasmanda yenilemeyecek bir  takım değildi. Zira Göztepe gerçekten kötü bir futbol oynadı. Ne Yasin ne Halil ne de Castro hücumda hiç etkili değildi. Poko Bursaspor’da Badji ve Aytaç’ın görevini yaparken koca doksan dakikada ne bir organize şey hücumu ne bir duran top organizasyonu ne de isabetli bir şut izleyebildik.

Eee bu şartlarda maçın berabere bitmesi de son derece normaldi ama inanın iki takımın futbolu da zevk vermedi. Devre arasına girilirken sakatlanma korkusuyla oyuncuların kendilerini fazla zorlamak istememelerinin de bu etkisiz futbolda etkisi var diye düşünüyorum.

Bursaspor’da eksikler de gelince hücum hattının daha doğru şekilleneceğini umuyorum. Çünkü Umut Nayir santrfor değil, Saivet de on numara değil...