Yazıma sabırla başlamak istedim. 

Dertlerimizle başa çıkarken en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyin sabır olduğunu düşünüyorum. Çünkü sabrettikçe mücadeleye devam edebiliyoruz. Derdi olana ilk söylenen şeydir sabır. 

Hz. Allah da Bakara suresinde “Allah sabredenlerle beraberdir.” der. 

Sabır deyince benim aklıma hep Hz. Eyüp gelir. Enbiya suresinde geçer Eyüp peygamber.

“Eyüp’ü de hatırla. Hani o Rabbine, “Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen ise merhametlilerin en merhametlisisin.” diye niyaz etmişti.”

“Bizde onun duasını kabul edip, kendisinde dert namına ne varsa gidermiştik. Tarafımızdan bir rahmet ve kullukta bulunanlar içinde bir ibret olmak üzere, ona ailesini ve onlarla beraber bir mislini daha vermiştik.”

Hz. Eyüp çok varlıklıydı. 

Varlıklı olduğu kadar ahlaklıydı da. 

Hiçbir zaman malının mülkünün kibrine kapılmayıp, bu varlıkları Allah’ın verdiğini unutmayan Eyüp peygamber sadakasını da eksik etmezdi.

İmtihan bu ya, Hz. Eyüp günün birinde tüm malını mülkünü kaybetti. 

İnsanlar onun adına ondan daha çok üzülürken, Eyüp peygamber her zaman “Alan o, veren o. Her şey onun.” diyordu.

İmtihanı devam eden Eyüp peygamber daha sonra evlatlarını da kaybetti. 

Yanında bir tek karısı kalmıştı.

Hz. Eyüp, tüm bunların üzerine bir de sağlığından olmuştu. 

Dili ve kalbi dışında vücudunun her yerinde yaralar çıkmaya başlamıştı. 

Bu durumda bile yıllarca bir kez olsun Rabbine isyan etmeyen Eyüp peygamber, zamanla hastalığı daha da artıp kulluk vazifesini bile yerine getirememeye başlayınca hemen,

“Ya Rabbi, artık hastalığım bana zarar veriyor. Kalben kulluk vazifemi yapamıyor, dilim ile seni zikredemiyorum. İbadet etmeden yaşayamam. Durumumu senin merhametine bıraktım.”  diye Allah’a yalvardı.

Hz. Allah Eyüp peygamberin bu duasına kabul etmiş, malını mülkünü evlatlarını misliyle geri vermiş ve onu sağlığına kavuşturmuştur.

Sad Suresinde bu durum  “Biz onu gerçekten sabredici bulduk, o ne iyi kuldu. Daima Allaha yönelirdi.” şeklinde yer almıştır.

Allah sabreden kulunu sever, derdine sabredene dermanını verir. 

Hayatta hiçbir şey sabretmeden olmaz. 

9 ay sabreder bir anne, sabrının sonunda evladına kavuşur. 

Toprağa bir tohum eker insan, sabreder ve o küçücük tohumdan neler çıktığına şahit olur. Sabırdan sonra gelir her şeyin en güzeli. 

Kışa sabredersin, bahar gelir. 

Geceye sabredersin, sabah olur.

İşte böyledir hayat, derdine sabredersin, gün gelir hiç geçmez sandığın o derdin ne olduğunu bile unutursun.

Hz. Osman’ın bir sözüyle bitireceğim sabır konusunu. Hz. Osman der ki, “Bir zorlukla karşılaştığında sabret. 

Çünkü hiçbir güçlük yoktur ki arkasından kolaylık gelmesin.”

İşte böyle arkadaşlar yaşadığımız bu zor süreci Allahın izni ile hep birlikte atlatacağız.

Sadece SABIR.

Biraz daha SABIR.

Tekrar görüşünceye dek,

Sağlıkla kalın...