Belki tıpta başkaca bir karşılığı vardır; ama ben uyuyama korkusu diyorum adına.

Çünkü yaşadığım tam anlamıyla bu. “Ya uyuyamazsam’’

Aslında çok yeni değil bu halim uzun süredir gün doğmadan uyuyamıyorum. Gün doğunca da uyumaya gerek kalmıyor. Bazen kendimi Drakula gibi hissediyorum. Tek farkım onun dişleri vardı.

Sonunda psikoloğa gitsem bi ton laf, psikiyatrise gitsem bi ton hap deyip kendi yöntemimi bulmak için google amcaya sormayı tercih ettim.

Uykusuzluk yazdım 0,27 saniyede 1.510.000 sonuç verdi.

Okuyabildiğimi okuyayım çare bulamasam da gözlerim yorulur uyurum dedim. Nafile…

Uykusuzluğa kendim için çözüm bulamasam da sizin  için içlerindekilerden bir kaçını sayıvereyim. Belki birinizin işine yarar…

Sıcak bir duş alın,

(Daha önce denedim duş değil uykumu getirmek iyice uyandırıyor beni almiiim canım)

Atıştırın,

(Bu göbek nasıl oldu ki)

Koyun sayın;

(Bu seferde ille de neden koyun diye takar hiç uyumamam)

Olumlu düşünün,

(Becerebilsem sana ne gerek vardı)

Esnemeye başlayın;

 (Bir rol model olmadan asla esneyemem ki)

Uyanık kalmaya çalışın

(Yahu zaten ölümüne uyanığım neredeyse bu konuda tez yazacağım neden bir de çalışayım)

Aniden uyandığınızda ne yapacaksınız karar verin

(Uyudum da aniden uyanması kaldı)

Panik yapmayın

(Butonu olsa basmam ne diyorsun)

 Tarihten ders alın;

(Neredeyse ben tarih olacağım haberi yok)

Ilık süt için;

(Ben doğduğumda meme emmemişim sütle aram o kadar yani)

Öneriler böyle sürüp gidiyor.

Onlarca uyuma tekniği var yani;Denediklerim oldu tabi de hiç biri bana mısın bile demedi.

Hadi yazılarımı saat 24 ten sonra yazayım belki yorulurum da uyurum dedim; demez olaydım.

Yazıya hangi gecenin hangi köründe oturursam oturayım yataktan yeni kalkmış, elini yüzünü yıkamış, kahvaltısını etmiş, cıgarasını yakmış keyif kahvesini yudumlayan bir adam dinginliğinde başladığım için bu da işe yaramadı.

O zaman dedim okumayı geceye alayım.

Normal okuyan bir adam olsam belki bu taktik işe yarayabilirdi. Ama okuduğu her cümleyi eleştirip ben olsam bu sözcüğü kullanmazdım, ben olsam yüklemi oraya koymazdım,ben yazsam bunu ayrı paragrafa alırdım diye ukalalanıp yazarla gıyabında  papaz olan hastalıklı bir karakter olduğum için uykumun geleceği varsa da gelmeyeceğini tahmin etmeliydim.

Dolayısı ile o da olmadı.

Hadi bir çakallık yapayım diyerek  içimde ki saati bile aldatmaya kalktım.

Hani en erken dört ile beş arasında yatıyorum ya, saat dört buçuk olduğunda hiç bir şey yokmuşcasına ıslık çala çala aniden yatağa atlayıp gözlerimi sıkı sıkı kapatayım bakalım ne olacak diye merak ettim.

Bu seferde biyolojik saatim yemedi.

Sonuç yine hüsran yine hüsran.

Ya uyuyamazsam, ya evde yoksan gibi bir şey. İki olasılıkta fena.

Bir ara havanın sıcaklığına taktım. Ahanda buldum ben sıcaktan uyuyamıyorum dedim, kışın da durumun farklı olmadığını hatırlayıp kös kös bulduğumdan vaz geçtim.

İşin bir de gündüz bölümü var ki o da en az gece kadar sıkıntılı. Gün boyu len şimdi bi yerlerde sızıp kalırsam yandı gülüm keten helva deyip bu seferde uyuma korkusu yaşıyorum.

Öyle ya düşünsenize orda burada sızıp kestiren bir gazeteciyi. Bize zaten gıcık olan olana bir de adımız uykucu şirine çıkar ki Allah muhafaza.

Aslında bir yandan iyi bu durum. Ben nöbetçi Onbaşısı gibi evin her yerinde dolanırken  hırsızın biri şaşırıp bizim fakirhaneye girmeye kalksa herifle burun buruna geleceğiz.

Kafamı gözümü kırmayıp kaçarsa ne ala. Evi soyulmaktan kurtardık demektir. Yok vazgeçtim; şöyle bir düşündüm de evi soyulmaktan değil hırsıza rezil olmaktan kurtardık demektir.

Velhasıl durum bu; şimdi saat dörde çeyrek var. Gideyim yatağı bir kez daha kandırmaya çalışayım. Hani sahibi gelmişte,çok yorgunmuş ta,hemen uyumalıymış ta sanıp piş pişlesin beni.

Kendime itiraf edemesem de sanırım biliyorum ben bu uyuyama korkumu neyin tetiklediğini.

Bir gün cesaretimi toplar da kendime itiraf edebilirsem söz size de söyleyeceğim.

İpucu mu?

Sıkıntıda orada zaten ipin ucunun kaçmasında…