TARIMDA UNUTULAN İŞ GÜVENLİĞİ

Tarım; Türkiye de yaygın bir iş kolu olmakla birlikte günümüzde pek çok insanın da ekmek yediği bir sektör. Hemen hemen her sektörde yaygınlaşmaya başlayan iş sağlığı ve güvenliği politikası tarım alanında maalesef ki hala yok denecek kadar az benimsenmiş durumda. Bizler bunun farkındayız ve toplumu uyandırmak gerektiğini de bilincindeyiz. Çözüm önerileri aramalıyız!

NEDEN ÖNCE İŞ GÜVENLİĞİ?

Her bireyin değer görme hakkı vardır. Korunma,  iyi şartlarda çalışma gibi. Peki tarım sektöründe çalışan onca işçinin de bu haklara sahip olduğundan ne kadar eminiz? Fabrikadaki bir işçi, hayatı güvenli koşullarda çalışırken tarladaki kadın ya da çocuk işçi için neden bundan bahsedemiyoruz?

Kadın ve çocuk yaş grubu bu kadar fazla olan bir çalışma alanında iş güvenliği kavramı neden hala oturmamış?

Çünkü onlar mevsimlik işçi, geçici çalışanlar. Çoğu düşük aile bütçesine yardım yapmak için çalışır, çoğu  ise geçim derdine biraz olsun ortak olabilmek için. İşe gitmek için alınmaları gerekir, tarım makinaları ile güvensiz taşınmaya mecbur kalırlar. Korunmaları için temin edilmiş herhangi bir donanımları yoktur, böcek sokmaları, ilaç zehirlenmelerine maruz kalıp yaralanırlar. Çoğu kadına gücünün epeyce üstünde iş verilir; kaldırır, keser, taşırlar. Kimse yoruldun mu diye sormaz. Çünkü onları koruyan  bir sendika yok. Çünkü onların sesi çıkmıyor.

Günümüzde pek çok işveren, tarlasındaki işçiye sigorta yapmıyor. Ölüm, yaralanma, sonucu ne olursa olsun vakalar birer hayalete dönüşüyor. Oturarak yapılıp kazanılan paranın 3/1 ini kazanıyorlar belki, saatlerce tozun toprağın içinde hem de ama tüm bunlara rağmen ödenen bir sigortaları yine yok. Oysaki 1 günlük de olsa kanun sigorta yapacaksın diyor. Soracak çok soru var. İnşaat ve madencilikten sonra en tehlikeli 3. İş kolu olan tarım sektöründe neden bir iş sağlığı ve güvenliği politikası mevcut değil? Son yıllarda daha da artış gösteren ölümlerin çoğu eksik kayıt ile bildirilmiyor bile. Geçiştiriliyor, önemsenmiyor, üstü kapanıyor. Tarladaki kadın ‘’insana yakışır’’ bir düzeyde barınma, beslenme, ulaşım, ücret hakkına sahip değil mi? Belki çoğu yaptığı işe uygun bile değil. İşe giriş muayeneleri ve sağlık  gözetimi yapılması gerekmez mi?  Ağaç tepesinde sabahtan akşama kadar toplayıp, kaldıran  onca kadın güvenli koşullarda çalışmayı hak etmez mi? Tabi ki çalışan herkesin güvenli çalışmaya hakkı var. Sağlıklı kalmaya  hakkı var. Ama hakkı yenen onca çocuk ve kadının, toz toprağın içinde çalışan onca insanında çalıştığı işte güvenliğe hakkı var. Belki görmezden geliniyorlar, belki de bir köşede unutuluyorlar ama kadınlarımız, ülkemize her sektörde katkıda bulunan çok önemli bir araç.

TARIM İŞÇİLERİNİN ÇOĞU GÜVENCESİZ

Belki herkes bilmez; Bursa ‘nın köyü Çukurca’yı Meyvecik yapılır. Armut şeftali vb. ekilir, satılır. Her meyve mevsiminde kadınlar gelir civar köylerden gündelik çalışmaya. Ama ne ergonomiye dikkat edilir ne de kaza olmaması için güvenliğe. Çukurca da çalışmaya gelen kadınların ergonomik koşullarda çalışmaları gerekli aslında uygun işler verilmeli her bir kadına. Eğilme, kalkma toplama esnasında doğru teknikleri bilmelidir, ileride tarlada uygunsuz çalışma yüzünden yaşadığı sıkıntıların meslek hastalığına dönüşmemesi için sahip olduğu fiziksel kabiliyetinin üzerinde iş yükü almaması gerekir. Ama kimse dikkat etmeyecek tabi ki. O kadınlardan herhangi biri şimdi  farkında  değil ki bundan 10 sene sonra çekeceği bel ağrısı tam da bugün sabahtan akşama kadar oldukça uygunsuz şartlar altında topladığı armutlar yüzünden…

Çukurca olsun ya da Yenice abat, Yenişehir, Gündoğdu   fark etmez. Bursa’nın her köyünde iş güvenliği çok yetersiz Tarımda ergonomi, ele alınması gereken başlıca konulardan…

Tarım işçilerinin çoğu güvencesiz ve yoksulluğun oluşturduğu stres ve anksiyete hali ile psikiyatrik rahatsızlıklara maruz kalıyor. Temiz su, çöp, atık giderme, tuvalet hijyensizliği gibi ilkel barınma koşullarında çalışmak  zorunda. Kazaların bu denli çok olduğu, ölüm, yaralanma riskini fazlaca barındıran mevsimlik tarım işçiliğinin bu acımasız koşullarından en çok etkilenenler kadınlar ve çocuklar. Milyonlarca insanı her koşulda, 14-15 saate varan sürelerle, hiçbir sosyal güvence olmadan çok düşük ücretlerle çalıştırmaya ben hayır diyorum. Daha az kaza yaşanması için ve bu  tarım işçilerine hak ettiği koşulları sağlayabilmek için farkındalık yaratılması lazım. İşverenin ve işçinin artık iş güvenliğini tanıması ve bilmesi lazım Tarlada iş gören çok sayıda  bu değerli insanların güvensiz şartlarda çalışmaya terk edilmemesi lazım. Kadınlar değer görmeyi hak ediyor.

Hangi alanda olursa olsun, yapılan iş ne olursa olsun önce İŞ GÜVENLİĞİ!

Proje sahipleri: MELEK YILDIZ, GİZEM ÇEVİK, SAADET ALTAŞ, BÜŞRA ARICI, RANA YAPRAK UYSAL, BESTE YÜCETÜRK, AYŞEGÜL ŞAHİN.

İLETİŞİM

ULUDAĞ ÜNV. TEKNİK BİLİMLER MYO.

GSM: 0530 301 10 36

HABER FOTOĞRAF ERDEM BERK & ADNAN ALP