Beşiktaş karşısında timsahın bol gollü yenilmemesi için genç Muhammed elinden geleni yaptı. Eğer Muhammed olmasaydı skor çok daha vahim olabilirdi. Onca pozisyonu önledi ama tek başına Muhammet de nereye kadar. İstanbul'dan 2-0'la uğurladılar bizi. En ağrıma giden de gollerin eşine şiddet uygulayan Burak Yılmaz'dan gelmiş olmasıydı. O'nun dışında herkes olabilirdi o golleri atan. Burak'a da hayat verdik. Adam(!) yeniden hayata tutundu, bir anda eski o parlak günlerine geri döndü yazık. Ölülere can vermekten ne zaman kurtulacağız acaba gerçekten merak ediyorum.

Bu sistemsizliğin, gole ulaşılamamasının nedenlerini elbette Sayın Ali Ay biliyordur. Ama geldiği günden bu yana Sayın Samet Aybaba'nın bütün gençlere fırsat tanıyıp sadece bir oyuncuya şans vermemesi gizemini koruyor. Alper Ademoğlu'nu A Takım kadrosuna almamasının nedenlerini çıkıp Bursa kamuoyuna açıklaması şart. Keza bütün taraftarlar Ademoğlu'nu sahada görmek istiyor. Samet Hoca, artık bu inadınızdan vazgeçmeli ya da gerçek ne ise onu açıklamalısınız. Şans vermediğiniz diğer gençler Jani ve Çağatay'a neden bu kadar körsünüz. Kubilay oynayabiliyorsa Alper Ademoğlu'nun kesin oynaması lazım.

Öte yandan Beşiktaş maçında Furkan Soyalp'i neden oynatmadığınız konusunda da şaşkınız. Biraz uzun olmadı mı Furkan'ın bekleme süresi. Bu takıma Saivet'ten daha faydalı olacağı kesin. Peki neden Saivet ısrarı. Elbette haklısınız transfer yapılamadı açılamayan tahta yüzünden. Futbolcu maaşlarında aksamalar var. Binlerce neden var başarısızlığın nedenleri olarak sayılabilecek. Lakin tehlikede giderek burnumuzun dibine kadar girdi. Bilmiyorum farkında mısınız ama paraşütsüz ineriz. Sizde kariyerinize kara bir leke ile veda edersiniz.

Sayın Ali Ay size gelince;

Etrafınızdaki insanlar size ne anlatıyor bilmiyorum ama artık gerçekleri görmeli ve Bursaspor Kulübü başkanlığına veda etmelisiniz. Kulağıma geliyor bırakmaya bütün bu olumsuzluklara rağmen niyetiniz yokmuş. Ama bence olmayacak duaya daha fazla amin demeyin. Bu sezonun bitişinin ardından olağanüstü kongre kararı alın ve aday olmayacağınızı açıklayın. İyi bir dede, iyi bir eş, iyi bir amca ve iyi bir iş adamı olabilirsiniz lakin iyi bir başkan olmadığınızı kaç senedir hep beraber gördük. Artık bu inattan vazgeçin ve görevi bırakın. Etrafınızda ‘başkanım başkanım’ diyen insanların size pembe tablolar çizdikleri ortada. Ama tablo size anlatılan gibi değil. Kaos ve kara bulutlar var. Ortalık perişan. 3 senedir tek bir başarı var mı? Eğer cevabınız hayır ise yapılması gereken de ortada değil mi?