Bazen sessizce seyrediyorum

Kim kimdir ?

Ya da ben kimim.

Aslında böyle hesaplara oturmak çok tehlikeli.

Çünkü şarkı sözü gibi,

Gözümden gönlümden,

Düşen düşene oluyor.

Düşünün sadece istemeyi bilen insanlar vardır.

Kendilerinden bir şey istenince yaparız der,

Ama tık çıkmaz açıklama bile yapmaz.

Hatta yandan yandan yengeç gibi yürürler.

Bilmezler mi ki gün ola devran döne,

Bir gün yine o insana muhtaç olabilirsin.

Kapısını tekrar çalabilirsin.

Tıpkı öncekiler gibi.

Bence bilirler...

Çünkü onların her daim bi hesapları vardır.

Ama iyi insanlar,hesapsız kitapsız yardım ettikleri için, yine kandırırım diye düşünürler.

Bence bundan böyle o iyi insanları daha fazla zorlamayın derim.

Sabrın da bir sonu olduğu gibi,

İyi insanlarında mutlak noktayı koyacakları bir yer vardır.

Karşılaştığınızda ŞAŞIRMAYIN derim.

İnce hesaplar,insan kullanma,bazıları için alışkanlık haline gelmiş olabilir.

Ama iyi insanların da,

Kafasına dank etmiş,

Haline denk gelebilirsiniz.

Bak demedi demeyin.

Tabi bu türler yüzünden iyi insan olmaktan

Vaz mı geçeceğiz.

Tabiiki hayır...

Sadece bundan böyle herkese ederi kadar, Değer vereceğiz hepsi bu.

Hep bana,hep bana,

Diyen benciller,

Benden uzak Allah’a yakın olun.

Kendimi sorgulatıyorsunuz.

Sevabımı da günaha çevirtmeyin.

Allah rızası için yapılanlara bile pişman ettirmeyin.

Üste yazdığım gibi peki ben kimim ?

Ben her daim insanların,

İyi ve mutlu olmasını isteyen bir kulum.

Bunları yazabiliyorsam,

Düşünün ne çok incinmişim.

Şimdilik bu kadar olsun.

Güzel anlamlı bir sözle noktalayalım.

Bakın Goethe ne demiş...

Nankörlük, kusurların en büyüğüdür ve eğer insanlar unutkan olmasalardı, 

Hiç bir nankör olmazdı.

(Goethe)

Aynı fikirdeyim.

İyi ki bana yapılan kötülükleri,

Unutan bir yüreğim var.

Şimdi kalın sağlıcakla...