Bugünlerde daha önemli konular varken, özellikle bir önceki yazımda Türkmendağı'nda yaşadığımız hezimeti vurgulamışken futbol yazmak hiç içimden gelmiyordu ancak cuma akşamı izlediğim rezaleti ve ekran başındaki milyonlarca Türk'e yapılan işkenceyi görünce dayanamadım.

Tribünde birinci ama sahada kayıp

Turnuvanın tribünlerdeki en iyi performanslarından birini gösteren ve ağırlıkla gurbetçilerden oluşan vatandaşlarımız, daha ilk maçtan gruptan çıkmayı hak ettiler fakat sahadaki ayakları maalesef bu destek bile hareketlendiremedi.

Sahadaki futbolcuların bir ayda aldıkları parayı ömür boyu kazanamayan ama orada yaşanacak bir zaferin parçası olmak için yüzlerce kilometre yol kat edip, bir dünya da para harcayıp yerlerini alan ve avazı çıktığı kadar tezahürat yapan insanların hepsinin boynu bükük kaldı.

Yıllarca Avrupa'da horlanan, itilip kakılan ve bu tür organizasyonlarda Avrupa'daki komşularına karşı daha bir başı dik gezebilmeyi ümit edip, zafer yaşama amacıyla tribünlere akın eden o vatandaşlarımıza, bırakın galibiyeti, daha bir gol sevinci bile yaşatamayanların yüzleri kızarmalı.

Eyfel bile kızardı ama beylerde tık yok!

Seyirci desteğiyle Eyfel Kulesi'ni kırmızı beyaza bile boyadık ama sportif açıdan ortadan hiç bir başarı olmadığı gibi olacağına yönelik de tek bir emare yok! Şimdi sakın kimse 'ama efendim en iyi üçüncülük' falan da demesin. İmkansız fakat bir mucize olsa ve son maçta 3-4 gollü galibiyet alsak ve gruptan çıksak ne olacak? Arkasından daha büyük rezaletler gelecek.

Ben yıllardır çok beceriksiz, çok yenilen milli takım izledim ama hiç bu kadar ruhsuz bir milli takım izlemedim! İşin en acı tarafı ise, milli formanın bu kadar ucuzlamış olması. Milli ruhla hiç alakası olmayan, en ufak bir anlaşmazlıkta birbirlerine atarlanan, bırakın milli takım ruhunu daha takım ruhunun t'sinden bile bihaber ayaklar vardı sahada. Bu kadar isteksiz, bu kadar vurdumduymaz, bu kadar hırs yoksunu bir milli (!) takımı içime sindiremiyorum.

Arkadaş, sen koşarsın, uğraşırsın, didinirsin ama rakip çok güçlüdür yenilirsin eyvallah. Hatta fark da yiyebilirsin ama o formayı ıslatacaksın. Bu rezilliğin hesabı mutlaka sorulmalı ama kim soracak?

Futbola yapılan yatırımın karşılığı nerede?

Şimdi ben burada bireysel olarak ne federasyon başkanına, ne Fatih Terim'e, ne de futbolculara bir şey yazmak istemiyorum. Sonuçta bu futbol işinden bir sonuç alamıyoruz. Saman alevi gibi parlayan bazı başarıların dışında bir başarımız yok. Hem kulüpler, hem de milli takım düzeyinde durum maalesef bu. Peki yıllardır çok büyük paralar harcanan bu sektöre yapılan yatırım daha ne kadar devam edecek? Madem bu kadar sınırsız yabancı oynatımına ve her yıl milyarlarca doları bulan açık vermemize rağmen bu futbol sektöründe bir başarı yakalayamıyorsak bir müdahale gerekmez mi?

Eğer benim elimde yetki olsa, futbolda dönen o uçuk paralara bir üst limit koyar, yabancı transferini neredeyse imkansız hale getirir, 'bu kadar paraya top mu oynanır' mantığındaki yerli futbolcularımızın da yurt dışına gitmelerine kolaylık gösterir ve altyapıdan sporcu yetiştirilmesini sağlarım.