Erzurum maçı öncesi Muğla deplasmanında rakibini kupada saf dışı ederek bir üst tura yükselen Bursaspor’un sergilediği oyunu lig için yetersiz bulanlar bir hayli fazla… Ne var ki; lig ile kupa maçlarını aynı kefeye koyarak çıkarımda bulunmak doğru olmaz.

Ziraat Kupası’nın statüsü nedeniyle bu tür tek ayaklı elemelerde ‘‘Ne şehittir ne gazi, yok yoluna gitti bizim Niyazi’ benzeri yakın geçmişteki Amed ile 1461 Trabzon’un Bursa’da yaktıkları ateşin dumanı hala tütüyor!

Nitekim Yalçın Koşukavak bunun farkında olmalı ki gençleri Selçuk Şahin, Seleznov ve Anıl Karaer gibi deneyimli oyuncularıyla harmanlayarak ciddi bir 11 çıkarmıştı sahaya…

Şüphesiz geçtik Bursaspor’un oyuncu kalitesini ismi ve unvanı kendisinden iki alt ligde oynayan Muğlaspor ile mukayese kabul etmez.

Gece ve gündüz farkı var!

3.Lig’in Yeşil Beyazlı ekibi geride 4’lü, ortada 5’li kademeyi hiç bozmadan langırttaki gibi tek hatta oynayan bir takım…

Arada sıklet farkı olan bu tür bir rakiple oynuyorsanız sergilenen oyuna değil son sözü söyleyen tabelaya bakmak gerekir.

Ancak daha önce şans bulamayan ya da çok az bulan dolayısıyla dikkatleri üzerlerine toplayanların ne yaptığına nasıl oynadığına bakmadan geçemeyiz…

Sonuçta kupa maçları ölçü olamayacağı varsayımına dayanarak tek tek isim vermeden bir genelleme yaparsak…

Hani ‘o niye oynamıyor’ ya da ‘şu neden kulübede bekliyor’ diyorlar ya…

Veya birileri ‘Bana niçin şans verilmiyor’ diye küsüyor ya…

Muğla’da gördüklerimiz bizde şöyle bir izlenim bıraktı…

Yalçın Hoca oynattıkları ve oynatmadıkları konusunda haklı gibi!

Hiçbir futbolcu  ‘neden forma giyemediği’ konusunda fuzuli laf etmeyecek ve bir an önce form yakalamak adına gereken kuvvet biriktirmenin peşine düşecek.                               

  Koşukavak’ın adaletine güvenecek.