İlk yarıda Bursaspor’un oynadığı oyunu görünce daha önceleri nerelerdeydiniz demek geldi içimden. Bir anda Yusuf’un Sakho’ya attığı golle üstünlük de sağlanınca kozlar tamamen Bursaspor’a geçti diye düşündüm. Bir de Saivet’in mükemmel golü geldikten sonra, tribünlerdeki coşkuyu da görünce artık yeşil beyazlılar kaybetmez dedim. Ama bana göre maçın kırılma anı olan 45+2 de N’Diaye’nin golü gelince herşey tersine döndü.

Futbolda son golü atan takım her zaman psikolojik olarak, mental olarak avantajlıdır. Galatasaray da farkı 1’e indirmenin moraliyle soyunma odasına gitti.

Devre arasında ne oldu ne bitti bilemiyorum ikinci yarıda oyun olarak iki takım yer değiştirdi. Bu sefer Galatasaray oynuyor, Feghouli takımı yönetiyordu. Galatasaray lehine verilen penaltı kararı doğru. Durum 2-2 olduktan sonra moral olarak iyice düşen Bursaspor, maçın yıldızı Feghouli’nin Saivet’e nazire yaparcasına attığı harika gol, Galatasaray’ı geriden gelip öne geçirdi.

İlk yarıdaki Bursaspor özlenen beklenen daha doğrusu olması gereken takımdı. Galatasaray, canlanınca yeşil beyazlılar aynı futbolu oynayamadıysa bu ilk yarıdaki skorun rakibin zaaflarından kaynaklandığını gösteriyor.

Kayserispor-Başakşehir maçından sonra bu maçın da yüksek tempoda geçmedi güneşli pazar gününü maç izleyerek geçiren futbolseverleri futbola doyurdu.

İki takımı da kutluyorum.

Maç öncesi yazımda bu maç berabere bitmez demiştim, öyle de oldu. Kalan haftalar Bursaspor için maalesef çok zorlu geçecek. Galatasaray ise Başakşehir’in puan kaybetmesiyle şampiyonluk için yeniden umutlandı...