Su gibi akıp geçen zamana yenik düşen insanlarız, çocukluk, gençlik derken anlamadan yoğun hayat telaşı ile 50 yaşına gelmişiz. Şaka gibi gelip geçen koskoca bir yarım asır anlamadan geride kalıvermiş, aslında doğum günüm 1 Mayıs olsa da yazıyı kaleme alma sebebim benim ve atalarımın doğduğu yaşadığı topraklara yaptığımız ziyaretten dolayıdır. Yeğenimizin düğünü için Ankara'nın en eski yerleşim birimlerinden biri olan Haymana ilçesine gelmemiz ile başladı, tutulan otobüste akrabaların yanısıra dostlarımızda vardı DP Gemlik ilçe eski başkanı ve Milletvekili adayı Selahattin Ekinci, Mali müşavir DP eski il başkan yardımcısı ve dostlarının, partililerin deyimi ile Muhteşem Süleyman (Güzey), siyaseten daima yanımda olan ve şu an DP il yöneticisi Fehmi Etiğ, Bankadan yeni emekli olan dünürüm Ercan Karaduman ve bazı dostlar ile Bursa'dan yola çıktık.

Düğün için geliyor olsak da hepimizi üzen bir olay gelişimizden bir gün önce gerçekleşmişti, akrabamız Hamza Yıldırım'ın 25 yaşında ki oğlu Turan Yıldırım'ın intihar etmiş olması bütün Haymana'yı yasa boğmuştu. Haymana belediyesinin hizmeti olarak bir Taziye çadırı kurulmuştu yoğun kalabalığa şahitlik eden çadırda derin bir yas hakimdi hayatına 25 yaşında son veren Turan Yıldırım çalışkan, saygılı, ve efendi bir kişilik olarak biliniyordu aynı zamanda Üniversite öğrencisi'de olan Yıldırım bıraktığı nota ''ölümümden kimse  sorumlu değildir'' yazmış ve hiç kimse intihar gerekçesini bilemiyor, taziye çadırında babası Turan Yıldırım'ın nişanlısının feryatları ise her yüreği parçalayacak türdendi ,Baba Hamza Yıldırım'a ve diğer akrabalarına baş sağlığı diledik lakin acılı baba ve diğerlerinin göz yaşları durmak bilmiyordu aynı acıyı geçtiğimiz günlerde eski Başbakan Mesut Yılmaz'da yaşamıştı. Acıların en büyüğü olarak nitelendirilen bu durumu Yaradan kimseye yaşatmasın diye dua ediyor ve rahmet diliyoruz.

Taziye çadırında Haymanalı eski milletvekili ve CHP’nin güçlü ismi Eşref Erdem ile karşılaştık parti üst düzey yönetimine kızarak kenara çekilmişti, kendisine siyaseti erken bıraktığını söylesem de ''hayır tam zamanında bıraktım aslında ve Bursa'da ki hemşerilerimize çok çok selamlarımı iletirsen memnun olurum'' dedi bizde buradan iletelim üstümüzde kalmasın ve tam zamanında bıraktım demesinde ki derin manayı çok iyi anladığımızı da buradan belirtelim!

Misafirlere Haymana'yı gezdirdikten sonra yaklaşık 11 kilometre uzaklıkta ki köyümüzü ziyaret etmeyi teklif ettim hemen kabul ettiler ve Bayram Balcı ile rehberliğinde köyümüze doğru yola çıktık 7 yıldır görmemiştim ve son görüşümde yalnızca 9 hane kalmıştı. bu gidişimizde 11 haneye çıkmış iki geri dönüş daha olmuş, tarım ve hayvancılık ile geçinen köyde iki dedemin evleri de yıkılmış ve virane halini almış teyzelerim, dayılarım hepsi bu köyde doğmuştu geçmiş yıllarda özellikle bayramlarda ve düğünlerde geldiğimiz o canlı köyden eser yoktu alt tarafı taşlı üstleri kerpiç ve damı topraklı olan bu eski evler yazın serin kışın sıcak olurdu insan burada uyurken şehirde ki betonarme evlerde ki gibi sağlıksız ve yorgun kalkmazdı. Tabi köyün terk edilmesi birazda ülke genelinde uygulanan yanlış politikaların eseriydi köyde gençlere bir gelecek sağlanmıyor ve umut olarak şehirlere göç edip en azından emekli olabilmek için sigortalı bir işte çalışabilmek öncelikli hedefleri olmuş.

Bütünşehir yasası çıktıktan sonra mahalle olan köylere Büyükşehir belediyesi hizmet götürecekti Söğüttepe köyümüze ufak tefek yol yapılmış ve yarım bırakılmış köyün meydanı sayabileceğimiz bir yere çocuklar için bir iki salıncak koymuş ve büyükçe'de bir Temel Reis maketi yerleştirmiş gülsem mi? kızsam mı? kararsız kaldım bizim Temel Reis ile ne işimiz var sanki bir deniz kenarı köydeyiz! Bir güzellik yapacaksanız kendi kültürümüze ait Nasrettin hocayı koyun Keloğlanı koyun anlayalım ve beğenelim. Köyde ise en hüzünlü olay bir zamanlar cıvıl cıvıl olan ve şu anda derin bir sessizliğin hüküm sürdüğü köyümün çeşmesi pınarının kurumuş olmasıydı...