Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'nde hastalar daha çabuk iyileşiyor

Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi tarafından Dilşikar Hatun Hamamı’nda kurulan Toplum Ruh Sağlığı Merkezi, hastaların tedavisinde yardımcı oluyor. Merkezin faaliyetlerine katılan hastalar, hem daha çabuk iyileşiyor hem de topluma uyumları çabuklaşıyor. Burada elişiyle uğraşıyor, resim çiziyor, ayrıca korolarda yer alıyorlar.

Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi, her ilden hastayı tedavi ediyor. Sadece ilaç tedavisi uygulanmıyor, aynı zamanda sosyal faaliyetlerde yer almaları sağlanarak topluma kazandırılmaya çalışılıyor. Bu çerçevede tarihî Dilşikar Hatun Hamamı, Toplum Ruh Sağlığı Merkezi’ne çevrildi. Burada yapılan faaliyetlere katılan hastalar, tedaviye daha olumlu cevap veriyor.

Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi Başhekimi Ahmet Ayer, Toplum Ruh Sağlığı Merkezi’nde hastaların yaptığı çeşitli ürünleri sergilediklerini söyledi. Ayer, “Hastanemizde rehabilitasyon ve halk sağlığı öğretmenlerimizin desteğiyle hastalarımızla birlikte çeşitli resimler yaparak sergiliyoruz. Resim öğretmenlerimizin çabasıyla resimlerimiz, elişlerimiz, aynı şekilde hastalarımızın günlük yaşamına katkı sağlayacak olan planları, programları yapıyoruz. Bu plan programla hastalarla emek veriliyor. Bu emekler boşa gitmiyor, korolar oluşuyor.” dedi. Hastaların dışarıdaki yaşama uyum sağlaması için çalıştıklarını aktaran Başhekim Ayer, “Hastanın tedavisi hastanede oluyorsa hastanede yapıyoruz ama Toplum Ruh Sağlığı Merkezimiz'le daha çok dışarıda yaşam süren ve tedavisini burada bırakmayan bir popülasyon oluşturmaya çalışıyoruz. Buradaki temel amacımız, tedavi uyumunu aileyle beraber en yüksek düzeylere çıkarmak. İşte bu aktiviteler, bu birliktelikler de bunun bir parçası.” şeklinde konuştu.

İlaç tedavisinin yanında sosyal faaliyetlerin de tedavideki faydalarından bahseden Ayer, “İlaç tedavisinin yanında günlük hayata dair bu etkinlikler, hastaların zihinsel süreçlerinin daha iyi iyileşmesini, sosyal anlamda sorumluluklarını arttırmalarını ve ilişki kurmalarını sağlamalarına yardımcı oluyor. Dolayısıyla zaten hastalık, ilişki kurmayı zorlaştırdığı ve sosyal izolasyonu sağladığı için biz bunu, bunun zararlarını, bu duvarları bu sayede yıkalım istiyoruz. Böylece hastamızın normal bir bireyden farkının anlaşılmayacak derecede iyileşmesini ve topluma katılmasını istiyoruz. Bu tür aktiviteler de bunların birer basamağıdır, çünkü kenarda oturup sadece ilaç içen bir hastayla hem tedavisini hem kontrollerini yapan hem de etkinliklere katılan hastalar arasındaki fark, geceyle gündüz gibi olacaktır.” dedi.