İşitme ve konuşma engelli Ahmet Yılmaz 55 yıldır kap kalaylıyor

Kimseye derdini anlatamayan ve başkasının da derdini dinleyemeyen işitme ve konuşma engelli Ahmet Yılmaz (66), yarım asırdan fazla zamandır kalayladığı kaplarla dertleşiyor. 7 yaşında başladığı mesleğini hala devam ettiren Yılmaz, mesleğini sevmesine rağmen 5 çocuğundan hiç birini yanında çalıştırmamış. 1’i üniversite olmak üzere 4 çocuğunu okutarak iş sahibi yapan Yılmaz, ilerleyen yaşına rağmen mesleğini sürdürüyor.

Havza’da 1948 yılında doğan Ahmet Yılmaz, 6 yaşında geçirdiği hastalıktan dolayı duyma ve konuşma yetisini kaybetmiş. Buna rağmen hayata bağlanan Ahmet Yılmaz, 7 yaşında başladığı kalaycılıkta babasının yanında çırak olarak çalışmaya başlamış. Zamanla usta olan ve baba mesleğini devam ettiren Yılmaz, geride bıraktığı 60 yıla yakın zamandır çalışmaya devam ediyor. Yıllardır bakır kapları kalayladığı mütevazi iş yerinde teknolojiye rağmen ayakta kalma mücadelesi veren Yılmaz, artık çırak dahi bulamayan mesleğini ilçesinde yürütmeye çalışan tek usta olma özelliğini de taşıyor.

"ÇOCUKLARI, İŞİTEN KULAĞI KONUŞAN AĞZI OLDU"

Yıllardır Havza’da tek başına mesleğini sürdüren Yılmaz’a; çocukları, çırak olmasa da konuşan ağzı, işiten kulağı olmuş. İşaret dili ile babalarına yardımcı olan çocukları, müşteriler ile arasında tercümanlık yapmış. Çocuk yaşlarından itibaren babaları ile gelen müşteriler arasında iletişim kuran çocukları, babalarının yaptığı işten ve çalışma disiplininden övgüyle bahsediyor.

“BABAM BİZİ KALAYCILIK YAPARAK OKUTTU”

Ahmet Yılmaz’ın 5 çocuğundan biri olan İbrahim Yılmaz, babasının çocukluktan beri hayat mücadelesi verdiğine dikkat çekti. “Mesleğini sevmesine rağmen hiçbirimizi yanında çalıştırmadı. Mesleği öğretmedi, bizim okuyup daha rahat bir iş edinmemizi istedi.” diyen İbrahim Yılmaz, 5 kardeşten birinin öğretmen, diğer üçünün ise kamu kurumlarında iş sahibi olduğunu belirtti. Ablaları hariç diğer kardeşlerin okuduğuna dikkat çeken Yılmaz, “Babamız bizlere bu mesleği benimsetmedi, özendirmedi, yaklaştırmadı. Babamın gayreti bizi okutmaktı, kalaycılık mesleğinin sonunun nasıl olduğunu bilmediği için bizlere tavsiye etmediğini belirtti. Bizler de babamın gayretini yere düşürmemek için okuduk, çabaladık devlet kurumlarında görevimizi icra ediyoruz.” dedi.

“BABAM MESLEĞİNİ SEVEREK YAPIYOR”

Babasının, emekli olmasına rağmen mesleğini severek devam ettirdiğini söyleyen oğlu İbrahim Yılmaz, “Babamın, artık buradan kazanacağı paraya ihtiyacı yok. Emekli oldu. Ama emekli olmasına rağmen bu mesleği bıraktığında kendisinin tez zamanda yıpranacağını hissediyor. İşleri yazın daha çok oluyor ve yazı iyi bir şekilde değerlendiriyor. Tencereydi, tavaydı, kazanı kalaylanacak akla gelen her ne varsa hepsini yapıyor. Ufak tefek parçaların tamirini de yaparak, ayrı zamanda hurdacılık da yapıyor, eskisini alıyor, yenisi veriyor, takas yapıyor, buraya gelen müşterilerine hünerlerini sergiliyor.” şeklinde konuştu.