Güney Sudan’da sağlık hizmetleri eksikliği

Güney Sudan’ın başkenti Juba’nın kuzeybatısında bulunan Kotobi kasabasında sağlık hizmetlerinin eksikliği insanları zor durumda bırakıyor.

Güney Sudan’ın yıllardır yaşanan şiddet yüzünden, başkent Juba’nın kuzeybatısında bulunan Kotobi kasabasında sağlık hizmeti bulmak, şiddete maruz kalanlar için sorun oluyor. Güney Sudan’daki Birleşmiş Milletler Misyonu’ndan (UNMISS) bir ekip, sağlık hizmetlerinin eksikliğini tespit etmek amacıyla ilk elden deneyim kazanmak için bölgeyi ziyaret etti.

Kotobi’deki ana hastane, Güney Sudan’ın başkenti Juba’ya yaklaşık 200 kilometre mesafede bulunuyor. Bölgede sağlık hizmetlerine erişimin olmaması, yiyecek ve temiz suya erişimin olmaması veya kısıtlı olması, şiddetten kurtulmak için Kotobi’ye sığınan insanlar için hayatı yaşanılmaz hale getiriyor. Şiddetten kaçarak Kotobi’ye gelmiş olan Juanna Kebriwa, "Burada hastane yok. Birçok çocuk öldü, kızım hamileydi, bir erkek çocuğu doğurmuştu ama ilaç eksikliği nedeniyle onu kaybetti. Onu Lui kasabasına götüremedim çünkü Lui’ye motosikletle gitmek pahalıya mal oluyor" dedi.

Son beş yılda yaşanan silahlı çatışmalar ve kötü yol koşulları, tahrip olmuş hastaneleri ve diğer tıbbi tesisleri rehabilite etme çabalarını engelliyor.

Güney Sudan’daki Birleşmiş Milletler Misyonu’ndan (UNMISS) bir ekip, hem bölgeden halkla iletişim kurmak hem de ülkede yaşanan şiddetten kaçıp bölgeye gelen insanlarla sağlık koşulları ile ilgili durumu öğrenmek ve yaşadıkları zorlukları yerinde görmek için bölgeyi ziyaret etti. UNMISS ekip lideri Geoffrey Omon, "Bölgedeki sağlık tesisleri çok korkunç bir halde. Yakın geçmişte bazı hamile kadınların, sağlık hizmetlerine erişemedikleri için öldüğünü öğrendik. Bazı çocukların açlık yüzünden öldüğünü de öğrendik. Bu durum bizim için dehşet verici ve çok endişeliyiz" ifadelerini kullandı.

Lui’de yaklaşık 40 kilometre uzaklıkta yaşayanlar, Kotobi’de yaşayan Juanna Tebriwa gibi insanlardan çok daha şanslı durumda. Juanna, bölgedeki sağlık hizmetlerine ulaşımı zor ve pahalı buluyor. Lui, bölgedeki insanları tedavi eden bir hastaneye sahip, ancak Lui’de yaşayan Eva gibi sakinler ise daha fazla şeylerin yapılması gerektiğini düşünüyor. Eva, "Bu hastane bizim hayatta kalabildiğimiz yer. Ancak, hayattaysanız ama mutsuzsanız hastalık iyileşmeyecektir. Bizler, burada ishal olan çocuklardan dolayı yorgunuz. Çocuklar iyileşse bile burada onlara yedirebileceğimiz uygun yiyecekler yok. Bu durumda ne yapacağımızı bilmiyoruz" dedi.