Eeee…

Vakit geldi; gün karne günü.

Cumhuriyet Halk Partisi bu gün bir demokrasi şöleni yaşıyor. Hem demokrasi hem de parti içi demokrasi şöleni.

 Çoğu ile söyleşi olanağı bulduğum CHP Aday Adaylarından bende iz bırakanlar oldu elbette. Kendi kendi kendime girdiğim iddiadan dolayı bu günkü seçimin sonuçları benim için de önemli yani.

Millet vekili genel seçiminde partisinin Bursa Adayı olabilmek için geceli ve gündüzlü çalışmalar içerisinde bulunan siyasetçiler yorgun düşmeye bile vakit bulamadılar dersem abartmış olmam.

Çalışanlar işyerlerine, muayenehanesi olan hastalarına, bürosu olan müvekkillerine, mükelleflerine kısacası hepsi bir yerlere ‘mola’ işareti yaparak, o mahalle senin, bu ilçe benim koşturup durdular. Yazdılar, okudular, konuştular, kilometrelerce yol kat ettiler, yemek düzenleri uyku düzenleri alabora oldu ancak, Örgütü ayaklandırmayı başardılar. CHP’de ki, heyecanı görmemek haksızlık olur. Üyeler hiç olmadığı kadar ilgililer aday adaylarına, sayılarının çokluğunu ise bir kazanım olarak görüyorlar.

Özellikle Kılıçdaroğlu’nun da kendisini partisinin üyelerine emanet etmesi parti tabanında, son derece olumlu karşılanıyor. Bunu her platformda dile getiriyor partililer.

 Yaklaşık iki aydır yaptığım çalışmalarda hep uzak durmaya çalıştığım siyasetin taa içine girerek insanların politikaya nasıl yaklaştıklarını gördüm. Hem sağ hem de sol tandanstan kişilerle söyleşi yaptıkça siyasetin her şeyden önce bir erdem işi olduğuna da iyice inandım. ’’Günaydın’diyenlerin olacağını bilsem de, durum böyle.

Ülkenin sorunları malum. Aday adaylarının hemen hepsi kendince saptamalar ile sıkıntıları dile getiriyor ve onun üzerinden politika yapıyor.

Peki çözüm ya önerileri…

İşte bu konu biraz muallakta kalıyor. Sorunlar, ne yazık ki, suçlama ile, malumun ilanı ile çözüme kavuşmuyor. Hele klişeleşmiş parti söylemlerinin ve sloganlarının bu konular üzerinde yapabilecekleri tamamen sınırlı. Çözüm önerileri de sorun çözümü için öneri olarak kaldığı sürece onlarında etkisi olmayacağı aşikar.

O olmaz, bu yetmez;Peki ne istiyorsun arkadaş?

İstiyorum ki, insanımız artık dünyaya entegre olan bir ülkenin sorumluluklarını kavrasınlar. Kadına şiddeti, vurgunu, soygunu, adam sendeciliği, okumamayı, araştırmamayı, dü –

şünmemeyi, sorgulamamayı, etik değerleri umursamamayı tarihe gömsünler. Gömsünler ve meclise gönderecekleri adayları onlarda belirli kriterler arayarak seçsinler.

 Bunu başardıkların da çözüm önerilerinin de ayaklarının yere bastığını görecekler, seçtiklerinin çalışmalarını sorgulamak hakkını da elde edecekler.

 Demokrasi dünya da elde edilebilecek en büyük kazanımların başında gelir. Sosyal yaşamdan siyasete kadar her yere tam anlamı ile sindiği zaman da, çözüm önerisi gerektirecek sorunların çoğu kendiliğinden çözülmüş olur.

Yazının başında ‘karne günü’dedim, karne ile bitireyim;

CHP’nin sayın aday adayları parti üyelerinin bu sınavınızda size layık gördüğü not beklentilerinizin altında kalmış olsa bile hiç üzülmeyiniz.

Siz kaybetmiş olsanız bile demokrasi kazanmış olacaktır.

Hani derler ya, Galip sayılır bu yolda mağlup diye;

İşte aynen öyle…