Eylülde gel demiş aşık.

Kimine göre Eylül ayı romantizmi,

Kimine göre Aşk’ı hatırlatır.

Bense hiç sevmem Eylül ayını

Bana her daim ölümü hatırlatır.

Düşen her yaprak,

Sanki bir ölümdür benim için.

Belki en derin acıları çektiğimden,

Belki de en sevdiklerimi toprağa vermemden kaynaklı...

Sevmem işte Eylülü.

Adına şarkılar yapılmış,

Alpay’ın Eylülde gel şarkısı bile genç kızlığımdaki gibi etkilemiyor çünkü,

Bilirim ki gidenler gelmez.

Gelemezler...

Benim penceremden gidenler gelemez.

Aşk olarak ele alamayacağım,

Eylülde gel diyebileceğim aşk yaşamadım.

Yaşamak ister miydim?

Belki çok eski zamanlarda olsa evet isterdim.

Hani o eski saf temiz aşkların olduğu zamanlarda.

Hiç bir şey kirlenmemişken.

Çıkar çarkları dönmeye başlamamışken,

Şimdiye baktığımda hele ki gençliğe,

Gerçek sevgiler aşklar yalan olmuş.

Nerede çalışıyor maaşı ne kadar.

Evi var mı? Nerede oturuyor.

Hatta peşin peşin senede iki kez mutlak tatile götürebilecek sevgili arayanları bile görüp duymuşken.

Alpay’ın şarkısı eski romantizmin yanından bile geçemiyor artık.

Üstada saygısızlık olmasın muhteşem yorumlamış aslında.

Biz insanlar çok değişmişiz yorum aynı.

Şimdi Eylül gelince,

Başka telaşlar başlıyor bizlerde.

Okullar açılacak okul masrafları

Okul kıyafetleri, kitaplar falan.

Yetirmeye çalışılan maaşlar,

Yetmeyince kredi kartları,

Yemişim aşkı, meşki

Sen maaşlar yetiyor mu?

Ondan haber ver.

Kısaca Eylül ayı masrafların yoğun olduğu bir aydan öteye geçmiyor artık.

Hayata hala masal tadında bakanlar varsa da onları kutlamak lazım.

Ayrıca bi oturup tüyolar almak lazım.

Bizlere de Öğretsinler uygulayalım diye.

Kısaca Eylüller eski Eylül değil.

Bizlerde saf temiz aşıklar değiliz...

Bizde kirlendik aşklarda.

Eylül ayı mı?

Okullar açılıyor boş ver aşkı meşki:)

Pamuk eller cebe...

Tekrar görüşünceye dek,

Kalın sağlıcakla...