Her daim ifade ettiğim bir gerçek, Amerika'nın sözde müttefik olduğu hususu. Türkiye'nin önüne çukurlar kazmaktan imtina etmeyen, 15 Temmuz kanlı ihanet gecesinin suçlularını ve lider kadrosunu barındıran, PKK başta olmak üzere ülkemize düşman iç ve dış her oluşuma destek verenlerin elini sıkmaktan yorulmadık.

Tarihte biraz dolaşmak lazım. Görüyoruz ki, Amerika'nın oyuncaklarının astığı Merhum Başbakan Adnan Menderes'i çabuk unuttuk. Ve elbette o kumpas sürecini kuranların uzantılarının bugün yine Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile aynı masada öbek öbek oturuşlarını da görmezden geliyoruz.

Türkiye, Amerika'ya çok fazla göbek bağı ile bağlı. Israrla, tek dünyalı yaşamaya kendimizi mecbur hissediyoruz. Amerikancı Türkiye'nin ne dün ne bugün kimseye fayda getirmediğini, devlet büyüklerimize yapılan suikastlarde Amerikan flamasının rüzgarının hep olduğunu yine unuttuk. Görmekteyiz ki, Erdoğan ve tayfası da çabuk unuttu.

Amerika ile sabır oyunu…

Türkiye’nin güney sınırında Amerika ile işbirliği ülkeye yüz binlerce Suriyelinin girmesi ile sonuçlandı. Dünya'ya şirin görünmek uğruna yanlış stratejiler ile ulusal sınırlarımızı Amerika'ya adeta peşkeş çektik. Bugün Gaziantep ve Hatay'da var olan iç güvenlik sorunlarını kısa sürede tedavi etmek mümkün değil. Amerika sabredin derken, Türkiye'de sabırlar tükendi. Vatandaşlarımız hükümetin yanlış dış politikaları nedeniyle ekonomik buhranlar yaşamaktan yoruldu. Zamlar üst üste gelirken, Hazine ve Maliye Bakanını bile ortalarda göremez olduk. Sınırlarımız da sözde müttefiklerimiz bir ellerinde terör kozu diğer ellerinde Türk Silahlı Kuvvetleri helikopterleri ile ordumuzun stratejik konumunu gözlemlerken, bu oyunda biz kazanan olmayız!

Hükümeti iç karışıklık uyandırır…

Türkiye Büyük Millet Meclisi en ihtiyaç duyulan dönemde tatilde. Seçimler nedeniyle bir türlü çalışmayan Meclisin neden bu kadar uzun tatilde olduğu ise, bambaşka bir muamma. Bir yanda sınır ötesi hareketliliği diğer yanda iç piyasanın eriyen sermayesi olduğu halde Milletvekilleri adeta bir elinde bal diğer ellerinde yağ tatil modunda…

İş dünyasının sorunlarına eğilmeyen, esnaf ile buluşmayan, kendi iç çekişmeleri ile partilerini siyasi anlamda hareketlendiremeyen, siyaseti çözüm  aracı olmaktan öteye iten Milletvekili anlayışı iç karışıklığı tetikliyor. Türkiye'nin zor bir dönemden geçtiğini sokakta ki kağıt toplayıcılarının artan sayısından anlamak mümkün. Yine üst üste gelen zamları güncelleme komedisi ile halka anlatan Ak Parti’nin siyasi arena da fazla zamanı kalmadı. Erdoğan’ın hızlı bir kabine değişimi ile birlikte güçlendireceği parlamento sürecine birkaç ay içinde geçilmezse Kasım'da yaşanacak sorunların faturası iktidar değişimi ile sonuçlanabilir.

Muhalefetin kalbi Bursa…

Bursa, son Milletvekili seçimleri ile birlikte Ak Parti’nin kalbi olmaktan çıktı. Bu gönülde artık muhalefet var. 7 Haziran seçimlerini doğru okumayan, 1 Kasım'da koltuğa Bakan olarak oturanların bu günlere getirdiği sorunlu kent Bursa.

Ak Parti bölünmeyi kılcal damarlarına kadar hissediyor. CHP İstanbul İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu'nun Bursa programının derin analizlerini iyi yapmak lazım. Ak Parti’nin Bursa İl Başkanı İstanbul'da böyle güçlü bir program yapabilir mi? Siyaset, hızla seçim ile yoğrulmaya çalışılıyor. Ve buna en büyük katkıyı yine Ak Parti koyuyor.

Sanayiciler mutlu değil. Artan maliyetler İstanbul Sanayi Odasının ses vermesine neden oldu. Bursa'da halen daha iktidar ve Erdoğan çıkışı yapan BTSO Başkanı İbrahim Burkay'ın da artık piyasa gerçekleri ile hükümeti yüzleştirmesi şart. Yine sanayiciden öte ticaret erbabının yoğunlukta olduğu BTSO Meclisinde herkes sessiz. Bursa Ticaret Borsası da aynı sessizliği korumaya devam ediyor.

Peki, herkes daha doğrusu tepe bu kadar sessizken bir gün akıl baştan gider ve ayaklar topluca harekete geçer mi?

Sokak, çok sesli. Sokakta Ak Parti yok! Sokakta siyaset ve siyasetçiler yok. Sokakta icralık esnaf, işsiz baba, uyuşturucu müptelası gençler var.

Kısacası, muhalefetin kalbi olmaya devam eden Bursa, her an kabından taşabilir.