Yabancılar Ülkemizi terk ediyorlarmış.

Yok; hemen heyecanlanmayın bunlar o zannettiğiniz yabancılar değiller.

Zaten fiziken de burada değiller;

Maddeten ikamet ediyorlar.

Adresleri de Piyasa Mahallesi, Yabancı sermaye sokak No bila  / Türkiye

Geçtiğimiz Eylül'ün son haftası bir ara gelmişler şöyle bir bakmışlar bir kaç gece kalalım mı diye. Ahali tam sevinmiş döndüler işte diye mutlu olmuş ki  9 Ekim haftasında  441 milyon doları da koyup bavullarına ülkemizden çıkış yapmışlar.

Gerçi bunların genel tavrı bu;

Daha önce de Yeni Yıla Türkiye’de girelim ayağı ile gelip 25 Eylül’e kadar olan dönemde 5.7 milyar dolarlık hisse senedi ve 7.7 milyar dolarlık DİBS satarak yine haber bile vermeden tüymüşlerdi.

DİBS Dedikleri de hediyelik eşya değil tabii; Devlet İç Borçlanma Senedi…

İyi de adı üzerinde iç borçlanma; dış yatırımcıyla ne alakası var derseniz; ben de cüzdanınıza bir bakın derim.

Şirketler dahil hangimizin devlete borç verecek hali kaldı ki?

Ancak bu yabancı yatırımcının (burada ki yatırım fabrika neyin değil elbet alenen elin yatırımcısının bir koyup üç almak çabası) gelip gitmelerine bakıp enseyi karatmamakta gerekiyor.

Hazretlerin bir bölümü 28 Eylül-2 Ekim günlerini kapsayan önceki hafta gitmekten vaz geçmişler üstüne üstlük net 610 milyon dolarlık ta para girişi gerçekleştirmişler memlekete.

Bizim anlayacağımız bu yabancı yatırımcı konusunda durum aynen medcezir gibi

Geliyorlar gidiyorlar.

Hani ete kemiğe bürünüp misafir olsalar

‘’Ateş almaya mı geldin birader’’ bile diyeceğiz.

Bu gel gitlerin hali pür melallerini yakinen bilen ve izleyen uzmanlar olayı

‘’Yaşanılan çıkış eğiliminin durması ve giriş yaşanması tabii ki önemli ama daha da önemli olan bu girişin devam edip etmeyeceği. Bir haftada bu kadar giriş olması devamı gelmediği takdirde tek başına pek de önem taşımıyor. Bu, bir eğilimin başlangıcı mı, bunu önümüzdeki haftalarda göreceğiz.”

Diyerek yorumluyorlar.

Yani diyorlar ki Allahtan ümit kesilmez.

Kesilmez tabi de bu arada dövizin yükselmesini bilardo sayı tahtasına benzetenler için de bir okuduğumu paylaşayım;

Mesele hiçte öyle bazılarının sandıkları gibi birilerinin  ‘‘Bu gün canımız istedi, paramızın TL. karşılığının bu kadar olmasına karar verdik, yerseniz’’ demeleri filan değil.

Zaten demeleri de mümkün değil; Çünkü bu işler öyle olmuyor.

Mesele bu medcezir yaşanırken arka planda vatandaşların hadi özneyi de koyayım Türk Vatandaşları’nın banka hesaplarındaki döviz tutarının geçtiğimiz hafta bir önceki haftaya göre, 458 milyon dolar artış kaydetmesi ile 218 milyar 297 milyon dolara yükselmesi

Ve si de var;

Bu döviz hesaplarında yaşanan 458 milyon dolarlık artışın 34 milyon dolarının bireysel hesaplardan, 424 milyon doları ise şirket hesaplarından kaynaklanması.

Bitmedi;

Son güncellemeyle birlikte bireysel hesaplardaki döviz tutarı 136 milyar 150 milyon dolara, tüzel hesaplardaki tutar ise 82 milyar 147 milyon dolara yükselmiş.

Ben üşendim bu miktarların ne kadar Türk Lirasına karşılık geldiklerini hesaplamadım. Merak eden hesaplayıversin artık…

Dövize yatırım için elbette geçerli nedenler de var ama bu dövizin her yukarı hamlesinde bizim de kendimizi topuğumuzdan vurmamızın da dahli var.

Daha doğrusu, aman birikmişim erimesin diye bankalara, kasalara, çoraplara oralara buralara binlerce (milyonlarca da olabilir) Dolar, Euro istifleyenlerin biz arası döviz alımı ile açık ama her türlü gideri  yine döviz karşılığı TL. cinsinden yapmak zorunda olanları topuklarından vuruyor olmalarının.

Tipik bir yağmurdan kaçarken doluya tutulmak ya da dimyata pirince giderken elde ki bulgurdan olmak durumu.

Param değer kaybetmesin diye döviz alıyorsun bu kez döviz yükseliyor paran yine değer kaybediyor, dün üçe aldığını bu gün beşe alıyorsun sonra da kim oynuyor bu dövizin ayarı ile diye kendi oluşturduğun kısır döngüye şaşırıyorsun.

Bu arada Medcezire ne oluyor peki derseniz;

Bu kadar döviz istifinin yanın da o yakamoz oluyor garip.

Yazıyı yazarken ben de gaza geldim; Dövize yatırım yapmaya karar verdim.

Massengerden döviz bürosu olan bir arkadaşıma sermayedar pozlarıyla ‘Şu kadar birikimim var kaç dolar eder?’ diye sordum;

Önce o an ki döviz satış kurunu yazdı; 7.9650 imiş.

Sonra da param ile ne kadar yatırım yapabileceğimi ekledi masajına; 9 dolar 42 cent dedi.

Kısa bir süre sonra bir mesaj daha gönderdi; ‘Abi istersen sana Vietnam Dong’u verelim bir Lira 3.143 Dong ediyor.’

Sanırım bana Dong teklif ederek bir şeylerinde kafama dank etmesini istiyordu hınzır da, gülerken gözünden yaş gelen o eğri kafalı emojiyi neden koydu mesajının en sonuna işte onu hiç anlamadım.

Hadi koydu; Neden üç tane?

Oysa ben son derece ciddiydim.

Şu dar-ı dünyada namım yürüsün diye dolara yatırım yapacaktım.

Tam cevaben  ‘Donk monk istemem kardeşim sen bana Dolar ver diye’ yazıyordum ki, hanım  internet faturasını getirdi masama bıraktı.

Yan gözle şöyle bir baktım; birikimin dolar kısmı sizlere ömür.

Acaba 42 cent alacağım desem mi dedim; kalkar buna da bir sürü emoji koyar diye düşünüp şimdilik döviz yatırımımı meçhul bir tarihe erteledim.

Yıllar önce Üniversite de okuduğumuz Rahmetli Prof.Dr.Halil Dirimtekin’in kitabını yazdığı Türkiye Ekonomisi dersinde bu medcezirlerden, filan hiç söz edilmiyordu.

Ama İzmir İktisat Kongresinden sayfalarca bahis vardı.

Hani o 17 Şubat 1923 günü, yeni Türkiye'nin İktisat Politikasını belirlemek amacıyla İzmir’de toplanan, açılışını da ‘’Yeni Türkiye'mizi layık olduğumuz düzeye eriştirebilmemiz için mutlaka ekonomimize birinci derecede önem vermek zorundayız. Çünkü; zamanımız tamamen bir ekonomi devresinden başka bir şey değildir’’

Cümlesi ile yapan ve elbette Cumhuriyetimizin her değerinde olduğu gibi Mustafa Kemal Atatürk’ün imzasını taşıyan kongreden…

Ondan ve fikirlerinden bir santimlik dönüş, on yıllarımıza mal oluyor.

Hepimiz bunu anlayana kadar da  hayatlarımıza,hayallerimize,geleceklerimize dair umutlarımıza yapışan, güleninden,sırıtanına,göz kırpanından, kahkaha atanına o garip emojilere çaresiz tahammül edeceğiz…