Sadece şimdilerde değil, çok eskiden beri ülkeyi yönetenlerin toplumu direkt ilgilendiren konulara dair istatistikleri seyreltirilerek yaptırması teammül halini almıştır bizim ülkede.

Doğa olaylarından ekonomiye hastalıklardan tarıma akla gelebilecek her konuda yapılan açıklamaların, paylaşılan verilerin  şeffaflık ve doğrulukları mutlak surette tartışma konusu olur.

Gerçeklerin niteliği değil, toplumun bilmesi kadarı önemlidir her zaman. Buna da o anda iktidarı kim elinde tutuyorsa o karar verir.

Ahali bu kadarını bilsin; ama şöyle bilsin denilir.

Bu gayretin altında da çoğu zaman halkın paniğe sevk edilmemesi uğraşı yattığı savunulur.

Yani gerçek ne denli ciddi olur ise olsun bu gerçeği yaşayanlar onu çokta fark etmesinler istenilir.

Tutar mı?

Bakın virüsün seyrinden enflasyon oranlarına dair ne varsa haklarında yapılan araştırmaların sizin ile paylaşılan kısmına,koyun üzerine kendi gözlemlerinizi siz karar verin;

Tutuyor mu tutmuyor mu.

Diğer memleketlerin vatandaşlarını bilemem ama bizim insanımızın panikleme eşiği çok yüksektir.

Öyle her şeye eyvaahhh şimdi yandık işte filan diyerek pek yaklaşmayız.

Bunun en iyi örneğini de şu salgın döneminde görüyoruz.

Virüse paniklemek bir yana racon keserek karşılık verebilen ender milletlerden biri olmadığımı kimse söyleyemez.

Sadece virüse karşı mı bu durumumuz ?

Yoo…

Kadına çocuğa yönelik şiddetten, çocuk gelinlerden, yolsuzluklardan,

ederinin iki üç katı hizmet faturalarından,enflasyondan,döviz ve altın fiyatlarının roketlemesinden,sınavlarda çocuklarımızın aldıkları düşük sonuçlardan,siyasette ki kayıkçı kavgalarından,doğal felaketlerden,

ormanlarımızın yanıp kül olmasından, işşizlikten tutun da, Cumhuriyetimize ve onun kurucusu Atamıza yapılan türlü saldırılara dek ne kadar olumsuzluk varsa bizi asla panikletemiyor.

Paniklemek bir yana; bir ikisi hariç gündemimizde bile olmuyor.

Elbette hatalı karar ve davranışlara çanak tutma yeteneği kuvvetli olan panik haline kapılmamak iyi bir şeyde, bu seferde insan bir şeylerden endişe etmezse onun getirmesi olası dertlere de önlem alamama tehlikesi ile karşı karşıya kalıyor.

Örneğin uzmanların geldi geliyor dedikleri şu deprem belası karşısında hiçbir yerde konu ile ilgili ciddi bir kaygı yok.

Hepimiz öncekilerinin yıkımlarını ve mal oldukları canları gayet iyi biliyor olsak ta hele bir  gelsin de bakarız havasındayız.

Salgında da aynı durumdayız. Çoğumuz ilk okul çocuklarının bile farkında oldukları bulaşı meselesini kaale bile almıyor,hayatı eskisine nazaran daha da sıkışık bir şekilde sürdürüyoruz.

Yaşadığımız hiçbir olumsuzluk günlük hayatımızı etkilemiyor,hatta gündemden uzak kalmayı bile kar sayıyoruz.

‘’Valla ben artık televizyonda felan haber maber izlemiyorum şekerim’’diyen bir tanıdığınız varsa ne demek istediğimi daha kolay anlatmış sayarım kendimi.

Sanki biri bize don’t panik demiş te biz de kayıtsız şartsız ona tabi oluyormuşuz gibi.

Tabi ki panikleyelim  de hezayana kapılıp o yana bu yana savrulalım demiyorum.

Ama tüm olan biteni biraz olsun ciddiye almamızın da hiç fena olmayacağını düşünüyorum.

Bizim coğrafya da yaşanılanların üçte biri Almanın,Fransızın,İngilizin vs nin başına gelse şimdiye dek küçük dillerini yutmuşlardı.

Amerikayı bu sıralama dışında tutuyorum çünkü o dünya için başlı başına bir panik nedeni zaten.

Ez cümle;

Hiçbir verinin halkın paniğe sevk olmasının kaygısıyla seyreltilmesine gerek bizim ülke de.

Salın gelsin;

Don’t panik…