Şu dış güçler meselesi var ya;

Bence değişmez ana gündem onlar.

Ne saldırıları bitiyor ne tacizleri.

Süreklide güçleniyorlar.

Kimi kilogramalara yükleniyor,kimi tonlara,kimi litrelere,kimi metreküplere…

Ölçülebilecek,tarılabilecek ne varsa hepsi onların istilası altında.

Sadece tartıya ölçüye gelenler mi?

Adı hizmetle anılan ne varsa onlarda bu istilanın içerisindeler.

Kasaba gidiyorsun onlar,telefon ediyorsun,markete giriyorsun onlar,tamirciden,okuldan hizmet alıyorsun onlar,pazara çıkıyorsun onlar, hastalanıyorsun kamuda yer yok, özele git diyorlar; reçetede onlar, hurdaya gaz alayım diyorsun onlar, benzin-mazot alabilsen yine onlar…

Saymakla bitmez;istisnasız her yerdeler.

Korkup kalene dönüyor, kapılarını sıkı sıkıya kapatıyor ‘‘beni burada bulamazlar’’ diyorsun;

Posta kutusunda fatura kılığına girmiş yine onlar.

Bir türlü bitmiyor bu dış güçlerle kavgamız.

Ne içeride ne dışarıda tahakkümlerinden kurtulamıyoruz.

Öyle ekonomik paketleri taktıkları, sinip bir köşeye çekildikleri filanda yok.

Siyasi sallantıları da hiç sallamıyorlar.

Hiç şey  taarruzlarını durduramıyor, mühimmat sıkıntısı  bile çekmiyorlar.

Biz ise ölümüne savunmadayız.

Her saldırı ile geleceğimizden vurulup ağır yaralar alıyoruz.

İşin en vahim tarafı da onları değil yenmek aralarından birini bile bizim de bir savaş esirimiz olsun bari  diye yakalayamıyoruz.

Bedenleri yok, ruhları yok; etkileri var.

Bir de yüzlerimizde bıraktıkları endişelerin izleri..

Kime baksak onun gözlerinde görüyoruz;bizimkilere de bakanların gördükleri gibi.

İzler sabitte etki değişken;

Diledikleri rakamın kılığına rahatlıkla girebiliyorlar, tam birine alışıyoruz derken geliyor yanına diğeri değiştiriveriyor etkiyi.

Etki tepki doğurur derlerse de, tepkimiz birbirimize sabır dilemekten öteye geçemiyor.

Ama haklarını da teslim etmek lazım;

Gerçekten de fena halde güç ve güçlüler. Vurdukları yerden ses getiriyorlar.

Genellikle o sesi en iyi vurulan duyuyor da yankısı hepimizi sarıyor.

Kimden öğrenmişlerse öğrenmişler, hedeflerinde sadece hepimizin

canevlerimiz var; oralarımıza çalışıyorlar.

Evi geçindirmek, çocukları okutabilmek,sağlığımızı koruyabilmek, yarıdan fazlamız yoksulluk ve açlık sınırının altında kalsakta en azından sürünmeden yaşayabilmek için almaya çalıştığımız tüm önlemlerimiz hatta bu konuda mucizeler yarattığımız hangi çabamız varsa oramız hedeflerinde.

Dış Güçler;

Adları somut kendileri soyut öznesiz varlıklar.

Belki de dokuz harfliler.

Gerçi bu musibetler her zaman varlardı da şimdilerde pek bir azıttılar.

Kaleyi çoktan kuşattılar sürekli bir sızma harekatı peşindeler.

Bakın ocağınıza,sobanıza,kombinize,ampülünüze,musluğunuza siz karar verin sızmışlar mı sızmamışlar mı kalenize.

Kaleyi korumak için neler yaptığınızı Tanrı’dan ve sizden iyi kim bilebilir ki?

Hani insanın evi kalesidir derler ya,

Kale demem o yüzden.

Dış güçlerden kastım da bu kalenin dışında ve dahi içinde sürekli savaş halinde olduğumuz ve cephanemizin asla yetmediği faturalar,etiketler vs.ler.

Tabi onların kağıt kısımları değil; üzerlerinde ki rakamlar.

Siz ne sanmıştınız ki?